Episkop buenosajreski i južnocentralnoamerički Kirilo
| Kirilo (Bojović) | |
|---|---|
.jpg) Vladika Kirilo, 2019. godine | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija buenosajreska |
| Čin | episkop |
| Titula | episkop buenosajreski i južnocentralnoamerički |
| Sedište | Buenos Ajres |
| Godine službe | od 2018. |
| Prethodnik | Amfilohije (Radović), administrator |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Milan Bojović |
| Datum rođenja | 4. februar 1969. |
| Mesto rođenja | Podgorica, SFR Jugoslavija |
Kirilo (svetovno Milan Bojović; Podgorica, 4. februar 1969) episkop je buenosajreski i južnocentralnoamerički i administrator mitropolije zagrebačko-ljubljanske. Bivši je vikarni episkop dioklijski (2016—2018).
Biografija[uredi | uredi izvor]
Kirilo (u svijetu Milan) Bojović je rođen 4. februara 1969. godine u Podgorici, od pravoslavnih roditelja Radula i Zorke rođ. Jovanović, kao peto po redu dijete. Osmogodišnju i srednju školu je završio u Danilovgradu. Po povratku iz vojske (1988) upisao se na Prirodno-matematički fakultet u Podgorici. Diplomski rad je odbranio 1992. godine. Od 1993. do 2000. radio je kao asistent na Prirodno-matematičkom fakultetu u Podgorici. Godine 1993. upisao je postdiplomske studije na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu na grupi „Diferencijalna geometrija i topologija“. Magistarski rad na temu „Grupe holonomija i kompleksne povezanosti“ odbranio je 17. jula 1996. godine pod mentorstvom Nede Bokan. U periodu od 1998. do 1999. bio je na specijalizaciji na Univerzitetu „Lomonosov“ — MGU u Moskvi.
Krajem 2000. dao je ostavku na posao na fakultetu u Podgorici i po blagoslovu mitropolita crnogorsko-primorskog g. Amfilohija postao je iskušenik Cetinjskog manastira. Uoči Petrovdana, dana 11. jula 2004, vladika Amfilohije ga je postrigao u monaštvo sa imenom Kirilo (po Svetom Kirilu Slovenskom). Iste godine je rukopoložen u čin jerođakona. Godine 2005. upisao je Moskovsku pravoslavnu duhovnu akademiju, a sljedeće godine je dobio čin jeromonaha.
Godine 2008. diplomirao je na Moskovskoj duhovnoj akademiji, a 4. juna 2008. odbranio je kandidatsku disertaciju na temu „Mitropolit Petar II Petrović Njegoš kao hrišćanski filosof“. Istovremeno je i vanredno završio Moskovsku duhovnu seminariju. Od 1. januara 2009, po odluci Svetog arhijerejskog sinoda, postavljen je za vaspitača Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog na Cetinju. Iste godine je postavljen i za profesora Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog, gdje je predavao Sveto Pismo Starog i Novog Zavjeta, Agiologiju, a jedno vrijeme i Opštu istoriju. Bio je razredni starješina 19. generacije obnovljene Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog.
Dana 3. januara 2010. u Cetinjskom manastiru mitropolit Amfilohije ga je rukoproizveo u čin protosinđela.[1]
Odlučio je da produži školovanje na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gdje mu je nostrifikovana (priznata) diploma kandidata bogoslovlja koju je stekao na Moskovskoj duhovnoj akademiji čime je stekao uslove za doktorsku disertaciju. Na praznik Svih Svetih, dana 30. juna 2013, mitropolit Amfilohije ga je rukoproizveo u čin arhimandrita. Sljedeće godine je postavljen za arhijerejskog zamjenika mjestobljustitelja Eparhije buenosajreske i južnocentralnoameričke.[2]
Episkop[uredi | uredi izvor]
Na redovnom majskom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora, dana 26. maja 2016, arhijerejski zamjenik i arhimandrit Kirilo je izabran za vikarnog episkopa u Mitropoliji crnogorskoj-primorskoj sa titulom episkop dioklijski.[3] Hirotonisan je u Sabornoj crkvi u Podgorici 31. jul 2016.[4] Od juna 2018. vladika je buenosajreski i južnocentralnoamerički.[5]
Episkop Kirilo govori ruski, a služi se španskim i engleskim jezikom. Dobitnik je počasnog doktorata Univerziteta UOMAC u Gvatemali aprila 2023. godine.[6]
Maja 2023. godine izabran je za administratora mitropolije zagrebačko-ljubljanske.[7]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Episkop Kirilo (desno) i Episkop Metodije (levo) u svetoj obitelji Ribnjak kod Bara, 2019. godine -
Episkop Kirilo povodom proslave 800 godina budimlansko-nikšićke eparhije u Sabornom hramu Svetog Vasilija Ostroškog u Nikšiću, 2019. godine -
Episkop Kirilo u Crkvi Svetog Save u Torontu, 2023. godine
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ [1]Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. februar 2017) Mitropolit Amfilohije služio u Cetinjskom manastiru | Srpska pravoslavna crkva [Zvanični sajt]
- ^ Životopis arhimandrita Kirila (Bojovića), izabranog vikarnog episkopa dioklijskog („SPC”, 5. jun 2016) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. jun 2018), Pristupljeno 16. 6. 2016.
- ^ Saopštenje za javnost Svetog arhijerejskog sabora („SPC”, 26. maj 2016) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. avgust 2016), Pristupljeno 16. 6. 2016.
- ^ „Hirotonija Episkopa dioklijskog Kirila (SPC, 31. jul 2016)”. Arhivirano iz originala 04. 01. 2017. g. Pristupljeno 31. 07. 2016.
- ^ Svetigora, oktobarski broj 273. Cetinje: Svetigora. 2018.
- ^ „Gvatemala: Počasni doktorat episkopu Kirilu”. SPC. 22. 4. 2023. Pristupljeno 24. 4. 2023.
- ^ „Saopštenje za javnost Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve”. SPC. Pristupljeno 20. 5. 2023.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Matematika mi je mnogo kazala o Bogu („Politika”, 6. avgust 2016)
- Ustoličen prvi srpski Episkop buenosajreski i južno-centralnoamerički g. Kirilo (Bojović) (SPC, 3. septembar 2018) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. septembar 2018)
- Pristupna beseda Episkopa buenosajreskog i južno-centralnoameričkog g. Kirila (Bojovića) (SPC, 5. septembar 2018) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. septembar 2018)
