Mustafa Latifić
| mustafa latifić | |
|---|---|
 Mustafa Latifić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. jun 1915. |
| Mesto rođenja | Livno, Austrougarska |
| Datum smrti | 14. jun 1942. (26 god.) |
| Mesto smrti | Vidimlije, kod Livna, Kraljevina Jugoslavija (dejure) NDH (defakto) |
| Profesija | radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1940. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 5. jula 1951. |
Mustafa Latifić (Livno, 15. jun 1915 — Vidimlije, kod Livna, 14. jun 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 15. juna 1915. u Livnu. Potiče iz siromašne radničke porodice, njegov otac Osman poginuo je tokom Prvog svetskog rata, svega par meseci posle njegovog rođenja. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završio je u rodnom mestu, a Srednju tehničku školu, 1935. godine u Sarajevu. Imao je želju da studira na Tehničkom fakultetu u Pragu, ali loši materijalni uslovi njegove porodice mu to nisu dopuštali. Još u vreme školovanja, kao đak Srednje tehničke škole, došao je u dodir s revolucionarnim omladinskim pokretom i zbog toga dolazio u sukob s upravom škole i sarajevskom policijom.[1]
Posle završetka školovanja 1935. godine, vratio se u rodno Livno. Pošto nije mogao da nađe zaposlenje, pomagao je majci u kućnim poslovima. Bio je vrlo aktivan u radu Ujedinjenih radničkih sindikata u Livnu, u kojima je tada ilegalna Komunistička partija Jugoslavije imala veoma veliki uticaj. U to vreme u Livnu je dolaskom Vojina Zirojevića, obnovljen rad partijske ćelije, koja je postala veoma aktivna. Pored rada u URS-ovim sindikatima, Mustafa je bio aktivan član muslimanskog omladinskog društva „Merhamet“, koje je okupljalo skoro svu muslimansku omladinu Livna.[1]
Godine 1937. otišao je na odsluženje vojnog roka u Sarajevo u Školu za rezervne oficire, ali je posle dopisa iz Sreskog načelstva iz Livna, kako nepoženjan prebače na redovno osluženje vojnog roka u pešadijski puk u Kragujevcu. Posle vojske, krajem 1938. godine, otišao je u Sušak, gde se zaposlio u fabrici papira. Odmah po dolasku u Sušak priključio se radničkom pokretu i početkom 1939. godine primljen je u članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Nekoliko meseci kasnije zbog političkog rada među radnicima i omladinom, uhapšen je i posle dva meseca ispitivanja, proteran na tri godine u rodno mesto. Po povratku u Livno, nastavio je politički rad posebno u društvu „Merhamet“.[1]
U potrazi za zaposlenjem otišao je u Zagreb, gde je stanovao kod sestre. Tražeći zaposlenje, dolazio je u dodir s mnogim komunistima, a posebno se sprijateljio s Otokarom Keršovanijem. Tokom boravka u Zagrebu, bio je aktivan u Radničkoj komori i Udruženju esperantista i primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Posle svega nekoliko meseci boravka u Zagrebu, 1940. godine, ponovo je uhapšen i proteran u rodno mesto. Početkom 1941. godine, pozvan je u rezervu vojske u Sinju, gde ga je zatekao Aprilski rat i kapitulacija kraljevske vojske. U Sinju se povezao sa Hasanom Brkićem, tada sekretarom Okružnog komiteta KPJ za Sarajevo i zajedno sa njim otišao u Livno. Po dolasku u Livno zajedno sa Vojinom Zirojevićem sva trojica su aktivno radila na organizovanju ustnaka, prikupljanju oružja i dr.[2]
U toku jula 1941. godine, Mustafa je bio jedan od glavnih organizatora ustanka u livanjskom kraju. Posebno je radio na zbližavanju Srba, Hrvata i Muslimana. Kao odličan organizator i vrstan govornik, pridobijao narodne mase za Narodnooslobodilački pokret (NOP) svuda gde je politički delovao. Posebno je bio popularan u srpskim stanovništvom u selima oko Kupresa i Glamoča. Početkom decembra 1941. godine nalazio se na čelu grupe boraca Livanjskog partizanskog odreda, potpomognute nenaoružanim seljacima, koja je u zasedi sačekala italijansku motorizovanu kolonu i posle četvoročasovne borbe je razbila. Mustafa je tada, naoružan pištoljem i bombom, prvi ušao među italijanske kamione i sam razoružao nekoliko vojnika. U ovoj borbi je zarobljeno više italijanskih vojnika, nekoliko oficira i podoficira, i veća količina oružja, municije, ćebadi i drugog materijala. Kasnije se istakao i u borbi protiv italijana na putu između Duvna i Prozora.[2]
Posle pogibije Vojina Zirojevića, Mustafa je maja 1942. godine postavljen za političkog komesara Batljona „Vojin Zirojević“, koji je vojno i politički delovao u okviru Četvrte operativne zone Hrvatske za Dalmaciju. Polovinom juna Štab bataljona i Prva četa su sa delovima Trećeg i Petog krajiškog partizanskog odreda učestvovali u borbama s ustašama oko Glamoča. Po povratku na svoj teren, 13. juna, borci bataljona su svartili u selo Vidimlije, kod Livna, da se odmore od napornog marša. U zoru 14. juna 1942. godine bili su opkoljeni od četnika, a u borbi koja se nakon toga razvila, pogoćen s više metaka poginuo je Mustafa Latifić.[2]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 5. jula 1951. proglašen je za narodnog heroja.[3][4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Narodni heroji 1982, str. 446.
- ^ a b v Narodni heroji 1982, str. 447.
- ^ Zbornik heroja 1957, str. 407.
- ^ „Službeni vesnik Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ 19/II” (PDF). www.sistory.si. 1. 10. 1951.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Rafel Brčić, Mile Bogovac, „Livanjski kraj u revolucionarnom radničkom pokretu i NOB“. Sarajevo 1978. godina.
Narodni heroji iz zapadne Hercegovine | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na području zapadne Hercegovine, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Mostar |  | |
| Livno | ||
| Ostala mesta | ||
