Nina Marković Kaze

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Prof. dr
Nina Marković Kaze
Lični podaci
Datum rođenja(1983-07-20)20. jul 1983.
Mesto rođenjaBeograd, SFR Jugoslavija
PrebivališteSidnej, Novi Južni Vels, Australija
Državljanstvosrpsko, australijsko
Religijapravoslavlje
Obrazovanjedoktor politikologije, Australijski nacionalni univerzitet
Porodica
SupružnikAdam Kaze
Naučni rad
Poljeistorija evropskih integracija, evropsko-australijski odnosi, srpska dijaspora, italijanski jezik
InstitucijaUniverzitet Makvori

Nina Marković Kaze (engl. Nina Marković Khaze; Beograd, 20. jul 1983), srpska je naučnica, politička analitičarka, novinarka i pesnikinja, koja živi i radi u Sidneju. Autorka je naučnih i stručnih radova, recenzija, članaka i knjiga poezije, koje su osim na srpskom objavljene i na italijanskom, engleskom i nemačkom jeziku.[1][2][3]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Nina Marković Kaze je rođena u glavnom gradu Srbije, gde je odrasla i stekla osnovno obrazovanje. U Australiji živi od 1999. godine i srednju školu je završila u Pertu. Na „petom kontinentu” je diplomirala i magistrirala na studijama diplomatije i italijanskog jezika, a potom doktorirala politikologiju na Australijskom nacionalnom univerzitetu. Tema disertacije joj je bila „Istorijski presek diplomatskih odnosa Srbije i Evropske unije”. Pored toga, objavila je više od sto politikoloških naučnih i stručnih radova, recenzija i članaka, ali i dve višejezične zbirke pesama, koje piše od detinjstva.[3]

Bila je viši istraživački saradnik za Evropu i Bliski istok u federalnom Parlamentu Australije, parlamentarni delegat za pacifičke države[4] i predsednik Asocijacije evropskih studija Australije i Novog Zelanda, a sada je vanredni profesor na Departmanu za bezbednosne studije i kriminologiju Univerziteta Makvori u Sidneju,[1] direktor za komunikacije u pravno-imigracionoj firmi, novinar redakcije programa na srpskom jeziku državnog radija „Es-Bi-Es” (engl. SBS Radio) i član Izvršnog odbora Australazijskog udruženja za komunističke i postkomunističke studije.[2]

Jedan je od osnivača i član upravnog odbora Srpskog veća Australije (engl. Serbian Council of Australia – SCOFA), politički aktivnog udruženja Srba u toj zemlji. U okviru njega je 2022. predvodila najveće istraživanje javnog mnjenja srpske zajednice. Takođe, bila je izaslanik Veća na sastancima sa predstavnicima australijske vlade, lokalnih institucija i medija o važnim pitanjima koja se tiču srpske dijaspore u Australiji.[5]

Nina Marković Kaze i američki alergolog i imunolog dr Daglas Džouns (engl. Douglas H. Jones) su 2023. osnovali biotehnološku kompaniju „Immunity Group Australia”, koja nastoji da pronađe nova rešenja za prevenciju, dijagnostiku i eliminaciju nutritivnih alergija. Ona je glavni urednik časopisa „Allergies, Immunity & Microbiome News”, nezavisnog glasa naučne zajednice na polju alergologije, imunologije i istraživanja mikrobioma. Članica je i udruženja „AusBiotech”, glavnog industrijskog tela na polju biotehnologije u Australiji.[6]

Bibliografija (izbor)[uredi | uredi izvor]

Knjige[uredi | uredi izvor]

  • The Immune Fitness Project – Food Allergy Resilience (Immunity Group Australia, Sidnej, 2023), sa Daglasom Džounsom
  • Complex Migrations (Impressions, Niš, 2024), sa Adamom Kazeom – urednik: Ivan Kalauzović

Poezija[uredi | uredi izvor]

  • Raskršće (engl. The Crossroads) – na četiri jezika: srpskom, italijanskom, engleskom i nemačkom (Sigra Star, Beograd, 2010)
  • Ne budi me dok sanjam (engl. Donʼt Wake Me Up While I’m Dreaming) – na tri jezika: srpskom, italijanskom i engleskom (Sigra Star, Beograd, 2015)

Naučni radovi[uredi | uredi izvor]

  • „Uloga i uticaj Rusije na Balkanu u 21. veku” – u časopisu za književnost, umetnost i kulturu „Sveske”, br. XXII (101), str. 108–117 (Mali Nemo, Pančevo, 2011)
  • „The role of pro-reform civil society in Serbia’s accession to the EU: oppositional discourses, watchdog role and EU advocacy” – u časopisu „Australian and New Zealand Journal of European Studies”, br. 10 (3), str. 24–48 (Asocijacija evropskih studija Australije i Novog Zelanda, 2018)
  • „The Challenge of „Mega-truths“ and Collective Memory in Historical Research – the Congress of Berlin (1878) as a Case Study” – u tematskom zborniku međunarodnog značaja „Metodološki izazovi istorijske nauke”, str. 221–236 (Kosovska Mitrovica, Filozofski fakultet Univerziteta u Prištini, 2018) – urednici: Zdravko Deletić i Dalibor Elezović
  • „The importance of understanding national-ethnic narratives in Kosovo for peace negotiations” – u međunarodnom tematskom zborniku „Hronotop Kosova i Metohije u nauci i umetnosti”, str. 119–129 (Leposavić, Institut za srpsku kulturu, 2018) – urednici: Dragan Tančić, Jasmina Ahmetagić i Dalibor Elezović
  • „European Diplomacy in Crisis – Lessons from the Congress of Berlin of 1878” – u knjizi „Reform, Revolution and Crisis in Europe – Landmarks in History, Memory and Thought” (Routledge, 2019) – urednici: Bronwyn Winter i Cat Moir
  • „The EU’s stability-democracy dilemma in the context of the problematic accession of the Western Balkan states” – u časopisu „Journal of Contemporary European Studies”, br. 29 (2), str. 169–183 (Routledge, 2021) – u koautorstvu sa Nikolasom Rosom Smitom i Majom Kovačević
  • „Fleeing Communism – Yugoslav and Vietnamese Post-War Migration to Australia and Changes to Immigration Policy” – u knjizi „30 Years Since the Fall of the Berlin Wall”, str. 405–425 (Springer Singapore, 2020) – u koautorstvu sa Adamom Kazeom; urednici: Alexandr Akimov i Gennadi Kazakevitch
  • „Is China’s rising influence in the Western Balkans a threat to European integration?” – u časopisu „Journal of Contemporary European Studies”, br. 29 (2), str. 234–250 (Routledge, 2021) – u koautorstvu sa Stivenom Vangom
  • „Perceptions of the EU in the Western Balkans Vis-à-vis Russia and China” – u časopisu „European Foreign Affairs Review”, br. 27 (1), str. 81–108 (Wolters Kluwer, 2022)

Stručni radovi[uredi | uredi izvor]

  • „Europe’s big bonds and the prospect of a boon for Australia” (The Interpreter, Lowy Institute, 2020) – koautor[7]
  • „Trump’s gambit in the Balkans” (The Interpreter, Lowy Institute, 2020) – koautor[8]
  • „Russia-US relations in 2021: Key things to watch out for” (The Interpreter, Lowy Institute, 2021) – koautor[9]
  • „The Balkans are China’s New Gateway to Europe” (Australian Institute of International Affairs, 2021)[10]
  • „Non-aligned movement 2.0: a view from Australia” (Serbian Monitor, 2021)[11]
  • „There is life in the Non-Alignment Movement yet” (The Interpreter, Lowy Institute, 2021)[12]
  • „Power plays: the growing competition to fuel energy transitions” (The Interpreter, Lowy Institute, 2022)[13]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b O Nini Marković Kaze na sajtu Univerziteta Makvori u Sidneju, Macquarie University. Posećeno: 22. marta 2022.
  2. ^ a b O Nini Marković Kaze na sajtu Instituta „Lowy”, Lowy Institute. Posećeno: 22. marta 2022.
  3. ^ a b „Srbija i mlada srpska dijaspora u Australiji: međusobna očekivanja”, RTS, 1. jun 2018. Posećeno: 22. marta 2022.
  4. ^ „Srpkinja najmlađi član australijskog parlamenta” Večernje novosti, 26. jun 2012. Posećeno: 22. marta 2022.
  5. ^ Serbian Council of Australia (SCOFA).
  6. ^ „Allergies, Immunity & Microbiome News”, br. 1, eDijaspora, jul 2023. Posećeno: 22. jula 2023.
  7. ^ „Europe’s big bonds and the prospect of a boon for Australia”, The Interpreter, Lowy Institute, 24. avgust 2020. Posećeno: 22. marta 2022.
  8. ^ „Trump’s gambit in the Balkans”, The Interpreter, Lowy Institute, 16. septembar 2020. Posećeno: 22. marta 2022.
  9. ^ „Russia-US relations in 2021: Key things to watch out for”, The Interpreter, Lowy Institute, 22. januar 2021. Posećeno: 22. marta 2022.
  10. ^ „The Balkans are China’s New Gateway to Europe”, Australian Institute of International Affairs, 7. oktobar 2021. Posećeno: 22. marta 2022.
  11. ^ „Non-aligned movement 2.0: a view from Australia”, Serbian Monitor, 18. oktobar 2021. Posećeno: 22. marta 2022.
  12. ^ „There is life in the Non-Alignment Movement yet”, The Interpreter, Lowy Institute, 25. oktobar 2021. Posećeno: 22. marta 2022.
  13. ^ „Power plays: the growing competition to fuel energy transitions”, The Interpreter, Lowy Institute, 27. januar 2022. Posećeno: 22. marta 2022.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Нина_Марковић_Казе&oldid=27056232”