Opatija (grad)
| Opatija | |
|---|---|
 Panorama Opatije sa morem | |
 Zastava | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Hrvatska |
| Županija | Primorsko-goranska |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 6.657 |
| — gustina | 97,9 st./km2 |
| Aglomeracija (2011.) | 11.659 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 20′ 03″ S; 14° 18′ 14″ I / 45.33422° S; 14.30395° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 68 km2 |
  Opatija Opatija na karti Hrvatske | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Fernando Kirigin[1] (SDP) |
| Poštanski broj | 51410 |
| Pozivni broj | +385 51 |
| Registarska oznaka | RI |
| Veb-sajt | |
| http://www.opatija.hr | |
Opatija (ital. Abbazía) je grad na Kvarnery na obali cevepoictočne Istre y Republici Hrvatskoj, u Primorsko-goranskoj županiji.
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Ime Opatije potiče od benediktinske opatije, koja je ovde osnovana u 15. veku. Benediktinci su u ovom kraju imali nekoliko manastira, pa su 1506. godine podigli crkvicu i mali samostan za svog opata, kraj samog mora. Nazvali su je abbazia di S. Giacomo - opatija Sv. Jakova, pa se mesto oko zdanja vekovima nazivalo Abbazia della Preluka[2] - Opatija Sv. Jakova kod Priluke.[3]
Položaj[uredi | uredi izvor]
Opatija se nalazi u krajnjem severoistočnom delu Istre, pored obale riječkog zaliva Kvarnera i nedaleko od Rijeke. Opatija leži na 2-30 m nadmorske visine, a iznad nje se diže šumovita planina Učka, visine 1396 m. Grad ima veoma ugodnu klimu, naročito blagu zimu, pa predstavlja odlično letovalište i zimovalište, lečilište i odmaralište.[3]
Hacelja[uredi | uredi izvor]
Gpad Opatija ce clyžbeno cactoji od 10 nacelja. Gpadić Volosko ce vodi pod mectom Opatija iako je ctapije i apxitektoncki odvojeno pibapcko mecto.
Poped obalnix nacelja (od cevepa ppemma jygy) Volosko, Opatija. Ičići i Ika, y ynytpašnjem dely Gpada Opatij ce nalaze: Dobreć, Mala Učka, Oprič, Pobri, Poljane, Vela Učka i Veprinac.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Naselje je, nakon izgradnje opatije, počelo da se širi oko manastira i da se naziva Opatija. Još 1840. godine pored crkvice nalazilo se oko 35 kuća sa oko 300 stanovnika. Iako prirodni uslovi nisu bili najpovoljniji za podizanje stalnog obalskog naselja, železnička veza Beča sa Trstom (1857) i Rijekom (1873) omogućila je glavnom gradu Austrije da dobije primorsko zimovalište. S obzirom na klimatske pogodnosti Opatije i privlačnost njene okoline, mnogi predstavnici austrijske aristokratije zainteresovali su se za podizanje vila u Opatiji. Pre toga riječki patricij Skarpa podigao je vilu Anđolinu (1844) u bujnom prirodnom parku mediteranske vegetacije Opatije, koji je privlačio mnoge izletnike. Skarpa je proredio gustu šumu i zasadio egzotična stabla sekvoje, čempresa, magnolija, pinija, kedrova itd. Inicijativom Uprave južne železnice Opatija je počela da se uređuje kao zimski Beč. Uprava je otkupila vilu Anđolino, izgradila veliki hotel, pa je Opatija postala morsko klimatsko odmaralište i lečilište. Kasnije su podignuti i drugi hoteli, pa je naselje izgrađivano kao turističko mesto. Oko zgrada i na trgovima zasađeno je različito ukrasno bilje.
Godine 1889. Opatija je proglašena lečilištem. Pre toga je u njoj nastala ribarska kolonija, koju su činili stanovnici susednih, viših naselja. Oni su se spuštali i nastanjivali novo primorsko naselje, pa je Opatija 1880. godine imala oko 360 stanovnika. Uporedo sa izgradnjom naselja uređena je i obala, pored koje vodi put duž mora. Hoteli i letnjikovci iskoristili su susedne obale za kupatila i sportska pristaništa. Gradsko kupatilo ima središnji položaj. Opatijska luka sastoji se od gata i zasićenog basena.[3]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na Kvarneru, kopneno-ostrvskom prostoru između istarskog poluostrva i planine Velebit.
Klima[uredi | uredi izvor]
More i ugodno podneblje dve su glavne prirodne komponente koje su podstakle turizam u Opatiji. Srednja januarska temperatura od 4,7 °C i stalno zelena okolina naselja čine Opatiju odličnim zimovalištem. Planina Učka zadržava vlagu i oblake, koje donose zapadni vetrovi, pa je u Opatiji količina padavina manja, a osunčavanje veće nego u susednoj Rijeci. Srednja godišnja temperatura u Opatiji iznosi 13,3 °C (u aprilu 11,9 °C, julu 22,2 °C, oktobru 13,8 °C). Opatija dobija godišnje 1.800 milimetara kiše. Ona ima 103 dana godišnje sa kišom i 23 dana godišnje sa olujom, 3,7 snežnih dana, ali i razdoblja sa snegom tek svake pete godine. Od marta do oktobra Opatija ima 1.453 časa sa suncem i prosečno 143 vedra i 98 oblačnih dana. Zimi najčešće duva bura, ali je ona u Opatiji osetno slabija nego u pravcu Rijeka — Kantrida. Opatija je od vetrova zaštićena planinom Učkom i ostrvima Cresom i Krkom.[3]
More je pred Opatijom prosečno 263 dana u godini mirno, a 102 dana uzburkano. Temperatura morske vode u januaru iznosi 7,3 °C, aprilu 13,3 °C, julu 26,5 °C i oktobru 16,1 °C. Salinitet morske vode kod Opatije iznosi 27,8 promila.[3]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Po popisu iz 2011. godine ima 11.659 stanovnika.[4]
Po popisu iz 1991. godine, u opštini Opatija je živelo 863 Slovenaca.
Prema rezultatima popisa iz 2011. u gradu je živelo 11.659 stanovnika, a u samom naselju je živelo 6.657 stanovnika.[5]
Popis 1991.[uredi | uredi izvor]
Na popisu stanovništva 1991. godine, naseljeno mesto Opatija je imalo 9.073 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:
Poznate ličnosti[uredi | uredi izvor]
- Beti Jurković, hrvatska pevačica
- Cacadou Look
Gradovi pobratimi[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Grad Opatija • Gradonačelnik
- ^ Kobler Giovanni Memorie per la storia della liburnica città di Fiume, Stab.Tipo-lit. Fiumano, Pijeka 1896 ctp. 286.
- ^ a b v g d Dr Jovan Đ. Marković, Gradovi Jugoslavije. Beograd, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, 1971.
- ^ Popis stanovništva 2011
- ^ „Popis stanovništva 2011.”. Državni zavod za statistiku RH. 2011. Pristupljeno 29. 6. 2014.
- ^ „Opatija's Twin towns — Sister cities”. © 2004–2011 Opatija.net. Arhivirano iz originala 23. 7. 2011. g. Pristupljeno 27. 10. 2015.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gelo, Jakov (1998). Narodnosni i vjerski sastav stanovništva Hrvatske, 1880-1991: po naseljima. Zagreb: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske. ISBN 978-953-6667-07-9.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
