Smilovska jezera
| Smilovska jezera | |
|---|---|
.jpg) | |
| Koordinate | 43° 02′ 27″ S; 22° 30′ 20″ I / 43.0408° S; 22.5056° I |
| Tip | veštačka akumulacija |
| Zemlje basena |  SrbijaSrbija |
| Površina | 28 km2 |
| Pros. dubina | 6 m |
| Maks. dubina | 7 m |
| Zapremina | 503000 km3 |
| Nad. visina | 700 m |
| Naselja | Dimitrovgrad |
  Smilovska jezera | |
| Vodena površina na Vikimedijinoj ostavi | |
Savat I i Savat II ili Smilovska jezera su vodene površine i u slivu reke Nišave. Administrativno jezera se nalaza u opštini Dimitrovgrad.[1] Ove veštačke akumulacije napravljene su u rejonu Zabrđa, u kraškoj Odorovačko-smilovskoj kotlini (na oko 700 metara nadmorske visine) u blizini sela Smilovaca, po kome se nazivaju i Smilovska jezera. U blizini se nalazi čuvena prirodna retkost Petrlaška pećina i manastiri Sveta Petka i manastir Svetih Kirika i Julite u Smilovcima.
Položaj i prostranstvo[uredi | uredi izvor]
Jezera Savat I i Savat II se nalaze se u Odorovskom polju između sela Smilovci, Radejna i Protopopinci. Površina jezera Savat I je oko 3 ha, sa dužinom oko 300 m, a jezera Savat II oko 26 ha sa dužinom oko 1.100 m.
Geografske odlike[uredi | uredi izvor]
Jezera Savat I i Savat II se nalaze na nadmorskoj visini od oko 700 m. Obrazovana su 1979, odnosno 1985. godine. Površina Savata I je oko 5,3 hektara, sa akumulacijom od 83.000 kubnih metara vode i najvećom dubinom od 6 metara, a površina Savata II je oko 22 hektara, sa akumulacijom od 420.000 kubnih metara vode i najvećom dubinom od 6 metara.[2]
Prihranjuju se primarno vodom iz izvora koji se nalaze na njihovom dnu.
Namena[uredi | uredi izvor]
Ova jezera koja su vlasništvo Zemljoradničke zadruge „Stočar” iz Dimitrovgrada, napravljena su 1979, odnosno 1985. godine, zbog melioracije, odnosno odvodnjavanja u proleće i navodnjavanja u leto i jesen, plodnog prostranog kraškog, Odorovskog polja. Trenutno se ne koriste za tu namenu već u rekreativne namene, pre svega sportski ribolov.[3] Maja 2010. godine iz jezera je isticalo oko 15 litara vode u sekundi.[4]
Pošto nikad nisu u potpunosti stavljena u svoju osnovnu funkciju, jezera su vremenom poribljena i stavljena na gazdovanje Udruženju sportskih ribolovaca „Nišava" u Dimitrovgradu.
Udruženju sportskih ribolovaca „Nišava” iz Dimitrovgrada, a posle toga Udruženju sportskih ribolovaca „CARP“. Pokazala su se kao idealna za uzgoj ribe i sportski ribolov, pa su zadnjih godina omiljena destinacija mnogih sportskih ribolovaca iz Dimitrovgrada, Pirota, Niša i drugih mesta. Jezera su bogata šaranom, štukom, somom, crvenperkom, bodorkom, američkim somićem, karašem i drugom ribom. Godišnji kapacitet je proizvodnja i izlovljavanje 30 — 50 tona ribe.[5][6]
Udruženju sportskih ribolovaca ima ribočuvarsku službu, koja vrši kontrolu pecanja, koje je dozvoljeno samo sa godišnjom ili dnevnom dozvolom koje važe samo za ova jezera.
Galerija[uredi | uredi izvor]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Vukašin U. Minčić (1989): Upoznaj svoj zavičaj, Pirot
- ^ „Smilovska jezera i druge priče”. RTS Beograd, 15.6.2011. Pristupljeno 7. 3. 2019.
- ^ Savat I i Savat II U: Mrđan M. Đokić Nišava – potamološka studija, doktorska disertacija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. septembar 2017), Niš, 2015. str. 172.
- ^ Đokić M. (2010): Hidrogeografska studija reke Jerme. Magistarski rad. Geografski fakultet, Beograd
- ^ Strategija razvoja turizma opštine Dimitrovgrad 2009 – Ekonomski fakultet Univerziteta u Beogradu
- ^ Strategija razvoja sporta 2009 – 2013 - Opština Dimitrovgrad
Literatura[uredi | uredi izvor]
- „Grupa autora”. Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2.
- Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
- Mrđan M. Đokić Nišava – potamološka studija, doktorska disertacija, Niš, 2015
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Smilovska jezera Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. март 2019)
- Vodič kroz Srbiju - Smilovska jezera
- Гугл сателитска мапа (Maplandia)