Janko Rudolf

janko rudolf
janko rudolf
	Janko Rudolf
Lični podaci
Datum rođenja	23. jul 1914.
Mesto rođenja	Križ, kod Kamnika, Austrougarska
Datum smrti	3. februar 1997. (82 god.)
Mesto smrti	Ljubljana, Slovenija
Profesija	društveno-politički radnik
Delovanje
Član KPJ od	juna 1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
U toku NOB	komandant 18. divizije NOVJ
Heroj
Narodni heroj od	22. decembra 1951.
Odlikovanja

Janko Rudolf (Križ, kod Kamnika, 23. jul 1914 — Ljubljana, 3. februar 1997), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Slovenije i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 23. jula 1914. godine u Križu kod Komende, Kamnik. Potiče iz seljačko-radničke porodice. Mladost je proveo kod oca u Notranjskoj. Osnovnu školu je pohađao u Begunjama kod Cerknice i završio pet razreda. Zatim je živeo kod majke u Ljubljani i stekao stručno obrazovanje za hirurškog tehničara.

Godine 1935. bio je zaposlen u fabrici „Sava“, gde je učestvovao u štrajku solidarnosti jeseničkih radnika gvožđare. Godine 1935. i 1936. služio je kadrovski rok u Zagrebu. Posle povratka iz vojske, zaposlio se u fabrici „Unitas“ u Ljubljani i učestvovao u izborima radničkih poverenika. Godine 1938. zaposlio se u fabrici „EKA“ u Ljubljani. Tada je učestvovao u demonstracijama protiv nacističke Nemačke, koja je tih dana anektirala Austriju i raskomadala Čehoslovačku. Godine 1940. stupio je u Društvo prijatelja Sovjetskog Saveza.

Narodnooslobodilačka borba[uredi | uredi izvor]

Prilikom raspada jugoslovenske vojske u Aprilskom ratu, bio je u Velikoj Gorici kod Zagreba. Kada se vratio kući, priključio se onima koji su počeli da skupljaju i skrivaju oružje, opremu i drugi vojni materijal. Maja 1941. godine postao je kandidat za člana komunističke partije Jugoslavije, a mesec dana kasnije primljen je u Partiju.

U fabrici „EKA“ bio je poverenik za vojna pitanja, a od novembra 1941. poverenik „Delavske enotnosti“. Od januara 1942. godine, bio je sekretar partijske ćelije u fabrici i u isto vrijeme član Rejonskog komiteta KP Slovenije Bežigrad u Ljubljani. Pred odlazak u partizane, bio je komandant bataljona Narodne zaštite Rožna Dolina.

13. jula 1942. godine stupio je u Narodnooslobodilačku vojsku, u Prvu četu Prvog bataljona Dolenjskog odreda i bio pomoćnik mitraljesca. Oktobra 1942. godine, postao je politički komesar čete u Trećem bataljonu „Šercerove brigade“, a zatim zamenik političkog komesara Trećeg bataljona. 13. jula 1943. godine postao je politički komesar „Šercerove brigade“ i vršio tu funkciju do kapitulacije Italije.

Posle kapitulacije Italije, za nekoliko dana su bile otvorene ceste i ograda od bodljikave žice kojom je bila okružena Ljubljana i na hiljade Ljubljančana je stupilo u partizane. Veći dio pridošlica okupio se na Golom, iznad Iga, gde je 10. septembra 1943. godine formirana Ljubljanska brigada. Glavni organizator i osnivač brigade bio je Janko Rudolf, koji je bio imenovan za prvog političkog komesara brigade. Ljubljanska i „Cankareva brigada“ istakle su se u borbama protiv Nemaca, 1. i 2. novembra na Ilovi gori. Janko je decembra 1943. postao komandant Osamnaeste divizije NOVJ, a februara 1944. komesar iste divizije.

U drugoj polovini novembra 1943. godine, Osamnaesta divizija otišla je u Gorski kotar, da bi zajedno sa hrvatskim jedinicama oslobodila taj kraj. Na tom pohodu je divizija napala i zauzela ustaško uporište Vrbovsko, 23. decembra 1943. godine. Jula 1944. godine, Janko je postao politički komesar 30. divizije Devetog korpusa NOVJ. U 30. diviziji bio je do 20. januara 1945. godine, kada je u borbi za Trnovo kod Gorice, bio teško ranjen.

Posleratna karijera[uredi | uredi izvor]

Posle rata je vršio niz visokih i odgovornih funkcija:

predsednik Republičkog veća Saveza sindikata Slovenije od 1957. do 1959. godine
član Izvršnog veća Slovenije od 1959. godine
sekretar Sreskog komiteta KP Kranj od 1960. do 1962. godine
predsednik Republičkog odbora Saveza udruženja boraca NOR Slovenije od 1969. do 1978. godine
potpredsednik Skupštine Slovenije od 1978. godine

Pored toga je bio potpredsednik Saveznog odbora SUBNOR Jugoslavije, član Predsedništva Centralnog komiteta SK Slovenije. Bio je član Predsedništva SUBNOR Jugoslavije, član Predsedništva SUBNOR Slovenije i član Saveta federacije.

Umro je 3. februara 1997. godine u Ljubljani.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i ostalih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 20. decembra 1951. godine.