Patrijarh srpski Kalinik II
| Patrijarh srpski Kalinik II | |
|---|---|
| Arhiepiskop pećki i patrijarh srpski | |
| Godine | (1764−1766) |
| Prethodnik | Vasilije I |
| Naslednik | Dimitrije I |
| Mitropolit beogradski | |
| Godine | (1757-1764) |
| Mitropolit niški | |
| Godine | (1752) |
Kalinik II Grk (grč. Καλλίνικος Β΄) bio je arhiepiskop pećki i patrijarh srpski u vremenu 1764. do 1766. godine. Bio je grčkog porekla. Pripadao je fanariotskim krugovima. Tokom svoje kratkotrajne uprave značajno je doprineo ukidanju Srpske patrijaršije (1766).[1][2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Kao jerarh grčkog porekla, prvobitno je imenovan za niškog mitropolita (1752), ali na tom položaju se nije dugo zadržao. Potom je 1757. godine postao beogradski mitropolit i sa tog položaja je početkom 1764. godine prešao na pećki tron, postavši novi srpski patrijarh.[3]
Bio je poslednji nosilac patrijaršijskog zvanja pre nego što je osmanska vlast ukinula Srpsku patrijaršiju u Peći. Pošto je peti i poslednji put podneo ostavku na zvanje patrijarha pećkog i poslao peticiju Vaseljenskoj Patrijaršiji u Carigradu tražeći ukidanje patrijaršije. Kao glavni razlog za ovaj predlog, potpisan od strane njega i 5 drugih episkopa navedeni su nagomilani dugovi.
11. septembra 1766. carigradski patrijarh Samuilo dobija odobrenje od turskog sultana da se ukine Pećka patrijaršija i njene eparhije stave pod jurisdikciju Carigradske patrijaršije. Međutim, Kalinik II Grk je kao mitropolit ostao u Beogradu i nakon ukidanje patrijaršije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vuković 1996, str. 273-274.
- ^ Radosavljević 2009, str. 793-794.
- ^ a b Šuletić 2021, str. 65.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do 20. veka. Beograd: Evro.
- Kašić, Dušan Lj. (1960). „Stanje u Pećskoj patrijaršiji posle emigracije patrijarha Arsenija IV” (PDF). Bogoslovlje. 19 (1-2): 16—30.
- Mirković, Mirko (1965). Pravni položaj i karakter Srpske crkve pod turskom vlašću (1459-1766). Beograd: Zavod za izdavanje ucbenika.
- Radojčić, Nikola (1909). „Spomenici o ukidanju Pećke patrijaršije”. Bogoslovski glasnik. 8 (16): 401—413.
- Pribićević, Valerijan (1904). „Akta o ukidanju Pećske patrijaršije”. Bogoslovski glasnik. 3 (5): 377—379, 453—457.
- Radosavljević, Nedeljko (2009). „Kalinik II, patrijarh pećki”. Srpski biografski rečnik. 4. Novi Sad: Matica srpska. str. 793—794.
- Ruvarac, Dimitrije (1904). „O ukinuću Pećske patrijaršije i njenom nasleđu”. Srpski Sion. 14: 261—270, 293—299, 325—331.
- Samardžić, Radovan (1986). „Srpska crkva u Turskom carstvu 1690-1766”. Istorija srpskog naroda. 4 (1). Beograd: Srpska književna zadruga. str. 531—552.
- Slijepčević, Đoko M. (1938). „Ukidanje Pećke patrijaršije 1766” (PDF). Bogoslovlje. 13: 250—307.
- Slijepčević, Đoko M. (1962). Istorija Srpske pravoslavne crkve. 1. Minhen: Iskra.
- Šuletić, Nebojša (2021). „Imenovanja pećkih patrijaraha (1691-1766)” (PDF). Zbornik Matice srpske za istoriju. 104: 51—71.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
