Đulići (Teslić)
Đulići | |
|---|---|
 Đulići | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Teslić |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  2.307 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 44° 35′ S; 17° 49′ I / 44.59° S; 17.82° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 200-290 m |
| Površina | 6,72 km2 |
  Đulići Đulići na karti Bosne i Hercegovine | |
| Ostali podaci | |
| Pozivni broj | 053 |
Đulići su naseljeno mjesto u opštini Teslić, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 2013. u naselju je živjelo 2.083 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na 200-290 metara nadmorske visine, površine 6,72 km2 , udaljeno oko 3 km od opštinskog centra. Zbijenog je tipa. Pripada mjesnim zajednicama Đulići (zaseoci Brijestovi, Bukovača, Gornji Đulići, Drače, Đulići-Centar, Jovičići, Kruškovice i Malinjak) i Irice (Bjelovode, Gibići, Irice, Iriškići, Omerovići i Hadžići). Smješteno je u dolini Male Usore. Atar je prekriven obradivim površinama i šumarcima.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prema predanju, selo je dobilo ime prema turskoj riječi đul, koja označava ružu. U periodu austrougarske uprave, kada je počela eksploatacija šuma u ovom kraju, izgrađena je uskotračna pruga Usora-Pribinić (demontirana 1971), a prvi voz kroz Đuliće prošao je 1891. godine. Firma "Horvat i Šajdig" iz Sarajeva 1900-1909. gradila je uz prugu postrojenja fabrike građevinskog materijala. Imala je ciglanu, a proizvodila je i drugu glinenu robu, kao i stolariju. Sirovine je nabavljala iz okoline i iz Makljenovca Turskog kod Doboja. Fabrika je 1913. prestala da radi, a nakon Prvog svjetskog rata firma je likvidirana. Franc Šajdig imao je vilu u ovom kraju.[1]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Selo je 1879. popisano kao Teslić Đulić, a imalo je 20 domaćinstava i 213 stanovnika (muslimana); 1948. kao Đulići - 134 stanovnika. Selu su 1955. pripojena naseljena mjesta Gusti Teslić, Irice i Šimići. Godine 1971. imalo je 1.035 stanovnika; 1991. - 1.517 (713 Srba, 680 Muslimana, 36 Jugoslovena, deset Hrvata i 78 iz reda ostalih); 2013. - 642 domaćinstva i 2.086 stanovnika (od čega 1.707 Srba, 12 Hrvata i 40 iz reda ostalih). Srpske starosjedilačke porodice su: Grabovac - slave Nikoljdan; dio Jovičića (nadimak Brđani) - Đurđevdan; dio Jovičića (nadimak Potočani) - Sv. Simeona Mirotočivog; Stjepanović - Petrovdan; Cigić - Lučindan. Prema predanju, ove porodice porijeklom su iz sela Mladikovine (opština Teslić). Seoska molitva za rodnu go-dinu (masla) održava se na Duhovski ponedjeljak. Starosjedilačka hrvatska porodica je Profus. Bošnjačke porodice su: Garić, Gibić, Zukić, Iriškić, Karabegović, Omerović. U selu živi i romska porodica Husejinović. Tokom i poslije rata 1992-1995. u Đuliće se doselio veliki broj porodica iz graničnih sela teslićke opštine (Brezove Dane, Jezera i Kozila), koja su stradala u Odbrambeno-otadžbinskom ratu i najvećim dijelom pripala Federaciji BiH. U Drugom svjetskom ratu poginulo je deset civila, a u Odbrambeno-otadžbinskom ratu 1992-1995. šest boraca Vojske Republike Srpske i osam pripadnika muslimanskih/bošnjačkih oružanih snaga. Poginulim borcima Vojske Republike Srpske u selu je podignut spomenik. Stanovništvo se uglavnom bavi poljoprivredom ili radi u Tesliću, gdje se nalaze i najbliža groblja svih triju konfesija, te pravoslavna i katolička crkva. Mesdžid u zaseoku Irice, građen 1971-1972, srušen je u ratu 1992, a na njegovim temeljima 2002-2010. izgrađena je džamija. Četvorogodišnja osnovna škola otvorena je 1953, a 2019. radila je kao devetogodišnja OŠ "Ivo Andrić". Selo je 2019. imalo društveni dom, veterinarsku stanicu, nekoliko trgovinskih, zanatskih i ugostiteljskih objekata. U središtu Đulića postavljena je javna rasvjeta i pješačka staza duž magistralnog puta Doboj - Banja Luka. Selo je dobilo električnu energiju 1965, asfaltni put 1976, a telefonsku mrežu 1984. godine. Priključeno je na teslićki vodovod.[1]
| Nacionalnost[2] | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Srbi | 710 (46,95%) | 572 (45,03%) | 503 (48,59%) | |
| Muslimani | 673 (44,51%) | 622 (48,97%) | 518 (50,04%) | |
| Jugosloveni | 37 (2,44%) | 52 (4,09%) | ||
| Hrvati | 12 (0,79%) | 6 (0,47%) | 6 (0,57%) | |
| Crnogorci | 5 | 2 | ||
| Slovenci | ||||
| ostali i nepoznato | 80 (5,29%) | 13 | 5 | |
| Ukupno | 1.512 | 1.270 | 1.035 | ' |
| Demografija[2] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1879. | 213 | |
| 1948. | 134 | |
| 1961. | 761 | |
| 1971. | 1.035 | |
| 1981. | 1.270 | |
| 1991. | 1.517 | |
| 2013. | 2.086 | |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Radio-televizija Republike Srpske: Teslić- ubijena sedmogodišnja Romkinja, 11. 6. 2012. (jezik: srpski)
- Gugl satelitska mapa (Maplandia)
- Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain)
| Naseljena mjesta | Banja Vrućica, Bardaci, Barići, Bijelo Bučje, Blaževci, Blatnica, Brezove Dane, Brić, Buletić, Vitkovci, Vlajići, Vrela, Gomjenica, Gornja Vrućica, Gornja Radnja, Gornje Liplje, Gornji Očauš, Gornji Ranković, Gornji Ružević, Gornji Teslić, Donji Očauš, Donji Ranković, Donji Ružević, Dubrave, Đulići, Žarkovina, Jasenova, Jezera, Kalošević, Kamenica, Komušina Gornja, Komušina Donja, Kopice, Kuzmani, Lončari, Lugovi, Mladikovine, Mrkotić, Orašje Planje, Osivica, Papratnica, Parlozi, Piljužići, Pribinić, Radešići, Rajševa, Rastuša, Rudo Polje, Slatina, Stenjak, Studenci, Teslić, Ugodnovići, Ukrinica, Čečava, Džimilić Planje, Šnjegotina Gornja | .png) |
|---|---|---|
| Mjesne zajednice | U opštini Teslić postoji 49 mjesnih zajednica | |
