Miloš Suzić

miloš suzić
miloš suzić
	Miloš Suzić
Lični podaci
Datum rođenja	2. februar 1903.
Mesto rođenja	Majdan, kod Dvora na Uni, Austrougarska
Datum smrti	28. novembar 1945. (42 god.)
Mesto smrti	Zagreb, DF Jugoslavija
Profesija	zemljoradnik
Delovanje
Član KPJ od	maja 1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Heroj
Narodni heroj od	20. decembra 1951.
Odlikovanja

Miloš Suzić (Majdan, kod Dvora na Uni, 2. februar 1903 — Zagreb, 28. novembar 1945), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 2. februara 1903. godine u selu Majdan kod Dvora na Uni, u siromašnoj seljačkoj porodici. Osnovnu školu je završio u rodnom selu. Nakon završetka škole radio je kao zemljoradnik i šumski radnik.

Bio je jedan od organizatora oružanog ustanka u Baniji i priključio se Banijskom partizanskom odredu. Od 15. novembra 1941. stupio je u Narodnooslobodilački pokret. Tada je bio i jedan od organizatora formiranja Narodnooslobodilačkih odbora u tom delu Banije.

U partizanskom odredu „Čerkezovac“ postao je desetar, a u aprilu 1942. godine vodnik. Maja iste godine primljen je za člana Komunističke partije Jugoslavije. Od septembra je postao komandir Treće čete Drugog bataljona Banijskog partizanskog odreda, a od oktobra 1942. do decembra 1943. komandant bataljona. Ubrzo posle toga postao je zamenik komandanta Druge brigade Sedme banijske udarne divizije, a od marta do novembra 1944. godine komandant Prve brigade Sedme banijske divizije.

Istakao se u mnogim bitkama poput napada na Dvor na Uni, na Glinu, u bitkama za Bihać i kod Izačić-grada. Prilikom napada na nemačke položaje kod sela Borojevići, Miloš Suzić je bio teško ranjen prilikom juriša.

Kao borac Sedme banijske divizije, Miloš Suzić je učestvovao u Četvrtoj i Petoj neprijateljskoj ofanzivi. U teškoj borbi kod Komareva protiv Čerkeza, 28. septembra 1944. godine, bio je teško ranjen kroz pluća nakon pada avionske bombe. Od posledica ranjavanja umro je 28. novembra 1945. godine u Vojnoj bolnici Kuniščak u Zagrebu.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.