Fibonačijev niz
Fibonačijev niz je matematički niz primećen u mnogim fizičkim, hemijskim i biološkim pojavama. Ime je dobio po italijanskom matematičaru Fibonačiju. Predstavlja niz brojeva u kome zbir prethodna dva broja u nizu daju vrednost narednog člana niza. Indeksiranje članova ovog niza počinje od nule a prva dva člana su mu 0 i 1.[1]
To jest, nakon dve početne vrednosti, svaki sledeći broj je zbir dva prethodnika. Prvi Fibonačijevi brojevi (sekvenca A000045 u OEIS), takođe označeni kao Fn, za n = 0, 1, … , su:[2]
- 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, 6765, 10946, 17711, 28657, 46368, 75025, 121393, 196418, 317811, 514299, 832040...
Ponekad se za ovaj niz smatra da počinje na F1 = 1, ali uobičajenije je uključiti F0 = 0. U nekim starijim knjigama, vrednost je izostavljena, tako da sekvenca počinje sa i ponavljanje je validno za n > 2.[3][4]
Fibonačijevi brojevi su imenovani po Leonardu od Pise, poznatom kao Fibonači, iako su ranije opisani u Indiji.[5][6]
Ako su poznati Fibonačijevi brojevi i onda se može naći broj po formuli
Takođe važi
Uopšteno
Fibonačijevi brojevi su u snažnoj vezi sa zlatnim presekom: Binetova formula izražava n-ti Fibonačijev broj u smislu n i zlatnog preseka, i podrazumeva da odnos dva uzastopna Fibonačijeva broja teži zlatnom preseku kako se n povećava.
Fibonačijevi brojevi su dobili ime po italijanskom matematičaru Leonardu iz Pize, kasnije poznatom kao Leonardo Fibonači. U svojoj knjizi Liber Abaci iz 1202. godine, Fibonači je predstavio ovaj niz zapadnoevropskoj matematici,[7] iako je taj niz bio opisan ranije u indijskoj matematici,[8][9][10][11] već 200. godine pre nove ere u radu autora Pingala o nabrajanju mogućih obrazaca sanskrtske poezije nastalih od slogova dve dužine.
Binetova formula
[uredi | uredi izvor]Binetova formula je eksplicitno izražavanje vrednosti kao funkcije od
gde je zlatni presek. U tom slučaju i su rešenja jednačine .
Iz Binetove formule za sve , sledi da je za najbliže celom broju tj.
Za je .
Formula se može analitički prikazati na sledeći način
pri tome vredi za svaki kompleksni broj
Odnos prema zlatnom odnosu
[uredi | uredi izvor]U teoriji brojeva veliku ulogu igra broj koji je koren jednačine i
Iz Binetove formule
Gde je
Dalje se dobija
i
Za sve vrednosti a, b definiše se niz
Zadovoljena je i relacija
Neka su i izabrani tako da je i onda dobijeni niz mora biti Fibonačijev niz.
Brojevi i zadovoljavaju relaciju
Odnosno važi
Uzimajući i kao početne varijable dobija se
Odnosno
- .
Posmatrajmo sada
Za , broj najbliži ceo broj je , koji se može dobiti iz funkcije
ili
Slično ako je F>0 Fiboničijev broj onda može odrediti njegov indeks unutar niza.
gde se može izračunati korištenjem logaritma druge baze
Primer
Osobine
[uredi | uredi izvor]Najveći zajednički delitelj dva Fibonačijeva broja je broj čiji je indeks jednak najvećem zajedničkom delitelju njihovih indeksa
Posledice
je djeljiv sa ako i samo ako je deljivo sa (bez )
- je deljivo sa samo ako je
- je deljivo sa samo ako je
- je deljivo sa samo ako je
je prost ako je prost broj sa isključenjem
Obratno ne važi tj ako je prost broj ne mora biti prost
Njegov polinom ima korene i
Godine 1964, Koši je dokazao da su u nizu Fibonačijevih brojeva jedini kvadrati brojevi sa indeksom 0,,1,2,12 , , ,
Generirajuća funkcija niza fibonačijevih brojeva je
Fibonačijev niz brojeva
[uredi | uredi izvor]Prvih 21 Fibonačijevih brojeva za [12]
F0 | F1 | F2 | F3 | F4 | F5 | F6 | F7 | F8 | F9 | F10 | F11 | F12 | F13 | F14 | F15 | F16 | F17 | F18 | F19 | F20 |
0 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | 8 | 13 | 21 | 34 | 55 | 89 | 144 | 233 | 377 | 610 | 987 | 1597 | 2584 | 4181 | 6765 |
Ovaj niz brojeva može se proširiti i na negativne brojeve.
Niz brojeva za [13]
F−8 | F−7 | F−6 | F−5 | F−4 | F−3 | F−2 | F−1 | F0 | F1 | F2 | F3 | F4 | F5 | F6 | F7 | F8 |
−21 | 13 | −8 | 5 | −3 | 2 | −1 | 1 | 0 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | 8 | 13 | 21 |
Identiteti
[uredi | uredi izvor]- (sm. ris.)
Opšte formule
- , kao i ,
gde matrice imaju oblik , i je imaginarna jedinica.
- Fibonačijevi brojevi se mogu izraziti preko Čebiševljevih polinoma
Za bilo koji
Posledica
Formula za ponovno dobijanje Fibonačijevih brojeva je
Fibonačijev niz u prirodi
[uredi | uredi izvor]Fibonačijev niz se često povezuje i sa brojem fi (phi), ili brojem kojeg mnogi zovu i „Božanskim odnosom”. Ako se uzme jedan deo Fibonačijevog niza, 2, 3, 5, 8, te podeli svaki sledeći broj s njemu prethodnim, dobiće se uvek broj približan broju 1,618(2/3=1,5; 3/5=1,66; 5/8=1,6). Broj 1,618 jeste broj fi. Odnosi mera kod biljaka, životinja i ljudi, sa zapanjujućom preciznošću se približava broju fi.
Sledi nekoliko primera broja fi i njegove povezanosti sa Fibonačijem i prirodom:
- U pčelinjoj zajednici, košnici, uvek je manji broj mužjaka pčela nego ženki pčela. Kada bi podelili broj ženki sa brojem mužjaka pčela, uvek bi dobili broj fi.
- Nautilus (glavonožac), u svojoj konstrukciji ima spirale. Kada bi se izračunao odnos svakog spiralnog prečnika prema sledećem dobio bi se broj fi.
- Seme suncokreta raste u suprotnim spiralama. Međusobni odnosi prečnika rotacije je broj fi.
- Ako se izmeri čovečija dužinu od vrha glave do poda, zatim se to podeli s dužinom od pupka do poda, dobija se broj fi.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Lucas 1891, str. 3.
- ^ Sloane, N. J. A. (ur.). „Sequence A000045”. The On-Line Encyclopedia of Integer Sequences. OEIS Foundation.
- ^ Beck & Geoghegan 2010.
- ^ Bóna 2011, str. 180.
- ^ Parmanand Singh. Acharya Hemachandra and the (so called) Fibonacci Numbers. Math . Ed. Siwan , 20(1):28-30,1986.ISSN 0047-6269]
- ^ Parmanand Singh,"The So-called Fibonacci numbers in ancient and medieval India. Historia Mathematica v12 n3, 229–244,1985
- ^ Pisano 2002, str. 404–05.
- ^ Goonatilake, Susantha (1998), Toward a Global Science, Indiana University Press, str. 126, ISBN 978-0-253-33388-9
- ^ Singh, Parmanand (1985), „The So-called Fibonacci numbers in ancient and medieval India”, Historia Mathematica, 12 (3): 229—44, doi:10.1016/0315-0860(85)90021-7
- ^ Knuth, Donald (1968), The Art of Computer Programming, 1, Addison Wesley, str. 100, ISBN 978-81-7758-754-8, „Before Fibonacci wrote his work, the sequence Fn had already been discussed by Indian scholars, who had long been interested in rhythmic patterns... both Gopala (before 1135 AD) and Hemachandra (c. 1150) mentioned the numbers 1,2,3,5,8,13,21 explicitly [see P. Singh Historia Math 12 (1985) 229–44]" p. 100 (3d ed)...”
- ^ Knuth, Donald (2006), The Art of Computer Programming, 4. Generating All Trees – History of Combinatorial Generation, Addison–Wesley, str. 50, ISBN 978-0-321-33570-8, „it was natural to consider the set of all sequences of [L] and [S] that have exactly m beats. ...there are exactly Fm+1 of them. For example the 21 sequences when m = 7 are: [gives list]. In this way Indian prosodists were led to discover the Fibonacci sequence, as we have observed in Section 1.2.8 (from v.1)”
- ^ The Fibonacci series: 03. april 2011.
- ^ Negafibonacci Numbers and the Hyperbolic Plane Arhivirano 2018-02-01 na sajtu Wayback Machine
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Ball, Keith M (2003). „8: Fibonacci's Rabbits Revisited”. Strange Curves, Counting Rabbits, and Other Mathematical Explorations. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-11321-0..
- Beck, Matthias; Geoghegan, Ross (2010), The Art of Proof: Basic Training for Deeper Mathematics, New York: Springer.
- Bóna, Miklós (2011), A Walk Through Combinatorics (3rd izd.), New Jersey: World Scientific, ISBN 978-981-4335-23-2.
- Bóna, Miklós (2016), A Walk Through Combinatorics (4th Revised izd.), New Jersey: World Scientific, ISBN 978-981-3148-84-0.
- Lemmermeyer, Franz (2000), Reciprocity Laws: From Euler to Eisenstein, Springer Monographs in Mathematics, New York: Springer, ISBN 978-3-540-66957-9.
- Livio, Mario (2003) [2002]. The Golden Ratio: The Story of Phi, the World's Most Astonishing Number (First trade paperback izd.). New York City: Broadway Books. ISBN 0-7679-0816-3.
- Lucas, Édouard (1891), Théorie des nombres (na jeziku: francuski), 1, Paris: Gauthier-Villars, https://books.google.com/books?id=_hsPAAAAIAAJ.
- Pisano, Leonardo (2002), Fibonacci's Liber Abaci: A Translation into Modern English of the Book of Calculation, Sources and Studies in the History of Mathematics and Physical Sciences, Sigler, Laurence E, trans, Springer, ISBN 978-0-387-95419-6
- Arakelяn, Grant (2014). Matematika i istoriя zolotogo sečeniя. Logos, 404 s. ISBN 978-5-98704-663-0.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Hazewinkel Michiel, ur. (2001). „Fibonacci numbers”. Encyclopaedia of Mathematics. Springer. ISBN 978-1556080104.
- Periods of Fibonacci Sequences Mod m at MathPages
- Scientists find clues to the formation of Fibonacci spirals in nature
- Fibonacci Sequence on In Our Time at the BBC. (listen now)
- OEIS sequence A000045 (Fibonacci numbers)