Malonšići
| Dio serije |
| Srpska plemena |
|---|
 |
Malonšići se kao veća ratnička družina u Zeti pominju još 1411. godine (zajedno sa ratničkom družinom Bjelopavlića, Ozrinića i Maznica, u vezi sa napadom na dubrovačke trgovce, koji su se vraćali iz Srbije). Katun Malonšići, u Gornjoj Zeti XV vijeka, pominje se u mletačkom dokumentu, odnosno spisku (iz 1455. godine) u kojem se navode katuni, koji su činili zetski „Zbor“. Takođe, u povelji Đurđa Crnojevića, iz 1492. godine, prvi put se pominje selo Zagarač, u katunu Malonšića i poimenično nabraja njihova vlastela. U povelji istog vladara, iz 1494. godine, nabrojeno je nekoliko bratstava i imena iz predjela katuna Malonšići.
Porijeklo[uredi | uredi izvor]
Nastanjivali su prostor između Donje Zete i Morače, a središte im je bilo u kasnijim predjelima plemena Zagarač, Komani i u Kosovom Lugu (u blizini današnjeg Danilovgrada). Jedni istoričari zaključuju da su poticali iz albanske oblasti Malesije („Malonsi“ - Crnogorci) a u Zagaraču i dalje postoji naziv Malenza (za selo i brdo) što ukazuje na porijeklo Malonšića.
U državi Crnojevića[uredi | uredi izvor]
Godine 1452. Malonšići sa Bjelopavlićima, Pješivcima i Lužanima (iz istoimene župe) prilaze na stranu Stefana (Stefanice) Crnojevića (vladao od 1451-1465) koji je ratovao protiv Mlečana. Prilikom sklapanja sporazuma u Vranjini, između Stefanice Crnojevića, u prisustvu zetskog Zbora (predstavnici 51 družine „katuna“, odnosno „opštine“) sa jedne strane i mletačke Sinjorije, sa druge – spominju se i Malonšići. Tom prilikom je Stefanica priznao mletačku vlast.
Raseljavanje[uredi | uredi izvor]
Zbog položaja koji su zauzimali, Malonšići su naročito bili izloženi udarima osmanskih osvajača, što je uzrokovalo njihovo raseljavanje. Dio njih je ostao u Gornjoj Zeti i prišao drugim katunima (kasnijim plemenima). Na njihovoj teritoriji su kasnije formirana dva manja plemena (Komani i Zagarač) dok je Kosovi Lug ušao u sastav plemena Bjelopavlića.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Grupa autora: Istorijski leksikon Crne Gore, knjiga 4, Daly Press-Vijesti, 2006.