Pređi na sadržaj

Žombolj

Koordinate: 45° 47′ 29″ S; 20° 43′ 01″ I / 45.791389° S; 20.716944° I / 45.791389; 20.716944
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Žombolj
rum. Jimbolia
Kip Sv. Florijana, zaštitnika mesta
Grb
Grb
Administrativni podaci
Država Rumunija
Županija Tamiš
OpštinaŽombolj
Osnovanprvi pomen 1333. godine
Stanovništvo
Stanovništvo
 — 2021.10.179
 — gustina93,72 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate45° 47′ 29″ S; 20° 43′ 01″ I / 45.791389° S; 20.716944° I / 45.791389; 20.716944
Aps. visina82 m
Površina108,61 km2
Žombolj na karti Rumunije
Žombolj
Žombolj
Žombolj na karti Rumunije
Ostali podaci
GradonačelnikDarijus Adrijan Postelniku (NLP)
Poštanski broj305400
Pozivni broj0256 / 0356
Registarska oznakaTM
Veb-sajt
www.jimbolia.ro

Žombolj (rum. Jimbolia, nem. Hatzfeld, mađ. Zsombolya) je grad i lokalna samouprava u Tamiškom okrugu u najzapadnijem delu Rumunije. Grad se nalazi neposredno 39 km zapadno od okružnog središta Temišvara, uz samu granicu sa Srbijom.

Geografija

[uredi | uredi izvor]

Žombolj se nalazi u jugoistočnom delu Panonske nizije na nadmorskoj visini od 82 m. Grad je nekad imao povoljan položaj na raskrsnici puteva između Temišvara, Segedina, Kikinde i Zrenjanina, ali se posle razgraničenja Srbije i Rumunije grad postao izrazito pogranično mesto. Veći deo granice gradskog hatara je istovremno i granica sa Srbijom. Površina hatara je 108,6 km².

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Naselje na ovom prostoru pod imenom "Chumbul" prvi put se pisano spominje u papskim poreskim knjigama 1333. godine.

Kaluđeri srpskog manastira Pećke patrijaršije skupljali su 1660. godine prilog. Zapisali su u "Čombolju" dva priložnika: pop Vuja i izvesni Stojan.[1]

Godine 1766, u naselje se doseljava veliki broj Nemaca i naselje menja ime u "Hatzfeld". Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine konstatovao da to mesto pripada Baračkom okrugu, Temišvarskog distrikta. Stanovništvo je bilo pretežno nemačko.[2]

Nagli uspon mesta beleži se posle povezivanja železnicom Žombolja sa Temišvarom. U periodu 19191924. Žombolj je bio u okviru Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, da bi 1924. godine bio razmenjen[3] za par pograničnih manjih srpskih naselja sa Rumunijom, kojoj su ona pripala po kraju rata. Pre Drugog svetskog rata većinu stanovništva činili su podunavski Nemci, da bi posle rata njihovim iseljavanjem većina postali Rumuni.

Stanovništvo

[uredi | uredi izvor]

U Žobmolju živi 10.179 stanovnika (popis 2021). Po popisu iz 2002. godine etnički sastav stanovništva je sledeći:

  • Rumuni 8.032 (72,3%);
  • Nemci 500 (4,5%) - nekada većinsko stanovništvo;
  • Mađari 1.649 (14,8%);
  • Romi 768 (6,9%);
  • Srbi 51 (0,5%);
  • ostali 113 (1,0%).

Prema popisu stanovništva iz 2011. godine u opštini je živelo 10.808 stanovnika. Većinsko stanovništvo su bili Rumuni kojih je bilo 72,7%, zatim slede Mađari sa 10,8%, Romi sa 5,5%, Nemci sa 2,9% i Srbi sa 0,3% stanovništva.

Etnički sastav prema popisu iz 2011. godine[4]
Rumuni
  
7.856 72,7%
Mađari
  
1.169 10,8%
Romi
  
596 5,5%
Nemci
  
310 2,9%
Srbi
  
31 0,3%
nepoznato
  
788 7,3%

Saobraćaj i turizam

[uredi | uredi izvor]

Žombolj se nalazi na trasi međunarodne pruge Beč-Bratislava-Budimpešta-Kikinda-Temišvar-Bazijaš, koja Rumuniju povezuje sa Srbijom i Centralnom evropom. Pruga je 1953. godine prekinuta, nakon rušenja mosta preko Tise, kod Segedina, posle čega je u upotrebi ostao deo pruge koji Rumuniju spaja sa Srbijom.[5] Iz Kikinde je do kraja avgusta 2014. dva puta dnevno saobraćao šinobus, čiji su polasci obustavljeni depešom Železnica Srbije, usled nedostatka isplativosti linije. Žombolj je tako predstavljao međustanicu na kojoj se presedalo u voz za Temišvar, što je bilo značajno studentima iz Srbije koji studiraju u tom gradu.[6]

Gradovi pobratimi

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Dušan Popović, S. Matić: "O Banatu i stanovništvu Banata u 17. veku", Sremski Karlovci 1931.
  2. ^ J.J. Erler: "Banat", Pančevo 2003.
  3. ^ "Službeni vojni list", Beograd 1924.
  4. ^ Recensamant 2011 recensamantromania.ro (jezik: rumunski)
  5. ^ Djuran, Aleksandra (15. 11. 2017). „160 godina od dolaska prvog voza u Kikindu”. tvrubin.rs. Pristupljeno 11. 12. 2018. 
  6. ^ Ivetić, M. (4. 9. 2014). „Besparica ukinula voz na relaciji Kikinda - Žombolj”. Večernje novosti. Pristupljeno 11. 12. 2018. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]