Alva Mirdal
| Alva Mirdal | |
|---|---|
 Alva Mirdal | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 31. januar 1902. |
| Mesto rođenja | Upsala, Švedska |
| Datum smrti | 1. februar 1986. (84 god.) |
| Mesto smrti | Danderid, Švedska |
| Narodnost | Šveđani |
Alva Mirdal (šved. Alva Myrdal, alːva ˈmyːɖɑːl;, rođena Reimer; Upsala, 31. januar 1902 — 1. februar 1986) je švedski sociolog i političar. Nobelova nagrada za mir dodeljena joj je 1982. godine.[1] Udala se za supruga Gunar Mirdal 1924. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je u gradu Upsala, država Švedska. Njeni prvi javni nastupi datiraju iz tridesetih godina 20. veka. Ona je bila među pionirima koji su učestvovali u postavljanju temelja visokog švedskog standarda, tj. kreiranju tzv. države blagostanja welfare state. Kao koautor, učestvovala je u nastanku knjige Crisis in the Population Question (šved. Kris i befolkningsfrågan) sa suprugom Gunar Mirdal 1934. godine. Osnovna pretpostavka ideje izražene u delu Crisis in the Population Question je da se pronađu društvene reforme nužne za slobodu ličnosti (naročito žena) istovremeno ohrabrujući rađanje dece. Sa arhitektom Sven Markelius je dizajnirala kooperaciju u Stokholmu Kolektivno kuća 1937. godine sa namerom da se razvija više prava u domovini za žene.
Rodila je troje dece Jan Myrdal, Sissela Bok i Kaj Fölster.
Umrla je jedan dan nakon 84. rođendana.
Naučna i politička karijera[uredi | uredi izvor]
Dugo godina je bila član SDP-a (Švedska socijaldemokratska partija).
Kasnih 40tih godina 20. veka gradi međunarodnu političku karijeru učestvujući u raznim telima Ujedinjenih nacija (Organizacija ujedinjenih nacija), jer je imenovana za šefa odseka za socijalnu politiku 1949. godine.
Od 1950 do 1955 predsedava Unesko-vim odeljenjem za društvene nauke. Dakle, ona je prva žena koja je bila na takvo visokoj poziciji u Ujedinjenim nacijama. Tokom 1955−1956. ona je kao švedski izaslanik boravila u Nju Delhi-ju u Indiji, Rangun- Burma (Mjanmar) i Kolombo- Cejlon (Šri Lanka).[2]
Godine 1962. Mirdal je izabrana za poslanika u švedskom parlamentu. Iste godine godine je poslata kao švedski izaslanik na UN konferenciju o razoružanju u Ženevi. Na toj pozicije sa zadržala sve do 1973.
Učestvovala je u stvaranju Međunarodnog instituta za istraživanje mira u Stokholmu Stockholm International Peace Research Institute, postavši prvi predsednik upravnog odbora 1966. godine. Iste godine je imenovana i kao konsultant u Kabinetu ministra za razoružanje. Na toj poziciji je ostala do 1973. godine. Kao glasna pristalica razoružanja, Mirdal je dobila Nobelovu nagradu za mirNobelova nagrada za mir 1982. zajedno sa Alfonso Garcia Robles.
Godine 1983. Mirdal je efektivno okončala usijale kontroverze oko budućnosti muzičke škole Adolf Fredrik's Music School, "The AF-fight" (Swedish: AF-striden).[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Alva Reimer Myrdal | Swedish diplomat”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-02-05.
- ^ „Biografie Alva Myrdal”. 50 Klassiker der Soziologie, Universitat Graz. Arhivirano iz originala 07. 05. 2019. g. Pristupljeno 22. 11. 2013.
- ^ Lutteman, Elisabeth (2006). Musikklass - ett pedagogiskt spänningsfält (PDF) (B.A.) (na jeziku: Swedish). Luleå Tekniska Universitet. str. 7—8. ISSN 1402-1773. Pristupljeno 14. 12. 2014.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Hirdman, Yvonne (2008). Alva Myrdal: the passionate mind. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 9780253351326.
- Myrdal, Alva & Klein, Viola, Women’s Two Roles: Home and Work. London: Routledge and Kegan Paul, 1956.
- Etzemüller, Thomas, Alva and Gunnar Myrdal. Social Engineering in Sweden, Lanham: Lexington Books, 2014
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
