Solomon Romano

solomon romano
Lični podaci
Datum rođenja	(1919-11-27)27. novembar 1919.
Mesto rođenja	Sarajevo, Kraljevstvo SHS
Datum smrti	2006.(2006-Nedostaje neophodni parametar 1, mesec!-00) (86/87 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija
Profesija	vojno lice
Porodica
Supružnik	Đurđina Romano
Delovanje
Član KPJ od	1940.
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1971.
Čin	general-major
U toku NOB	zamenik političkog komesara u Pratećem bataljonu Vrhovnog štaba NOV i POJ
Odlikovanja	odlikovanja SFR Jugoslavije: inostrana odlikovanja:

Solomon Romano (Sarajevo, 27. novembar 1919 — Beograd, 2006) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-major JNA.

Biografija

Rođen je 27. novembra 1919. godine u Sarajevu. U rodnom gradu je završio četiri razreda osnovne (1930), a potom još četiri razreda Građanske škole (1936). Do 1939. pohađao je i tromesečni kurs grafičkog crtanja i linoreza. Bio je aktivan u Savezu grafičkih radnika i jevrejskom udruženju Matatja. Istovremeno bio je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) od 1936, a Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) od 1. decembra 1940. godine. Do okupacije bio je šegrt, a zatim grafički radnik u štampariji Kajon (1936—1941).

Posle Aprilskog rata, otpušten je sa posla i vreme od kapitulacije do septembra 1941. proveo je u Sarajevu. Od aprila 1941. počeo je da radi za Narodnooslobodilački pokret Jugoslavije (NOP), kao sekretar omladinske organizacije u kvartu. Prvog septembra 1941. stupio je u Romanijski partizanski odred. Njegovi roditelji, braća i sestre odvedeni su novembra 1941. u Jasenovac i Staru Gradišku, gde su ubijeni.

Romano je do februara 1942. bio borac i omladinski rukovodilac čete Romanijskog odreda, zatim je do aprila 1942. ratovao u 2. četi Omladinskog bataljona iste jedinice. Zarobljen je sa delom Štaba odreda od strane četnika u Borikama, u istočnoj Bosni, ali je uspeo da pobegne prilikom transporta zarobljenika za Beograd. Lakše je ranjen maja 1942. za vreme borbi na Gatu, u Hercegovini. Rat je nastavio u 1. proleterskoj brigadi, gde je do decembra 1942. delovao kao borac i kao zamenik političkog komesara 2. čete. Od decembra 1942. do marta 1943. radio je kao grafičar u štampariji Borbe u Bosanskoj Krajini, a do sredine septembra 1943. bio je na mestu zamenika političkog komesara 2. čete Pratećeg bataljona Vrhovnog štaba NOV i POJ. Boravak pri Vrhovnom štabu omogućio mu je da u Jajcu pohađa viši politički kurs (avgust i septembar 1943).

Narednu dužnost obavljao je u Inžinjerijskom bataljonu Vrhovnog štaba kao zamenik političkog komesara (septembar 1943. do februara 1944). Kraj rata zatekao ga je na mestu političkog komesara 1. železničke brigade.

Posle rata i oslobođenja Jugoslavije, ostao je u profesionalnoj službi u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Zauzimao je pozicije šefa Personalnog odeljenja Komande inžinjerije Jugoslovenske armije (1945), pomoćnika Načelnika za inžinjeriju (1947), načelnika Personalnog odeljenja Komande 3. vojne oblasti (1954), kao i mesto načelnika Kabineta pomoćnika Državnog sekretara za civilnu odbranu (1968—1971).

Čin kapetana stekao je 1944, a majora 1945. U čin potpukovnika unapređen je 1948, dok je pukovnik postao 1953, a general-major 1970. godine. Penzionisan je u tom činu 1971. Posebno se istakao prilikom formiranja i rukovođenja inžinjerijskim jedinicama Jugoslovenske narodne armije.

Preminuo je 2006. godine u Beogradu, u 87. godini života.

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i više drugih jugoslovenskih odlikovanja:

• Orden partizanske zvezde II reda, odlikovan 1945. godine,
• Orden za hrabrost, dodeljen za pokazanu hrabrost u NOB, a naročito u borbama prilikom desanta na Drvar, odlikovan 1946. godine,
• Orden za vojne zasluge II reda, odlikovan 1953. godine,
• Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom, odlikovan 1961. godine,
• Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima, odlikovan 1966. godine.

Od inostranih odlikovanja, ističe se Partizanski krst Narodne Republike Poljske.