Rusi u Francuskoj
 Zastava Rusije
| |||||||||
| Ukupna populacija | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 53.000.[1] | |||||||||
| Regioni sa značajnom populacijom | |||||||||
| Pariz, Il de Frans, Nica, Marsej, Bordo, Lion, Korzika | |||||||||
| Jezici | |||||||||
| francuski, ruski, jidiški, herbejski | |||||||||
| Religija | |||||||||
| Pravoslavlje, Judaizam | |||||||||
| Srodne etničke grupe | |||||||||
| Ruska dijaspora | |||||||||
Rusi u Francuskoj su građani Francuske ruskog porekla.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Azurna obala bilo omiljeno mesto za boravak evropske aristokratije, između ostalog i ruske. Ruska carica Aleksandra Fjodorovna, supruga Nikolaja I Pavloviča, zavolela je ovo mesto nakon smrti njenog muža i često se odmarala ovde. 1856. godine donirala je novac za izgradnju crkve za župu. Crkva Svetog Nikole i Aleksandra osvećena 31. decembar 1859. godine u gradu Nici, koji je u to vreme imao više od 45.000 ljudi i bio deo županije iz Nice, Kraljevine Sardinije. Nekoliko meseci kasnije, u aprilu 1860. godine, održan je referendum i grad je ušao u Drugo francusko carstvo. U decembru 1912. godine, pola veka kasnije, ruska pravoslavna katedrala biće posvećena u znak sećanja na carevića Nikolaja Aleksandroviča, koji je umro u Nici. Sama zgrada i zemlja na kojoj se nalazi katedrala je do danas vlasništvo ruske države.[2][3]
Za vreme Ruskog građanskog rata, oko 1.5 milion ljudi imigriralo je iz Rusije, a čak 400.000 njih se naselilo u Francuskoj. Političke izbeglice, stvorili su dobrotvorne organizacije, kao što su Zemgor, ruski Crveni krst, Sveti Sergije pravoslavni institut (osnovan 1924. godine) i ruski studentski hrišćanski pokret (osnovan 1926. godine). Sve ove organizacije pružale su pomoć ruskom narodu u Francuskoj.[4] Kao simbol masovne imigracije, 10.000 Rusa je sahranjeno na ruskom groblju u francuskom gradu Sent Ženevjev de Boa.[5].
Većina ruskih emigranata se nastanjivala u većim gradovima i njihovom predgrađu, pre svega u Parizu i okolini. Prema memoarima Jovan Majendorfa: "Ruski Pariz" 30-ih godina, Pariz je bio grad prepun Rusa. Francuskoa prestonica je bila dom za mnoge desetine hiljada Rusa, uključujući i vodeće intelektualace, umetnike, naučnike, velike kneževe i bivših carske ministre. Kreativni i kulturni život ruske kolonije bila izuzetno aktivan, objavljen je širok spektar časopisa i nekoliko dnevnih listova. Ruska deca bila su obrazovana u ruskim školama, a uopšteno sav narod iz Rusije u tom dobru, bio je dosta izolovan i neprihvaćen od strane Francuza.[6]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Pravoslavni institut Sveti Sergije, duhovni centar ruskog naroda, dvadesetih godina prošlog veka -
Rusko groblje u gradu Sent Ženevjev de Boa -
Ruska pravoslavna crkva u Bijaricu -
Stara ruska pravoslavna crkva -
Katedrala Svetog Nikole u Nici -
Ruska pravoslavna crkva u Parizu
.jpg)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ [1]
- ^ Voice from Russia - St Nicholas church in Nice in France
- ^ „History of russian cathedral in Nice”. Arhivirano iz originala 01. 09. 2017. g. Pristupljeno 01. 09. 2017.
- ^ «Poutine réhabilite les Russes blancs». Le Figaro
- ^ Huge Russian Orthodox cemetery in France
- ^ Žiznь, dostoйnaя voshiщeniя | Pravoslavie i mir
