Mihajlo Đuknić
| mihajlo đuknić | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||
| Datum rođenja | 14. januar 1927. | ||||||
| Mesto rođenja | Beograd,  Kraljevina SHS | ||||||
| Datum smrti | 30. decembar 2017. (90 god.) | ||||||
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija | ||||||
| Profesija | lekar | ||||||
| Delovanje | |||||||
| Služba | Jugoslovenska narodna armija Vojska Jugoslavije 1951 — 1994. | ||||||
| Čin | general-major | ||||||
| Načelnik Vojnomediciske akademije | |||||||
| Period | 1989. — 1992. | ||||||
| Prethodnik | Vladimir Vojvodić | ||||||
| Naslednik | Jovan Bijelić | ||||||
| Odlikovanja |
| ||||||
Mihajlo Đuknić (Beograd, 14. januar 1927 — Beograd, 30. decembar 2017) bio je doktor medicinskih nauka, univerzitetski profesor, lekar i sanitetski general-major JNA.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1927. godine u Beogradu. Osnovnu školu, gimnaziju i Medicinski fakultet je završio u Beogradu 1951. godine. Po završetku lekarskog staža u sanitetskoj oficirskoj školi postavljen je za načelnika saniteta Gardijskog puka u Sarajevu.
Za vreme Arapsko-izraelskog rata šest meseci je boravio na Sinaju u sastavu mirovnog kontingenta Ujedinjenih nacija kao načelnik Sanitetskog odreda Jugoslovenske narodne armije. Od 1958. godine nalazio se na specijalizaciji opšte hirurgije u Klinici za hirurške bolesti VMA kod prof. dr Isidora Pape. Specijalistički ispit položio je 1962. godine sa odličnim uspehom i od tada je bio stalno zaposlen u Klinici za hirurške bolesti Vojnomedicinske akademije, kao asistent, docent i profesor. Doktorsku disertaciju iz oblasti ratne hirurgije pod nazivom „Udružena hemijska povreda“ odbranio je u VMA 1977. godine.
Bio je na usavršavanju u poznatim svetskim klinikama u Americi, Rusiji, Francuskoj, Engleskoj i Čehoslovačkoj. Po povratku iz Londona 1965. godine prvi je u našoj zemlji uradio operaciju suženja karotidne arterije, a među prvima je operisao aneurizmu abdominalne aorte. Nakon boravka u eminentnoj američkoj vojnoj bolnici Volter Rid posvetio se značajnom unapređenju vaskularne hirurgije i zbrinjavanja povreda krvnih sudova. Tokom usavršavanja u Klinici za ratnu hirurgiju u Lenjingradu upoznao se sa ratno-hirurškom doktrinom i problematikom ratne rane i dejstva savremenog oružja sa projektilima velike početne brzine, kao i saznanjima o udruženim radijacionim i hemijskim povredama i načinu njihovog zbrinjavanja.
Autor je više od 200 naučnih i stručnih članaka iz opšte, vaskularne i ratne hirurgije. Bio je načelnik Klinike za hirurške bolesti VMA, glavni hirurg JNA i načelnik VMA od 1989. do 1992. godine. U čin general-majora unapređen je 1987. godine. Redovni je profesor hirurgije u VMA, redovni član Medicinske akademije Srpskog lekarskog društva (SLD). Član je Međunarodnog udruženja digestivnih hirurga i Internacionalnog udruženja za kardiovaskularnu hirurgiju.
Nosilac je najviše vojne nagrade „22. decembar". Kao četvrti hirurg u svetu 1988. godine dobio je američku nagradu za ratnu hirurgiju „De Bakey". Izabran je i za počasnog doktora medicinskih nauka Vojnomedicinske akademije u Lenjingradu 1988. godine. Nosilac je više odlikovanja, povelja i priznanja. Bio je više puta biran u Predsedništvo hirurga Jugoslavije i u Upravni odbor Hirurške sekcije SLD. Bio je predsednik Predsedništva Hirurške sekcije SLD-a od maja 1980. do maja 1981. godine.
Penzionisan 1994. godine. Nakon toga obavljao je dužnosti potpredsednika Jugoslovenskog crvenog krsta i Crvenog krsta Srbije.
Preminuo je 30. decembra 2017. godine. [1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „IN MEMORIAM”. people.com. Hirurška selekcija SLD. 10. 1. 2018. Arhivirano iz originala 28. 02. 2018. g. Pristupljeno 10. 1. 2018.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Načelnici Vojnomedicinske akademije. Vojnomedicinska akademija, Beograd 2009 godina.
