Rat u Burmi (1942—1945)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Rat u Burmi (1942–1945)
Deo rata na Pacifiku u Drugom svetskom ratu

Evropske kolonije u jugoistočnoj Aziji.
Vremejanuar 1942. – jul 1945.
Mesto
Burma
UzrokJapanski napad na britanske kolonije u Jugoistočnoj Aziji
Ishod Saveznička pobeda
Sukobljene strane
 Ujedinjeno Kraljevstvo
 Britanska Indija
 Republika Kina
 SAD		  Japan
 Tajland
 Nezavisna Burma
 Indijska nacionalna armija
Komandanti i vođe
Ujedinjeno Kraljevstvo Arčibald Vejvel
Britanski Radž Ord Vingejt
Republika Kina Du Juming
Sjedinjene Američke Države Viljem Slim		 Japan Šođiro Ida
Tajland Plaek Fibunsongkram
Mjanmar Ba Mou
Indija Subhas Čandra Bose
Jačina
1942–1943.
  • Republika Kina 95.000 (1942);[i]
  • Ujedinjeno KraljevstvoBritanski Radž 42.000–47.000 (1942)[1]

1944–1945.

  • Japan 316,700 (1944)[7]
  • Tajland 75.000
  • Indija 43.000 (1945)
Žrtve i gubici

Republika Kina ~107.391 uključujući bolesne

  • 40.000 gubitaka tokom japanskog osvajanja Burme 1942.[8][9][10]
  • 31.443 mrtvih iz svih uzroka (1943–1945.)
  • 35.948 ranjenih (1943–1945)[11]

Ujedinjeno Kraljevstvo ~86.600 ne računajući bolesne[12][13]

  • 28.878 mrtvih i nestalih
  • 44.731 ranjenih
  • ~12.700 umrlo od bolesti

Sjedinjene Američke Države 3.253 ukupno[14][15][v]

Ukupno Saveznika: ~207.244

Japan ~200.000 ukupno

  • 144.000[16] – 164.500[17] ukupno mrtvih uključujući i od bolesti
  • 40.000 poginulih u akciji[18]
  • 56.000 ranjenih[19]

Tajland ~5.000 ili više[20]
Indija 2.615 mrtvih i nestalih

Ukupno Osovine: ~210.000
250.000[21] do 1.000.000[12] burmanskih civila ubijeno[vi]
  1. ^ Kineski ekspedicioni korpus u Burmi.
  2. ^ Oni su bili prvenstveno iz Britanske Indije. Većina njih je ostala i branila Indiju, a nisu učestvovali u kontraofanzivama u Burmi.
  3. ^ Odred X (oko 75.000 vojnika) i odred Y (175.000 vojnika)
  4. ^ 3.000 su borci (Merilovi Strvinari); Ostali su bili inženjeri i vazduhoplovno osoblje.
  5. ^ gubici Merilovih Strvinara bili su 2.394 od ovoga, uključujući 424 u borbi i 1.970 umrlih ili evakuisanih zbog bolesti.
  6. ^ Ukupno isključuje oko 3 miliona civila koji su umrli u Bengalskoj gladi iz 1943. godine, delom kao rezultat japanske okupacije Burme i britanske politike i nemara.

Kampanja u Burmi (1942–1945) bila je niz borbi u britanskoj koloniji Burma, ratištu Drugog svetskog rata u jugoistočnoj Aziji, prvenstveno između snaga Britanske imperije i Kine, uz podršku SAD, protiv invazionih snaga Japana, Tajlanda i indijske nacionalne armije. Snage britanskog carstva su na vrhuncu imale oko 1.000.000 kopnenih i vazdušnih snaga, a primarno su mobilisane iz Britanske Indije, uz Britansku armiju (oko 8 redovnih pešadijskih divizija i 6 tenkovskih pukova), [22] 100.000 istočno- i zapadnoafričkih kolonijalnih vojnika, uz manji broj kopnenih i vazdušnih snaga iz nekoliko drugih dominona i kolonija.[2] Burmanska nezavisna armija (poznata legitimnoj burmanskoj vladi i saveznicima kao "Burmanska vojska izdajnika" - BTA) obučavana je od strane Japana i predvodila je početne napade na snage Britanske imperije.

Kampanja je imala niz specifičnosti. Geografske karakteristike regiona značile su da klima, bolesti i teren imaju veliki uticaj na operacije. Nedostatak saobraćajne infrastrukture stavio je akcenat na vojno inženjerstvo i vazdušni saobraćaj za premeštanje i snabdevanje trupa i evakuaciju ranjenika. Kampanja je takođe bila politički složena, sa Britancima, Sjedinjenim Državama i Kinezima koji su svi imali različite strateške prioritete.

To je bila i jedina kopnena kampanja zapadnih saveznika na pacifičkom ratištu koja je trajala kontinuirano od samog početka neprijateljstava do kraja rata. Ovo je bilo zbog njene geografske lokacije. Širenjem iz jugoistočne Azije u Indiju, njena oblast uključuje neke zemlje koje su Britanci izgubili na početku rata, ali su uključivala i područja Indije u kojima je japanski napredak na kraju bio zaustavljen.

Klimom regiona dominiraju sezonske monsunske kiše, što je omogućilo efikasnu kampanju samo za nešto više od polovine svake godine. Ovo, zajedno sa drugim faktorima kao što su glad i neredi u Britanskoj Indiji i prioritet koji su saveznici dali porazu nacističke Nemačke, produžili su kampanju i podelili je na četiri faze:

  • japanska invazija, koja je dovela do proterivanja Britanaca, indijskih i kineskih snaga 1942 (Japanska invazija Burme),
  • neuspešni pokušaji Saveznika da organizuju ofanzive u Burmu od kraja 1942. do početka 1944;
  • japanska invazija na Indiju 1944. godine, koja je na kraju propala nakon bitaka kod Imfala i Kohime, i naposletku
  • uspešna ofanziva Saveznika koja je ponovno zauzela Burmu od kraja 1944. do sredine 1945. godine.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ >Facts on File: World War II in the China-Burma-India theater Retrieved 20 March 2016
  2. ^ a b Ellis, John, World War II: A Statistical Survey: The Essential Facts and Figures for All the Combatants, 1993
  3. ^ 中国抗日战争正面战场作战记 (na jeziku: Chinese). str. 460—461. Pristupljeno 28. 12. 2015. 
  4. ^ 《中缅印战场抗日战争史》，徐康明 著，解放军出版社，2007年
  5. ^ „远征军入缅作战简介_远征军入缅作战的时间死亡人数_远征军入缅作战的意义结果损失 - 趣历史 - 趣历史”. Arhivirano iz originala 18. 03. 2017. g. Pristupljeno 02. 10. 2018. 
  6. ^ McLynn, str. 1
  7. ^ Allen, Burma: The Longest War. str. 662.
  8. ^ Japanese conquest of Burma, December 1941 – May 1942 Retrieved 20 March 2016
  9. ^ Mclynn, str. 67
  10. ^ Bradford, James (2006). International Encyclopedia of Military History. Routledge. str. 221. 
  11. ^ 中国抗日战争正面战场作战记 (na jeziku: Chinese). str. 476. Pristupljeno 04. 05. 2016. 
  12. ^ a b McLynn, The Burma Campaign: Disaster into Triumph, 1942–1945. str. 1.
  13. ^ Nesbit, The Battle for Burma pp. 240.
  14. ^ US ARMY BATTLE CASUALTIES AND NON-BATTLE DEATHS IN WORLD WAR 2: Final Report. Combined Arms Research Library, Department of the Army. 25 June (1953). str. 76. Uključuje 1.466 "borbenih smrtnih slučajeva" (1.121 ubijenih u akciji) i 123 koji su umrli od rana, ukupno 1.589 ubijenih.
  15. ^ Marauder.org: casualties. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. jul 2015) Retrieved 22 July 2015.
  16. ^ McLynn, The Burma Campaign: Disaster into Triumph, 1942–1945. str. 1. Obuhvata 144.000 mrtvih i 56.000 ranjenih.
  17. ^ Chidorigafuchi National Cemetery Retrieved 10 March 2016
  18. ^ USSBS Japan pp. 12 Retrieved 20 March 2016
  19. ^ Mclynn, str. 1
  20. ^ Lewis et al. World War II pp. 287.
  21. ^ Clodfelter, Micheal (2002). Warfare and Armed Conflicts: A Statistical Reference to Casualty and Other Figures, 1500-2000 (2nd izd.). McFarland. str. 556. ISBN 978-0-7864-1204-4. 
  22. ^ Martin Brayley, Mike Chappell. "The British Army 1939-45 (3): The Far East". Osprey Publishing. Page 6.

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • 中国抗日战争正面战场作战记 (na jeziku: Chinese). str. 476. Pristupljeno 04. 05. 2016. 
  • Bradford, James (2006). International Encyclopedia of Military History. Routledge. str. 221. 
  • 中国抗日战争正面战场作战记 (na jeziku: Chinese). str. 460—461. Pristupljeno 28. 12. 2015. 
  • Churchill, Winston (1954). The Second World War. Volume 6: Triumph and Tragedy. London: Cassel. OCLC 312199790. 
  • Dillon, Terence. Yangon to Kohima
  • Drea, Edward J. (1998). „An Allied Interpretation of the Pacific War”. In the Service of the Emperor: Essays on the Imperial Japanese Army. Nebraska: University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-1708-9. 
  • Fraser, George MacDonald (2007). Quartered Safe Out Here: A Harrowing Tale of World War II. Skyhorse Publishing. str. 358. ISBN 978-1-60239-190-1. 
  • Farquharson, Robert (2006). For Your Tomorrow: Canadians and the Burma Campaign, 1941–1945. Trafford Publishing. str. 360. ISBN 978-1-41201-536-3. 
  • Fujino, Hideo. Singapore and Burma
  • Grant, Ian Lyall & Tamayama, Kazuo Burma 1942: The Japanese Invasion
  • Ida, Shojiro From the Battlefields
  • Ikuhiko Hata Road to the Pacific War
  • Hastings, Max (2007). Nemesis. Harper Press. ISBN 978-0-00-721982-7. 
  • Hickey, Michael. The Unforgettable Army
  • Hodsun, J.L. War in the Sun
  • Jackson, Ashley (2006). The British Empire and the Second World War. London: Hambledon Continuum. str. 387-388. ISBN 978-1-85285-517-8. 
  • Keegan (ed), John; Duncan Anderson (1991). Churchill's Generals. London: Cassell Military. str. 243—255. ISBN 978-0-304-36712-2. 
  • Latimer, Jon. Burma: The Forgotten War
  • Lunt, James (1986). 'A Hell of a Licking' – The Retreat from Burma 1941-2. London. ISBN 978-0-00-272707-5.  Personal account by a British Burma Rifles officer, who later became an Oxford academic.
  • McLynn, Frank. The Burma Campaign: Disaster Into Triumph, 1942–45 (Yale University Press; 2011) 532 pages; focus on William Slim, Orde Wingate, Louis Mountbatten, and Joseph Stilwell.
  • Moser, Don and editors of Time-Life Books World War II: China-Burma-India',1978, Library of Congress no 77-93742
  • Slim, William Defeat into Victory. Citations from the Cassell 1956 edition, but also available from NY. . Buccaneer Books. 1956. ISBN 978-1-56849-077-9.  Cooper Square Press. Defeat into Victory: Battling Japan in Burma and India, 1942-1945. Cooper Square Press. 2000. ISBN 978-0-8154-1022-5. ; London: Cassell. Slim, William Joseph Slim (1972). Defeat into Victory. Cassell. ISBN 978-0-304-29114-4.  Pan. Slim, William Slim (1999). Defeat into Victory. ISBN 978-0-330-39066-8. 
  • Ochi, Harumi. Struggle in Burma
  • Reynolds, E. Bruce. Thailand and Japan's Southern Advance
  • Rolo, Charles J. Wingate's Raiders
  • Sadayoshi Shigematsu Fighting Around Burma
  • Shores, Christopher (2005). Air War for Burma: The Allied Air Forces Fight Back in South-East Asia 1942–1945 (Bloody Shambles, Volume 3). Grub Street. ISBN 978-1-904010-95-1. 
  • Vojna enciklopedija, Beograd 1959, Glavni urednik — general-potpukovnik: Boško Šiljegović

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Rat u Burmi na Vikimedijinoj ostavi.
Ikona za klice

Ovaj članak vezan za Drugi svetski rat je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti.

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Рат_у_Бурми_(1942—1945)&oldid=27556510”