Konstantin I Grčki
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Konstantin I Grčki | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. avgust 1868. |
| Mesto rođenja | Atina, Kraljevina Grčka |
| Datum smrti | 11. januar 1923. (54 god.) |
| Mesto smrti | Palermo, Kraljevina Italija |
| Porodica | |
| Supružnik | Sofija od Pruske |
| Potomstvo | Đorđe II Grčki, Aleksandar I Grčki, Jelena od Grčke i Danske, Pavle I Grčki, Irene, Duchess of Aosta, Katherine of Greece and Denmark |
| Roditelji | Đorđe I Grčki Olga Konstantinovna |
| Dinastija | Gliksburg |
| Kralj Grčke | |
| Period | 18. mart 1913 — 11. jun 1917; 19. decembar 1920 — 27. septembar 1922. |
| Prethodnik | Đorđe I Grčki |
| Naslednik | Aleksandar Grčki Đorđe II Grčki (naslednik posle druge vladavine) |
Konstantin I Grčki (grč. Κωνσταντίνος Α); (2. avgust 1868 — 11. januar 1923) je bio kralj Grčke od 1913. do 1917. i od 1920. do 1922. godine. Kralj je postao 1913. ali je 1917. prisiljen da ode sa vlasti kada je njegova odluka o neutralnosti Grčke u Prvom svetskom ratu izazvala nezadovoljstvo u zemlji i među zapadnim saveznicima. Njegova druga vladavina je bila okončana državnim udarom koji je usledio vojnom porazu u ratu sa Turskom.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Bio je sin Đorđa I, kralja Grčke 1863—1913. Završio je vojnu školu u Atini i političke nauke u Lajpcigu, Nemačka. Oženio se nemačkom princezom Sofijom, sestrom Vilhelma II. Bio je vojskovođa grčke vojske tokom Grčko-turskog i Drugog balkanskog rata. Tada je Grčka ostvarila značajna teritorijalna proširenja na severu.
Po izbijanju Prvog svetskog rata kralj Konstantin se zalagao za neutralnost, a krug oko predsednika vlade Venizelosa za svrstavanje uz Antantu. Ove nesuglasice imale su za posledicu Nacionalni raskol i obrazovanje Venizelosove suparničke privremene vlade sa sedištem u Solunu 1916. godine. Pod britanskim i francuskim pritiskom, Konstantin je juna bio prisiljen da napusti Grčku, otišavši u Švajcarsku, mada nije formalno abdicirao. Nasledio ga je njegov drugi sin Aleksandar. Godine 1920. kralj Aleksandar je preminuo, a premijer Elefterios Venizelos bio poražen na izborima. Kralj Konstantin je iskoristio ovu situaciju da se vrati na presto decembra 1920. godine.[1][2]
Posle poraza Grčke u Grčko-turskom ratu 1922. godine, i puča pukovnika Nikolaosa Plastirasa, Konstantin je srušen s vlasti 27. septembra 1922, a na vlast je došao njegov najstariji sin Đorđe II. Konstantin je umro u izgnanstvu u Palermu u Italiji 1923. godine.
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
Porodica[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Supružnik[uredi | uredi izvor]
| ime | slika | datum rođenja | datum smrti |
|---|---|---|---|
| Sofija od Pruske |  |
14. jun 1870. | 13. januar 1932. |
Deca[uredi | uredi izvor]
| ime | slika | datum rođenja | datum smrti | supružnik |
|---|---|---|---|---|
| Kralj Đorđe II |  |
20. jul 1890. | 1. april 1947. | Kraljica Elizabeta |
| Kralj Aleksandar |  |
1. avgust 1893. | 25. oktobar 1920. | Kraljica Aspasija |
| Kraljica Jelena |  |
2. maj/3. maj 1896. | 28. novembar 1982. | Kralj Karol II |
| Kralj Pavle |  |
14. decembar 1901. | 6. mart 1964. | Kraljica Frederika |
| Princeza Irena |  |
13. februar 1904. | 15. april 1974. | Aimon od Savoje, 4. vojvoda od Aoste |
| Princeza Katarina | 4. maj 1913. | 2. oktobar 2007. | major Ričard Brandram |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mala enciklopedija Prosveta, četvrto izdanje, 1986.
- Klog, Ričard (2000). Istorija Grčke novog doba. Beograd.
- Van der Kiste, John (1994). Kings of the Hellenes. Sutton Publishing. ISBN 0-7509-2147-1.
Šablon:Predsednici Grčkog olimpijskog komiteta
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
