Garinje

Garinje
Garinje;
Administrativni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Pčinjski
Opština	Vladičin Han
Stanovništvo
— 2011.	554
Geografske karakteristike
Koordinate	42° 47′ 19″ S; 22° 06′ 01″ I / 42.7885° S; 22.100333° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	809 m
	Garinje Garinje na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj	017
Registarska oznaka	VR

Garinje je naselje u Srbiji u opštini Vladičin Han u Pčinjskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 554 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 531 stanovnika).

Položaj i tip[uredi | uredi izvor]

Selo leži u središnom delu Grdeličke Klisure, desno od Južne Morave. Okolna naselja su: Kopitarce sa juga, Ljutež sa istoka, Suševje sa severa i Mrtvica sa zapada. Stanovnici vodom se snabdevaju iz nekoliko bunara i sa manjih izvora. Izvori su: Markova Bara, Gusta Buka, Topilo, Dva Kladenca, Orašje, Mlake, Studena Voda, Lug.

Nazivi poteza su: Anište, Lur, Katrađevice, Mala Ornica Lozan, Radičkov Rid, Orašje, Oskoruša, Selište, Ravnište, Gušćeva Padina, Graovište, Jezero, Kolibište, Gornji Gradac, Markova Bara, Vučiće, Dedine Kopatine, Mali Gradac, Sredobrdina.

Garinje je razbijenog tipa. Ima devet mahala, koje se zovu: Donja, Gornja, Radovo Garinje, Gusta Buka, Graovište, Mlake, Lozan, Orašje i Topilo. Sve kuće jednog roda nisu u istoj mahali. Ukupno ima 85 domova (1958. g.).

Starine n prošlost[uredi | uredi izvor]

U Garinju i oko njega postoje karakteristični nazivi i starine. Oni ukazuju da je ovde bilo stanovnika još u ranije doba.

Mali Gradac je uzvišenje na strani atara prema susednom Suševlju. Neki seljaci govore, da su tamo „živeli Latini". Na pomenutom uzvišenju sada se poznaju slabi ostaci od zidova. Na ovom uzvišenju mnoro su kopali pojedini ovčari. Oni su nalazili po neku starinsku paru i gvozdene delove oružja.

Pored Malog Gradaca je dolina jednog potoka. Zove se Caričina. Kako se objašnjava u narodu, ime je postalo po nekoj „rimskoj carici" koja je živela na Malom Gradacu. Nedaleko od Caričine postoje je topografski nazivi: Gornji Gradac, Gornja Ravan i Donja Ravan. Na Gornjem Gradacu nema ostataka od starina. Postoji i mesto Latinsko Korito.

U sredini Garinja, kraj mahale Topilo, je potes Selište. Stanovnici govore: „Kada oremo tamo nalazimo zidine od kuća, crepulje, žrvnjeve, razne stare bakarne novčiće i drugo". Po njihovom mišljenju tu je ležalo neko naselje starije od današnjeg Garinja.

Današnje Garinje je relativno mlado selo. Kako se priča u narodu, njega su osnovala u prvoj polovini HIX veka četiri doseljena domaćinstva: dva domaćinstva bila su doseljena iz susednog Repišta (levo od J. Morave), a ostala bila su doseljena iz okoline Gnjilana. Od doseljenika iz Repišta potiču današnji rodovi Deda Markovi i Miloševci. Od dosenjenika iz okoline Gnjilana potiču današnji rodovi Deda Ivanovci i Deda Jankovci.

Seoska slava je Đurđevdan. Garinje ima posebno groblje. Nalazi se na strani atara prema susednom selu Džepu (mesto Radunkina Padina). Od „nasipa" (druma) udaljeno je oko 1 km. U početku stanovnici Garinja i Kopitarca imali su zajedničko gpoblje na mestu Šuljčeva Njiva. Sada tamo grobova nema. Seoski krst je na mestu Ravnište.

Mesto Markova Bara leži na strani atara prema susednom Ljutežu. Priča se, da se tamo nalazi jedan „odličan izvar". U istočnom delu sela je mesto Jezero. To je mala bara. Govori se, da je tu Kraljević Marko udario topuzinom i tako „napravio baru".

Potesi Anište i Lyr nalaze se pored J. Morave nedaleko od susednog Džepa. Ispod Garinja, kraj druma i železničke pruge ranije je bilo nekoliko ciganskih grobova. 3aostali su od Cigana koji su radili kao kovači.

Postanak imena sela Garinja u narodu se objašnjava na sledeći način. Doseljenici, koji su došli iz Repišta i okoline Gnjilana, na ataru današnjeg naselja najpre su napravili „garine (krčevine). Kod tih garina oni su osnovali selo.^[1]

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Garinje živi 440 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 38,0 godina (36,1 kod muškaraca i 39,8 kod žena). U naselju ima 165 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,36.

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija^[2]
Godina	Stanovnika
1948.	436
1953.	449
1961.	657
1971.	550
1981.	520
1991.	531	530
2002.	554	560

Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍^[3]

Srbi	554	100,0%
nepoznato	0	0,0%

Stanovništvo prema polu i starosti^[4]


	m	ž
?	0	1
80+	4	8
75—79	4	5
70—74	12	16
65—69	14	22
60—64	13	15
55—59	11	9
50—54	12	19
45—49	29	17
40—44	19	19
35—39	22	22
30—34	19	16
25—29	23	15
20—24	26	24
15—19	22	23
10—14	18	18
5—9	21	10
0—4	12	14
Prosek :	36,1	39,8

Domaćinstva

**Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	79	86	227	123	130	153	165

**Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosek
Broj domaćinstava	20	41	27	40	18	14	3	2	0	0	3,36

Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu

Pol	Ukupno	Neoženjen/Neudata	Oženjen/Udata	Udovac/Udovica	Razveden/Razvedena	Nepoznato
Muški	230	69	146	11	4	0
Ženski	231	41	149	34	5	2
UKUPNO	461	110	295	45	9	2

Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija
Muški	93	2	0	0	17
Ženski	28	1	0	0	10
UKUPNO	121	3	0	0	27
Pol	Proizvodnja i snabdevanje	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	3	27	7	7	11
Ženski	0	0	6	2	2
UKUPNO	3	27	13	9	13
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad
Muški	0	0	5	2	0
Ženski	0	0	1	2	3
UKUPNO	0	0	6	4	3
Pol	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	0	0	0	12
Ženski	0	0	0	1
UKUPNO	0	0	0	13

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Dr. J. F. Trifunovski, Grdelička Klisura, Leskovac, 1964, 116-118 strana
^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] Dr. J. F. Trifunovski, Grdelička Klisura, Leskovac, 1964, 116-118 strana

[2] „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.

[3] „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.

[4] „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

[1]

[2]

[3]

[4]