Samarinovac (Negotin)

Koordinate: 44° 16′ 04″ S; 22° 33′ 11″ I / 44.267666° S; 22.553° I / 44.267666; 22.553
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za druge upotrebe, pogledajte Samarinovac (višeznačna odrednica).

Samarinovac
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugBorski
OpštinaNegotin
Stanovništvo
 — 2011.464
Geografske karakteristike
Koordinate44° 16′ 04″ S; 22° 33′ 11″ I / 44.267666° S; 22.553° I / 44.267666; 22.553
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina49 m
Samarinovac na karti Srbije
Samarinovac
Samarinovac
Samarinovac na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj019
Registarska oznakaNG

Samarinovac je naselje u Srbiji u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2022. u naselju je bilo 319 stanovnika (prema popisu iz 2011. bilo je 437 stanovnika, prema popisu iz 2002. bilo je 464 stanovnika a prema popisu iz 1991. bilo je 1021 stanovnika).

Položaj sela[uredi | uredi izvor]

Samarinovac je ratarsko seosko naselje zbijenog tipa udaljeno 5 kilometara severno od Negotina. Smešteno je na prosečno 50 metara nadmorske visine, na obalama Dupljanske reke, leve pritoke kanala Jaseničke reke, sa obe strane puta Negotin-Prahovo. Severna geografska širina naselja je od 44° 16’ 06”, istočna geografska dužina 22° 33’ 18”, a površina atara 1.324 hektara. Od Negotina se do ovog naselja može stići direktnim asfaltnim putem.

Selo je u sredini negotinske ravnice, između Negotina i Prahova. Kuće su sa obe strane puta Negotin-Kladovo i Dupljanske (Samarinovačke)reke.[1]

Istorija[uredi | uredi izvor]

Ubraja se u stara naselja. Tokom istorije tri puta je menjalo svoj mesni položaj (Konopljište, Selište ili Seljište, pa današnje mesto). Pored Seljišta i današnjeg groblja je Staro Groblje (Momirnc Batrnj), na kome ima kamenih spomenika iz druge polovine 18. veka. U ovo groblje su se ukopavali kada je selo bilo u Seljištu. U selu postoji mesto gde je bila crkva sredinom prošlog, 19. veka. Tu je izvaljen kamen od „časne trpeze, na kome je izrezano: „Sogradi kamenđ Milošđ”. Ovaj su kamen ogradili spomenicima Starog Groblja, da se ne bi gazilo po njemu.[1]

Prvi put se pominje u turskim popisima (1530. godine) kao naselje sa 56 kuća. Godine 1586. je imalo 42 kuće, 1723-1725. (pod nazivom Marinovatz) - 35 kuća, 1736 - 50 kuća, (1784. je zabeleženo kao Sumarinovacz, a 1811. godine kao Samarinovac), 1846. je imalo 75 kuća, 1866. godine 89 kuća, a 1924. godine 141 kuću.[1]

Nije moguće dokazati odakle su poreklom stanovnici najstarijeg naselja. Po nekim podacima potiču sa Kosova. Selište, gde je ranije bilo naselje bilo je čisto srpsko naselje. Kasnije se u njemu počelo govoriti vlaški, jer su doseljene vlaške i povlašene porodice.[1]

Po Miroslavu Draškiću stanovništvo Samarinovca čine Carani, uglavnom doseljeni iz Vlaške nizije.[2]

Današnje naselje nije podeljeno na „krajeve“ i „male“.

U njemu su između dva svetska rata živele sledeće familije: Ilići (Zečevići - Japurani) (slava Đurđevdan), Stefanovići, Đorđevići i Miškovići (slava Sveti Nikola), Žugravešti (slave Sveti Stevan i Petkovica), Florići (slave Sveti Nikola i Petkovica), Rajcići (slava Sveti Arhanđeo), Markulići (slava Mitrovdan), Stojkovići i Stojimirovići (slava Sveti Alimpije), Gimišešti i Savići (slava Petkovica), Barčuešti (slava Đurđic), Molcarešti i Čoklanešti (slava Petkovica), Stanojevići i Stanojlovići (slava Petkovica), Čumperikići ili Jonovići (slave Sveti Nikola, Sveti Jovan i Sveti Arhanđeo), Bugarčići (slava Sveti Nikola), Iliškići ili Jankovići (slava Sveti Nikola), Carani (slave Mitrovdan i Petkovica), Ungurjani ili Perići (slava Sveti Đorđe), Vuješti (slava Petkovica), Prvulovići (slava Petkovica), Ulješti ili Petrovići (slava Petkovica), Vladići ili Nikolići (slava Sveti Arhanđeo), Adamovići (slava Mala Gospojina), Brnaševi ili Lungalešti (slava Petkovica), Kebin (slava Đurđevdan), Conići (slava Sveti Vasilije), Ragušinov (slava Petkovica), Dobrići (slava Petkovica), Dančike (slava Velika Gospojina), Japulešti (slava Sveti Đorđe i Petkovica), Kurtu (slava Sveti Nikola), Božika (slava Sveti Đorđe), Dimovići (slava Sveti Arhanđeo), Jankovići (slava Sveti Arhanđeo), Šiško (slava Petkovica), Barbulovići (slava Petkovica), Jankovići (slava Petkovica), Avramovići (slava Sveti Nikola), Tomići (slava Petkovica) i Ibrain (slava Sveti Arhanđeo). Zavetine u naselju su Uskrs i Spasovdan.[3]

Pravoslavni hram posvećen Svetoj Trojici u Samarinovcu osvećen je 1936. godine. Stanovništvo Samarinovca je pravoslavno i nacionalno se izjašnjava kao srpsko i vlaško. Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstano je u vlaška naselja.

Godine 1921. naselje je imalo 141 kuću i 742 stanovnika, 1948. godine 197 kuća i 906 stanovnika, a 2002. godine 226 kuća i 474 stanovnika. Godine 2007. u inostranstvu je iz ovog naselja radio 301 stanovnik (uglavnom u Austriji i Nemačkoj).

Osnovna škola je (počela sa radom 1892. godine) školske 2006/2007. godine imala 11 učenika. Zemljoradnička zadruga u Samarinovcu je osnovana 1920. godine (obnovljena 1947. godine kao Zemljoradničko nabavno-prodajna zadruga). Jula 1960. godine pripojena je Zemljoradničkoj zadruzi u Negotinu, zajedno sa zadrugama iz Dušanovca i Prahova. Seljačka radna zadruga „Krajina“ u Samarinovcu je radila od 1949. do 1953. godine (prestala je sa radom odlukom skupštine zadrugara). Električnu rasvetu naselje dobija 1953. godine, zadružni Dom 1957. godine, asfaltni put i seoski vodovod 1970, a telefonske veze sa svetom 1980. godine.

Demografija[uredi | uredi izvor]

Prema poslednjem popisu iz 2022. godine u Samarinovcu je živelo 319 stanovnika što je za 000 manje u odnosu na 2011. kada je na popisu bilo 437 stanovnika. U naselju živi 284 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 55,18 godina (54,41 kod muškaraca i 55,86 kod žena).[4]

Prema podacima popisa iz 2022. u naselju ima 152 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,10 a prema istom popisu u naselju ima 248 stambenih jedinica od kojih je 150 naseljenih.[5]

Ovo naselje je uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika, koji je posebno izražen po početku raspada SFRJ. Mora da se doda i podatak da su u ovom naselju stanovnici, i pored zvaničnog popisnog podatka da su Srbi, ipak Vlasi na srpskom ili Rumanj (na maternjem, rumunskom jeziku). Politički lomovi u Državi su doveli i do nacionalne renesanse kod krajinskih Vlaha. Za očekivati je da će na sledećem popisu nacionalna struktura stanovništva izgledati drugačije.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[6]
Godina Stanovnika
1948. 906
1953. 935
1961. 908
1971. 990
1981. 1.011
1991. 1.021 703
2002. 464 803
2011. 437
2022. 319
Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍[7]
Srbi
  
 368 79,31%
Vlasi
  
 68 14,65%
Romi
  
 7 1,50%
Hrvati
  
 1 0,21%
Rumuni
  
 1 0,21%
Makedonci
  
 1 0,21%
nepoznato
  
 7 1,50%


Stanovništvo prema polu i starosti[8]
m
ž
? 12
  
  
 18
80+ 5
  
  
 11
75—79 15
  
  
 22
70—74 22
  
  
 35
65—69 20
  
  
 20
60—64 18
  
  
 16
55—59 10
  
  
 19
50—54 23
  
  
 8
45—49 13
  
  
 14
40—44 7
  
  
 10
35—39 8
  
  
 5
30—34 12
  
  
 9
25—29 18
  
  
 16
20—24 13
  
  
 8
15—19 5
  
  
 6
10—14 7
  
  
 11
5—9 5
  
  
 7
0—4 9
  
  
 7
Prosek : 47,9 51,8
Domaćinstva
Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 197 194 203 209 221 233 163
Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosek
Broj domaćinstava 43 53 24 13 11 8 5 2 3 1 2,85
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Pol Ukupno Neoženjen/Neudata Oženjen/Udata Udovac/Udovica Razveden/Razvedena Nepoznato
Muški 201 43 133 18 7 0
Ženski 217 20 130 58 9 0
UKUPNO 418 63 263 76 16 0
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija
Muški 77 34 1 0 11
Ženski 41 28 0 0 3
UKUPNO 118 62 1 0 14
Pol Proizvodnja i snabdevanje Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 4 1 7 0 8
Ženski 0 0 5 0 2
UKUPNO 4 1 12 0 10
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad
Muški 0 0 3 1 1
Ženski 0 0 0 1 1
UKUPNO 0 0 3 2 2
Pol Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 0 0 0 6
Ženski 0 0 0 1
UKUPNO 0 0 0 7

Podatke o naseljima sakupio MIODRAG VELOJIĆ, dipl. geograf radnik Istorijskog arhiva Negotin

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 206. 
  2. ^ Grupa autora (1968—1969). Negotinska Krajina - glasnik Etnografskog muzeja; Dr Miroslav Draškić "Poreklo stanovništa i etnički procesi u selima negotinske opštine". Beograd: Etnografski muzej. str. 58. 
  3. ^ Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 207,208. 
  4. ^ Starost i pol, podaci po naseljima - Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2022. godine (PDF), Pristupljeno 27.7.2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 464. ISBN 978-86-6161-230-5. 
  5. ^ Domaćinstva prema broju članova - Popis stanovništva, podaci po naseljima, avgust 2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 122. ISBN 978-86-6161-232-9. 
  6. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  7. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  8. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Самариновац_(Неготин)&oldid=26997964”