Logor Hrvatska Dubica
Koncentracioni logor Hrvatska Dubica ili Logor Dubičke krečane je bio koncentracioni logor na teritoriji postojeće fašističke Nezavisne Države Hrvatske (NDH) 1941-1945. [1] [2] Logor, kojim su upravljali krajnje desničarske ustaše, nalazio se nedaleko od Hrvatske Dubice. Internirani su uglavnom bili Srbi, Jevreji i Romi.
Istorija[uredi | uredi izvor]
U prisustvu rodbine stradalih u logoru, vernici i članovi Veća srpske nacionalne manjine optštine Hrvatska Dubica prisustvovali su parastosu za stradale u logoru, koji je služio g. Slaviša Simaković protojerej stavrofor paroh kostajničko-dubičke. [3]
Logor se nalazio na levoj strani puta Dubica - Kostajnica, neposredno kod sela Baćin, 20 km jugoistočno od Jasenovca i oko 3 km od Hrvatske Dubice. Jasenovačke ustaše su ogradile kuću sa štalom i baštom Jove Biukovića, vlasnika Krečana i kuću Ilije Šabalja. Ograđena površina bila je oko 3000 kvadratnih metara. Na desnoj strani puta nalazile su se tri krečne peći opasane bodljikavom žicom. U Krečanima se pekao krečnjak koji je korišćen u građevinarstvu i za pokrivanje masovnih grobnica u Krečanima i drugim logorima. Jovo Biuković, okovan na nogama, vlasnik Krečana, učio je druge logoraše pečenju kreča. [4]
U ovim kamenolomima krečnjaka vršene su i masovne likvidacije logoraša, o čemu govore grobnice u blizini kamenoloma krečnjaka. Jedna peć ove Krečane sačuvana je do danas. [5] Na poljima, u okolnim logorima i uz Unu iz masovnih grobnica, 1957. godine otkopano je 7.150 skeleta žrtava. Izbrojane su 6.774 lobanje, od kojih je preko 300 dečijih. Pronalaženje i iskopavanje masovnih grobnica organizovao je Gojko Buzadžić, predsednik Opštine Dubica. U organizaciji opštinskog odbora Saveza boraca NOR-a 04.08.1957. posmrtni ostaci žrtava su sahranjeni. Stradali su iz sela Banija, Kozarska Dubica, Podkozarje, ali i iz okolnih sremskomitrovičkih sela. Upravnik logora bio je Beno Damjan, a zamenik Žaro Marko. [4]
Logor Dubičke Krečane uništile su ustaše i 105. jegerska divizija nemačkog Vermahta, neposredno pred oslobođenje 4. maja 1945. godine. Danas je sačuvana jedna peć ove krečane. [4][5]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- OBELEŽAVANjE NA PROSTORU SPOMEN-PODRUČJA JASENOVAC (1966-1990), Odbor za razvoj Spomen-područja Jasenovac 1989. godine, Protiv zaborava i tabua,Vladimir Dedijer, str. 330-331
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Gerd R. Ueberschär: Orte des Grauens: Verbrechen im Zweiten Weltkrieg. Primus-Verlag, 2003, . str. 51. ISBN 3-89678-232-0. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć). - ^ Alexander von Plato, Almut Leh, Stiftung "Erinnerung, Verantwortung und Zukunft": Hitlers Sklaven: lebensgeschichtliche Analysen zur Zwangsarbeit im internationalen Vergleich. Böhlau-Verlag, 2008, . str. 498. ISBN 978-3-205-77753-3. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć). - ^ „VSNM Hrvatska Dubica, 21.04.2019, Služen parastos na Dubičkim / Baćinskim krečanama | D.I.C. Veritas” (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 2022-07-09.
- ^ a b v „Sjećanje na žrtve ustaškog logora Dubičke krečane”. Banija Online (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-07-10.
- ^ a b „Dubičke krečane | Jasenovac - virtuelni muzej” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-07-09.