Ivan Dojčinov
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| ivan dojčinov | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 11. januar 1909. | ||
| Mesto rođenja | Đevđelija,  Osmansko carstvo | ||
| Datum smrti | 29. januar 1991. (82 god.) | ||
| Mesto smrti | Skoplje, SR Makedonija,  SFR Jugoslavija | ||
| Profesija | vojno lice | ||
| Delovanje | |||
| Član KPJ od | 1932. | ||
| Učešće u ratovima | Španski građanski rat Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | Internacionalne brigade NOV i PO Jugoslavije 1936 – 1939. 1941 – 1950. | ||
| Čin | kapetan potpukovnik | ||
| Odlikovanja |
| ||
Ivan Dojčinov – Dimče Španac (1909 – 1991), učesnik Španskog građanskog rata, Narodnooslobodilačke borbe i oficir Jugoslovenske armije. Karijera mu je prekinuta nakon svrstavanja uz Rezoluciju Informbiroa.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 11. januara 1909. godine u Đevđeliji. Posle završetka Prvog svetskog rata njegova porodica je emigrirala u Argentinu. Tamo je postao član Komunističke partije Argentine 1932. godine. Bio je član Sekretarijata KPA u Buenos Ajresu i član Antiimperijalističke lige Argentine. Aktivno je delovao i u tamošnjim makedonskim udrugama i sarađivao za vesnik „Makedonski glas“. Bio je uhapšen od argentinske policije i proveo dve i po godine u zatvoru.
Španski građanski rat[uredi | uredi izvor]
Kao borac u Internacionalnim brigadama tokom Španskog građanskog rata, bio je član Komunističke partije Španije. Tokom rata je bio triput ranjen. Do kraja rata stekao je čin kapetana Republikanske armije.
Posle završetka rata, neko je vreme proboravio u koncentracionim logorima u Francuskoj.
Narodnooslobodilačka borba[uredi | uredi izvor]
Godine 1941, vratio se u okupiranu Jugoslaviju i priključio Narodnooslobodilačkom pokretu kao instruktor u Pokrajinskom komitetu KPJ za Makedoniju u Đevđeliji, član Vojne komisije Mesnog komiteta KPJ u Đevđeliji i član Pokrajinskog vojnog štaba.
Bio je komandant Mavrovsko-kičevskog partizanskog odreda od maja 1943. godine, komandant Prve operativne zone NOV i POM, član i zamenik komandanta Glavnog štaba NOV i PO Makedonije, zamenik komandanta Treće makedonske brigade, divizije i korpusa. Bio je delegat na Prvom i Drugom zasedanju ASNOM-a.
Informbiro[uredi | uredi izvor]
Posle rata, završio je Vojnu akademiju „Frunze“ u Moskvi. Godine 1948. se vratio u Jugoslaviju u činu potpukovnika i bio komandant Valjevske vojne oblasti i načelnik Operativnog odeljenja Pete armijske oblasti.
Podržao je Rezoluciju Informbiroa krajem 1950. godine, posle čega je bio uhapšen i 1. novembra 1951. osuđen na devet godina strogog zatvora i ograničenje građanskih prava na tri godine. Robiju je služio u KPD Bileća od marta 1952. do 1954, na Golom otoku i u Kaznenom zatvoru u Beogradu.
Po zatopljenju odnosa između Jugoslavije i SSSR-a 1956. godine, bio je pomilovan i pušten iz zatvora. Radio je u Metalskom zavodu u Skoplju, ali je ponovno bio osumnjičen i juna 1958. godine uhapšen. Posle šest meseci je oslobođen kao nevin, nakon čega je emigrirao u Bugarsku. Naposletku se vratio u Skoplje, gde je umro 29. januara 1991. godine.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i ostalih jugoslovenskih odlikovanja.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Hronometar“, Beograd 1970. godina.
- Makedonska enciklopedija (knjiga prva). „MANU“, Skoplje 2009. godina.
