Dragan Pavlović Šilja
| dragan pavlović šilja | |
|---|---|
 Dragan Pavlović Šilja | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1908. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 21. januar 1942. (33/34 god.) |
| Mesto smrti | Pjenovac, kod Han Pijeska, ND Hrvatska |
| Profesija | student tehnike |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1936. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 21. decembra 1951. |
Dragoslav Dragan Pavlović Šilja (Beograd, 1908 — Pjenovac, kod Han Pijeska, 21. januar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen 1908. u Beogradu. Potiče iz ugledne trgovačke porodice. Posle završene gimnazije, studirao je tehničke nauke na Beogradskom univerzitetu.[1]
Na Univerzitetu se povezao sa studentskim pokretom i postao pristalica Komunističke partije Jugoslavije. U početku je vršio takozvane sitne usluge komunistima. Njegov stan, stan sina uglednog beogradskog trgovca, bio je jedan od retko sigurnih stanova, u kome su komunisti mogli bezbedno da drže svoje sastanke i savetovanja. Njegov stan je vremenom postao siguran partijski punkt.[1]
Godine 1936. je postao član Komunističke partije Jugoslavije i počeo da radi u partijskoj tehnici. Izvršavao je mnogobrojne partijske zadatke. Njegov rad primetila je policija, posle čega je uhapšen i od Sud za zaštitu države osuđen na dve godine zatvora, koje je izdržao u mariborskom zatvoru. U zatvoru je bio veoma aktivan u borbi za bolje uslove života političkih zatvorenika. Učestvovao je u nekoliko štrajkova glađu.[1]
Posle izlaska iz zatvora vratio se u Beograd, gde je postao najpre sekretar Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, a ubrzo i sekretar Centralnog komiteta „Crvene pomoći“, organizacije za obezbeđivanje pomoći ugroženim članovima partije. Pod njegovim rukovodstvom „Crvena pomoć“ je postala masovna organizacija, čiju dobrobit su počeli da osećaju mnogi politički zatvorenici.[1]
Juna 1941. godine Dragan je kao instruktor Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije bio upućen u Makedoniju. Za kratko vreme on je u Makedoniji obavio mnoge zadatke, kojima je trebalo da se poboljša stanje u makedonskoj partijskoj organizaciji. Iz Makedonije se pod veoma teškim uslovima probio do oslobođene teritorije Zapadne Srbije i stupio je u Prvi šumadijski partizanski odred.[1]
Kada je 21. decembra 1941. godine formirana Prva proleterska udarna brigada, Dragan je postavljen za političkog komesara Petog (šumadijskog) bataljona, koji je formiran od boraca Prvog šumadijskog odreda.
Poginuo je 21. januara 1942. godine u borbi s Nemcima, na železničkoj stanici u Pjenovcu (vidi Borba u Pjenovcu) u istočnoj Bosni. Zajedno sa njim su tada poginuli, komandant Petog (šumadijskog) bataljona Milan Ilić Čiča i komandant Romanijskog partizanskog odreda Slaviša Vajner Čiča.[1]
Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[2] Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 21. decembra 1951, proglašen je za narodnog heroja.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ Narodni heroji 1982, str. 77.
- ^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974.
- ^ „Službeni vesnik Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ 17/III” (PDF). www.sistory.si. 1. 9. 1952.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Komunistički revolucionari Beograda | ||
|---|---|---|
Istakuti članovi Komunističke partije Jugoslavije i komunistički revolucionari iz Beograda, umrli ili ubijeni u međuratnom periodu ili poginuli u toku rata | ||
 | ||
Narodni heroji iz Beograda i okoline | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Beogradu i okolnim opštinama, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | |||||||||||
| grad Beograd |
|  | |||||||||
| okolne opštine |
| ||||||||||
