Prva intifada
Prva intifada je bio palestinski ustanak protiv Izraela između 1987. i 1990. Konfrontacije su često nazivane „Rat kamenja”, zbog toga što je glavno oružje demonstranata bilo kamenje.
Nakon dugog perioda rezignacije izraelskom okupacijom, palestinsko stanovništvo na teritorijima Zapadne obale i Pojasa Gaze osamdesetih je godina počelo podizati glas protiv takvog stanja. U decembru 1987. u izbegličkom kampu Džebalija u Pojasu Gaze izraelski je oklopni transporter usmrtio četiri Palestinca. Lokalni Palestinci revoltirani incidentom organizovali su demonstracije koje su se proširile na ostale gradove na okupiranim teritorijima. Iako je ustanak počeo u Gazi, žarište se ubrzo premestilo u grad Nablus na Zapadnoj obali oko kojeg se nalazilo više izbegličkih kampova. Osim Nablusa jako središte ustanka bio je i grad Ramala sa sveučilištem Bir Zeit.
Ustanak je dobio naziv Intifada, što u slobodnom prevodu s arapskog znači „zbacivanje”. Intifada se razlikovala od dotadašnjih sličnih manifestacija palestinskog nezadovoljstva po upornosti i masovnosti podrške palestinskog stanovništva. Demonstranti su se sukobili s izraelskim snagama bezbednosti koje nisu bile pripremljene za takvu vrstu sukoba. Nemajući odgovor na takav nekonvencionalni način ugroze izraelske nacionalne sigurnosti, Tel Aviv je odgovorio represijom - deportacijama Palestinaca osumnjičenih za učestvovanje u ustanku te razmeštanjem brojnih policijskih i vojnih jedinica uzduž mesta sukoba. Zatvorena su arapska sveučilišta, a zbog nedostatka razrađene procedure za takve vojnopolicijske akcije pri suzbijanju prosveda, izraelski su vojnici često prekoračivali ovlasti u postupanju.
Broja žrtava od decembra 1987. do potpisivanja Sporazuma iz Osla 1993. je 1.162 ubijena Palestinca i 160 Izraelaca.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
