Đanluka Vijali
| Đanluka Vijali | |||
|---|---|---|---|
 Đanluka Vijali | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 9. jul 1964. | ||
| Mesto rođenja | Kremona, Italija | ||
| Datum smrti | 6. januar 2023. (58 god.) | ||
| Mesto smrti | London, UK | ||
| Visina | 1,80 m | ||
| Pozicija | Napadač | ||
| Juniorska karijera | |||
| 1973—1978 1978—1980 |
Pergoleteze Kremoneze | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1980—1984 1984—1992 1992—1996 1996—1999 |
Kremoneze Sampdorija Juventus Čelsi |
105 223 102 58 |
(23) (85) (38) (21) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1985—1992 | Italija | 59 | (16) |
| Trenerska karijera | |||
| 1998—2000 2001—2002 |
Čelsi Votford | ||
Nagrade
| |||
Đanluka Vijali (ital. Gianluca Vialli; Kremona, 9. jul 1964 — London, 6. januar 2023)[1] bio je italijanski fudbaler i fudbalski trener. Kao igrač, igrao je na poziciji napadača.
Klupska karijera[uredi | uredi izvor]
Svoju seniorsku karijeru Vijali je počeo 1980. godine u klubu iz rodnog grada Kremonezeu. Nakon postignutih 10 golova u sezoni 1983/84. prelazi u Sampdoriju.
U Sampdoriji igra u tandemu zajedno sa svojim drugom iz detinjstva Robertom Manćinijem.[2] Njih dvojica su zajedno dobili nadimak Gol blizanci. Dok je Vijali igrao za Sampdoriju klub je dostigao najveće uspehe u klupskoj istoriji. Sezone 1990/91. Sampdorija je prvi put postala šampion Italije, a Vijali je bio prvi strelac lige sa 19 pogodaka. Sa Sampdorijom je osvojio i Kup pobednika kupova 1990. kada je u finalu protiv Anderlehta postigao 2 gola, kao i 3 italijanska kupa. Vijali je sa Sampdorijom igrao protiv Barselone u finalu Kupa šampiona 1991/92, gde je Barselona trijumfovala.
Vijali ubrzo nakon tog finala prelazi u Juventus, sa kojim već u prvoj sezoni osvaja Kup UEFA. Sezone 1994/95. Vijali sa Juventusom osvaja duplu krunu u Italiji, a ujedno je i igrao finale Kupa UEFA, gde je Juventus poražen od Parme iako je u revanš meču Vijali postigao odličan gol. Karijeru u Juventusu je okončao kao kapiten ekipe podigavši pehar Lige šampiona 1996. godine, kada je Juventus nakon boljeg izvođenja jedanaesteraca slavio protiv Ajaksa.
U leto 1996. Vijali prelazi u Čelsi kod trenera Ruda Gulita, i već u prvoj sezoni osvaja FA kup. Uprkos dobrim partijama Vijali ne igra često kod Gulita.
Reprezentacija[uredi | uredi izvor]
Vijali je debitovao za italijansku reprezentaciju 1985. protiv Poljske. Učestvovao je na Evropskom prvenstvu 1988. gde je u grupnoj fazi postigao pobedonosni gol protiv Španije. Italija je ispala na tom prvenstvu od Sovjetskog Saveza, Vijali je na kraju bio uvršten u najbolji tim prvenstva.
Italija je bila domaćin Svetskog prvenstva 1990, a od Vijalija se dosta očekivalo.[3] Ipak, Vijali u prvom meču protiv Austrije nije postigao gol, a protiv SAD je promašio penal, i tako je postao zamena za Salvatorea Skilaćija. Kasnije je tek zaigrao u polufinalu ušavši u igru sa klupe protiv Argentine, a Italija je eliminisana nakon izvođenja penala.
Svoju reprezentativnu karijeru je završio 1992. godine zbog napetog odnosa sa tadašnjim selektorom Arigom Sakijem.[4] Vijali je odigrao 59 mečeva za Italiju i postigao 16 golova.
Trenerska karijera[uredi | uredi izvor]
U Čelsiju Rud Gulit je bio otpušten kao trener u februaru 1998, a 33-godišnji Vijali je bio postavljen za trenera-igrača. Čelsi je već bio u polufinalu Liga kupa i u četvrtfinalu Kupa pobednika kupova, a na kraju će osvojiti oba takmičenja i završiti kao 4. u Premijer ligi. Pobedivši Štutgart u finalu Kupa pobednika kupova 13. maja 1998. Vijali je postao najmlađi trener koji je osvojio neko evropsko klupsko takmičenje sa 33 godine i 308 dana. Rekord je trajao do 18. maja 2011. kada je Andre Viljaš-Boaš sa Portom osvojio Ligu Evrope sa 33 godine i 213 dana.
Naredne sezone Čelsi je osvojio Superkup Evrope pobedom nad Real Madridom 1:0, i završio kao 3. u Premijer ligi sa samo 4 boda manje od šampiona Mančester junajteda. Iste sezone Vijali je odigrao svoj poslednji meč za Čelsi protiv Derbi kauntija, i na tom meču je postigao gol. Sezone 1999/00. Čelsi stiže do četvrtfinala Lige šampiona, gde pobeđuje Barselonu u prvom meču sa 3:1, ali u revanšu gubi 5:1 nakon produžetaka. Iste sezone Vijali je sa Čelsijem osvojio FA kup pobedom nad Aston Vilom u finalu. Sezona 2000/01. počinje odlično za Čelsi i Vijalija pobedom nad Mančester junajtedom u Superkupu Engleske, što je bio peti Vijalijev trofej za manje od tri godine provedene u klubu, i to ga je tada činilo najboljim klupskim trenerom u istoriji. Međutim, Vijali je ubrzo smenjen zbog niza loših rezultata.
Vijali je preuzeo Votford u sezoni 2001/02, koji je tada u Drugoj ligi. Sa Votfordom je zauzeo 14. mesto u ligi, pa je zato smenjen nakon godinu dana vođenja ekipe.
Igrački uspesi[uredi | uredi izvor]
Kremoneze[uredi | uredi izvor]
- Serija C 1 (1) : 1980/81. (1. mesto—promocija u viši rang)
Sampdorija[uredi | uredi izvor]
- Serija A (1) : 1990/91.
- Kup Italije (3) : 1984/85, 1987/88, 1988/89.
- Superkup Italije (1) : 1991.
- Kup pobednika kupova (1) : 1989/90. (finale 1988/89).
- Liga šampiona : finale 1991/92.
- Superkup Evrope : finale 1990.
Juventus[uredi | uredi izvor]
- Serija A (1) : 1994/95.
- Kup Italije (1) : 1994/95.
- Superkup Italije (1) : 1995.
- Kup UEFA (1) : 1992/93. (finale 1994/95).
- Liga šampiona (1) : 1995/96.
Čelsi[uredi | uredi izvor]
- FA kup (1) : 1996/97.
- Liga kup Engleske (1) : 1997/98.
- Kup pobednika kupova (1) : 1997/98.
- Superkup Evrope (1) : 1998.
Trenerski uspesi[uredi | uredi izvor]
Čelsi[uredi | uredi izvor]
- FA kup (1) : 1999/00.
- Liga kup Engleske (1) : 1997/98. (kao igrač–trener)
- Superkup Engleske (1) : 2000.
- Kup pobednika kupova (1) : 1997/98. (kao igrač–trener)
- Superkup Evrope (1) : 1998. (kao igrač–trener)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ ITALIJA U SUZAMA: Preminuo čuveni fudbaler Đanluka Vijali, legenda Azura!
- ^ „Editorial Mancini: The magician of Sampdoria FOX SPORTS”. Arhivirano iz originala 03. 11. 2013. g. Pristupljeno 01. 11. 2013.
- ^ „Lessons in Calcio - Gianluca Vialli”. Arhivirano iz originala 04. 11. 2013. g. Pristupljeno 01. 11. 2013. Lessons in Calcio - Gianluca Vialli]
- ^ Close-up: Gianluca Vialli: Revivalist at Bridgehead - Sport - The Independent
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Đanluka Vijali na sajtu Transfermarkt (jezik: engleski)
- Đanluka Vijali na sajtu Soccerbase (jezik: engleski)
- Đanluka Vijali na sajtu WorldFootball.net (jezik: engleski)
