Ilija Marković (knez)
Knez Ilija Marković | |
|---|---|
| Datum rođenja | oko 1762 |
| Mesto rođenja | Grušić, Beogradski pašaluk |
| Datum smrti | 5. januar 1837. |
| Mesto smrti | Šabac, Kneževina Srbija |
| Zanimanje |
|
| Aktivni period | 1806—1832 |
Knez Ilija Marković (Grušić, oko 1762 — Šabac, 5. januar 1837) bio je knez Šabačke nahije, član Narodne kancelarije, diplomata i predsednik Beogradskog suda pod vladavinom Miloša Obrenovića.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Knez Ilija Marković, rođen je oko 1762. godine u selu Grušić u šabačkoj nahiji. Njegovog strica su za vreme dahijskog terora ubili Turci, pod optužbom ubistva tri njihova sunarodnika. Ne zna se tačno kada je postavljen za pocerskog kneza, ali ima pomena da je imao tu titulu u vreme Prvog srpskog ustanka. Bio je član i Praviteljstvujuščeg Sovjeta, prve vlasti u ustaničkoj Srbiji kao savetnik 1808. i 1809. godine. U Sovjetu je 1811. godine postao popečitelj pravde i vrhovni vilajetski sudija. Bio je jedan od prvih srpskih starešina koji su se predali Turcima kada su videli napredovanje osmanske vojske iz Bosne. Posle propasti Prvog srpskog ustanka beži u Srem, a po početku Drugog srpskog ustanka, vraća se u Srbiju i pridružuje se ustanicima. Knez Miloš ga je postavio za kneza Šabačke nahije, a zatim i za člana Narodne kancelarije u Beogradu.[1] Godine 1819. odlazi u Carigrad kao član srpske delegacije, gde će provesti narednih 7 godina. Godine 1828. po povratku iz Carigrada, postavljen je za predsednika Beogradskog suda na 6 meseci. Godine 1833. Knez Miloš ga penzioniše uz državnu penziju. Umire u Šapcu 5. januara 1837. godine i sahranjen je u crkvenoj porti.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milićević, Milan Đ. (2005). Kneževina Srbija. Beograd: Book & Marso. ISBN 86-7748-030-7.
- ^ Filipović, Stanoje (1970). Šabac u prošlosti 1. Šabac: Istorijski arhiv.
