Ugovor iz Nice

Raspodela glasova u Veću Evropske unije prema Ugovoru iz Nice, primenjuje se od 1. novembra 2004.: Zemlja Glasovi Stan. (u mil.) Rel. težina Nemačka 29 82.0 1.00 Velika Britanija 29 59.4 1.38 Francuska 29 59.1 1.39 Italija 29 57.7 1.42 Španija 27 39.4 1.94 Poljska 27 38.6 1.98 Holandija 13 15.8 2.33 Grčka 12 10.6 3.20 Češka 12 10.3 3.29 Belgija 12 10.2 3.33 Mađarska 12 10.0 3.39 Portugal 12 9.9 3.42 Švedska 10 8.9 3.18 Austrija 10 8.1 3.49 Slovačka 7 5.4 3.67 Danska 7 5.3 3.73 Finska 7 5.2 3.81 Litvanija 7 3.7 5.35 Irska 7 3.7 5.35 Letonija 4 2.4 4.71 Slovenija 4 2.0 5.67 Estonija 4 1.4 8.08 Kipar 4 0.8 14.14 Luksemburg 4 0.4 28.28 Malta 3 0.4 21.26 Ukupno 321 450.7

Ugovor iz Nice je usaglašen na sastanku Evropskog veća održanim u Nici početkom decembra 2000, potpisan je 26. februara 2001, a stupio na snagu 1. februara 2003. Ugovor sadrži izmene:

• Ugovora o Evropskoj uniji, (Ugovora iz Mastrihta), kojim je utemeljena Evropska unija,
• Rimskih ugovora, kojima su utemeljene Evropska ekonomska zajednica i Evropska zajednica za atomsku energiju.

Ugovor iz Nice sadrži i sedam aneksa koji se odnose na:

• Protokol o proširenju EU,
• Deklaraciju o proširenju EU
• Deklaracije o kvalifikovanoj većini i blokirajućoj manjini u kontekstu proširenja,
• Deklaraciju o mestu održavanja EV,
• Deklaraciju o budućnosti Unije,
• Protokol o statutu Evropskog suda,
• Izmene Protokola o privilegijima i imunitetima,
• Nacrt Protokola o finansijskim posledicama prestanka Ugovora o osnivanju Evropske zajednice za ugalj i čelik kao i uspostavljanju i vođenju istraživačkog fonda za ugalj i čelik.

Razlog donošenja Ugovora

Jedan od glavnih razloga donošenja Ugovora iz Nice jeste potreba rešavanja pitanja institucionalnog prilagođavanja Evropske unije novom proširenju Unije. Naime, kako su pregovori s državama kandidatima za članstvo sve više napredovali, odlučeno je da se to pitanje reši na međuvladinoj konferenciji.

Najvažnije promene

Najvažnije odredbe Ugovora iz Nice odnose se na sastav institucija, način odlučivanja u Veću (neka pitanja iz područja za koje je ranije bilo predviđeno jednoglasno odlučivanje sada zahtevaju donošenje odluke kvalifikovanom većinom), uspostavljanje Eurojusta – tela za borbu protiv kriminala, razvoj pojačane saradnje koja mora uključivati najmanje osam država, i biti otvorena svim državama članicama. Pojačana saradnja ne sme stvarati prepreke ili diskriminaciju u trgovini među članicama ili ugroziti konkurenciju.