Rumen Radev
Appearance
Rumen Radev | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||||||||||||
Datum rođenja | 18. jun 1963. | ||||||||||||||||
Mesto rođenja | Dimitrovgrad, NR Bugarska | ||||||||||||||||
Religija | pravoslavlje | ||||||||||||||||
Obrazovanje | VVŠ „Georgi Benkovski“ | ||||||||||||||||
Profesija | Vojno lice | ||||||||||||||||
Porodica | |||||||||||||||||
Supružnik |
| ||||||||||||||||
Deca | 2 | ||||||||||||||||
Politička karijera | |||||||||||||||||
Politička stranka | Nezavisni (1990—danas) Bugarska komunistička partija (1985—1990) | ||||||||||||||||
Čin | general-major | ||||||||||||||||
|
Rumen Radev (bug. Румен Радев; Dimitrovgrad, 18. jun 1963) je bugarski vojni pilot u činu general-majora i šesti predsednik Bugarske.[1]
Od 2014. godine do 2016. godine služio je kao komandant Bugarskog ratnog vazduhoplovstva. Tu funkciju je napustio kako bi se kao nezavisni kandidat (uz podršku levičarske Bugarske socijalističke partije) kandidovao za predsednika Bugarske.
Radev, koji se tokom kampanje zalagao za ponovno zbližavanje Bugarske sa tradicionalnim saveznikom Rusijom, je u drugom krugu sa 59,4% glasova porazio Cecku Cačevu, kandidatkinju vladajuće pro-zapadne stranke GERB i predsednicu parlamenta.[2][3][4] Nakon pobede Radeva, bugarski premijer Bojko Borisov najavio je svoju ostavku.[5][6]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Pro-Russia candidate wins Bulgaria's presidential run-off
- ^ „Moldova and Bulgaria swing to the East as pro-Putin parties win presidential vote”. EuroNews. Pristupljeno 15. novembar 2016.
- ^ „Socialist Rumen Radev is Bulgaria's new president”. EuroNews. Pristupljeno 15. novembar 2016.
- ^ „Rumen Radev nov pretsedatel na Bugarija, Borisov najavi ostavka”. Nova Makedonija. Arhivirano iz originala 20. 11. 2016. g. Pristupljeno 15. novembar 2016.
- ^ „Bulgaria PM resigns after party defeated in presidential poll”. The Guardian. Pristupljeno 15. novembar 2016.
- ^ „Pro-Russia Candidate Appears Likely to Win Bulgarian Presidency”. The New York Times. Pristupljeno 15. novembar 2016.