Milo Dimitrijević
| Milivoje Milo Dimitrijević | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. septembar 1929. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 5. oktobar 1997. (68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SRJugoslavija |
Milivoje Milo Dimitrijević (28. septembar 1929 — 5. oktobar 1997) bio je srpski akademski slikar i profesor Univerziteta u Beogradu.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Beogradu 1929. godine. Posle II muške gimnazije završio je Fakultet likovnih umetnosti 1953. godine u Beogradu i treći stepen (Specijalka) na istom fakultetu 1955. godine u klasi Nedeljka Gvozdenovića. Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije od 1953. godine Boravi na studijskom putovanju u Italiji 1958. godine, proučavajući renesansne majstore, posle čega odlazi na studije slikarstva u Amsterdam kod slikara Karela Apela (Karel Appel) osnivača avangardnog pokreta Kobra, kao stipendista holandske Komisije za kulturne veze sa inostranstvom. Okružen slikarskim talentima svih zemalja i kontinenata, završava studije 1959. godine. Izuzetno poštovanje prema Apelu izražava slikom „Karel Apel u Vizantiji“. Sam umetnik o tim studijama kaže da je na njima najviše naučio, upoznao i proverio koliko mora da se oslobađa domaćih tumačenja slikarstva Evrope.[2]
Kao službenik Narodnog muzeja u Beogradu 1959. godine završava državni ispit iz Konzervacije, a 1960. iz Restauracije slika, ikona i fresaka. Već tada njegova umetnička polazišta označavaju da su u osnovama likovnosti najsnažnije srednjovekovne srpske freske po manastirima. U početku slika ekspresionistički, širokim potezima i gustom i sažetom hromatikom, a zatim se razvija u pravcu geometrijske i lirske apstrakcije, s osećanjem za strukturu u prostoru i prozirnu slikarsku materiju. [3] Od 1962. bio je profesor Slobodnog crtanja na Odseku za pejzažnu arhitekturu i hortikulturu, Šumarskog fakulteta, Univerziteta u Beogradu. Bio je član udruženja „Lada“. Umro je 1997. godine u Beogradu.[2]
Umetnički rad[uredi | uredi izvor]
Umetnička aktivnost ogleda se u profesionalnoj izlagačkoj delatnosti u zemlji i inostranstvu. Paralelno sa umetničkim delatnostima, bavio se društvenim aktivnostima u kulturi, likovnom estetikom, publikacijama, esejistikom, ilustracijama, očuvanjem kulturnog nasleđa i i pedagoškim radom.
Samostalne izložbe u zemlji[uredi | uredi izvor]
- Deset samostalnih izložbi u Beogradu od 1959. do 1995.
- Retrospektivna izložba (posthumno) 29. januar do 10. februar 2015. (Galerija ULUS)[4]
Samostalne izložbe u inostranstvu[uredi | uredi izvor]
- 1963. Amsterdam, Holandija, galerija „Drie Hendricksen“
- 1970/71. London, Velika Britanija „Woodward House“
Kolektivne izložbe u zemlji i inostranstvu[uredi | uredi izvor]
- od 1953. izložbe ULUS-a i SULUJ-a
- 1958. Hag, Holandija „Galery PLAAC“
- 1958. Bijenale mladih, Rijeka
- od 1960. zastupljen na 22 Oktobarska salona
- I i II trijenale u jugoslovenske umetnosti, Beograd
- 1962. New York, Brooklyn Museum, International Biennale
- 1963. Tunis, Izložba jugoslovenske savremene umetnosti
- 1963, 1964, 1967, 1972. Bijenale, Sombor
- 1963. Izložba NOB-a, Beograd
- 1963. Izložba VITRAJ, Beograd, Muzej primenjene umetnosti
- 1964. Memorijal Nadežde Petrović, Čačak
- 1973. Izložba ULUS-a, Ljubljana
- 1986. VIII savezna izložba Tuzla – Dubrovnik
- 1986. izložbe ULUS-a, Podgorica, Skoplje, Sarajevo, Užice
Pored zastupljenosti na domaćim i svetskim likovnim smotrama, značajan je i rad Mila Dimitrijevića, kako u udruženjima, tako i u likovnim kolonijama[2].
Kritika[uredi | uredi izvor]
Pesnik Miodrag Pavlović ističe privrženost Mila Dimitrijevića tradiciji i istovremeno „modernom vremenu“ napominjući da su njegova likovna ostvarenja „usklađena sa najboljim slikarskim težnjama svoga veka“ odajući mu pritom najveće priznanje: da Milovo delo već pripada ostavštini za budućnost i da je to „slikarstvo koje se može voleti“.[5]
Kosta Dimitrijević, književnik i novinar, kategoriše ostvarenja Milovih likovnih snoviđenja i doživljaja kao životna, a autora svrstava u grupu onih koji ne prihvataju ideje vanpredmetnih, vanpredelskih pojmova i svoje slikarstvo ne odvaja od života. Dimitrijević je dosledan svom uverenju da je najvažnije ne izneveriti svoje slikarske zavičajne korene za životnost izraza, a naročito priznati postojanje boja, što ga sa veštinom komponovanja slike i čini značajnim umetnikom[2].
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Umro je akademski slikar i profesor Milo Dimitrijević”. Fondacija Srpski legat (na jeziku: srpski). 2017-10-05. Pristupljeno 2022-01-14.
- ^ a b v g Retrospektivna izložba Milivoje Milo Dimitrijević (katalog). Udruženje likovnih umetnika Srbije. Beograd 2015.
- ^ Likovna enciklopedija Jugoslavije 1. Jugoslovenski leksikografski zavod. 1984.
- ^ „Retrospektiva dela Milivoja Dimitrijevića”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-01-14.
- ^ Pavlović, Miodrag (1984): Prirodni oblik i lik, likovni ogledi. Nolit, Beograd.
