Pređi na sadržaj

Sava Kerković

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
sava kerković
Lični podaci
Datum rođenja(1909-00-00)1909.
Mesto rođenjaMokra Gora, kod Užica,  Kraljevina Srbija
Datum smrti27. novembar 1943.(1943-11-27) (33/34 god.)
Mesto smrtiĆoslije, kod Glamoča, Hrvatska ND Hrvatska
Profesijaučitelj
Delovanje
Član KPJ od1936.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
SlužbaNOV i PO Jugoslavije

Sava Kerković (Mokra Gora, kod Užica, 1909Ćoslije, kod Glamoča, 27. novembar 1943) bio je učitelj i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1909. u selu Mokra Gora, kod Užica. Njegov otac Ljubomir bio je učitelj, a poginuo je tokom Prvog svetskog rata, u borbi na Gučevu 1914, kao rezervni oficir Srpske vojske.[1][2]

Osnovnu školu je završio u rodom mestu, a četiri razreda gimnazije i Učiteljsku školu u Užicu. U jesen 1931. postavljen je za učitelja u Babajiću, kod Ljiga. Pored prosvetnog rada, bio je društveno angažovan i učestvovao u organizovanju kulturnog i sportskog života u Babajiću i Ljigu. Radio je u učiteljskom udruženju, čitaonici, knjižnici i sportskom društvu Spartak.[1][2]

Godine 1936. postao je član tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Bio je jedan od organizatora demonstracija 27. marta 1941. u Ljigu. Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. priključio se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP). Bio je borac Kolubarske čete, a potom Kolubarskog bataljona Valjevskog partizanskog odreda.[1][2]

Nakon Prve neprijateljske ofanzive bio je borac Prateće ćete, odnosno Pratećeg bataljona Vrhovnog štaba NOV i POJ, sa kojim je prošao borbe u istočnoj Bosni, severnoj Crnoj Gori, pohodu u Bosansku krajinu, tokom Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive.[3] Ukazom Vrhovnog štaba NOV i POJ 14. oktobra 1943. postavljen je političkog komesara Prve partizanske vazduhoplovne baze u Livnu, čiji je komandant bio Mile Pavičić.[4][1][5]

Poginuo je 27. novembra 1943. na partizanskom aerodromu na Glamočkom polju, u blizini sela Ćoslije. Tom prilikom avion Prve vazduhoplovne baze trebao je da u Italiju prebaci Prvu vojnu misiju NOVJ, koja je odatle trebala da otputuje u Kairo, u Štab savezničke komande za Bliski istok. U trenutku kada se avion DO-17 spremao da poleti iz pravca Banja Luke pojavio se nemački avion i u niskom letu napao partizanski avion, koji je potom potpuno izgoreo.[5][1]

Zajedno sa Kerkovićem, tada su poginuli — Ivo Lola Ribar, šef prve vojne misije NOVJ; Petar Ercigonja, mehaničar strelac; Božo Uršić, desetar; dvojica stražara Petar Kuzmić; kao i dvojica britanskih oficira major Robin Uederli i kapetan Donald Najf.[5]

Ime Save Kerkovića danas nosi osnova škola u Ljigu,[6] a od 1956. je nosila i osnovna škola u Mokroj Gori, ali je ona kasnije ugašena i pripojena osnovnoj školi „Bogosav Janković” iz Kremne. Njegovo ime nosi jedna ulica u Valjevu.[7]

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d Čuvari 1977, str. 368.
  2. ^ a b v „Poreklo prezimena Kerković”. poreklo.rs. 18. 6. 2014. 
  3. ^ Kučan 1996, str. 46.
  4. ^ Zbornik NOR 1949, str. 357.
  5. ^ a b v Čuvari 1977, str. 428.
  6. ^ „OŠ „Sava Kerković” Ljig”. osnovneskole.edukacija.rs. n.d. 
  7. ^ „Pretraga ulica — Save Kerkovića”. planplus.rs. n.d. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]