Vid Nježić
| vid nježić | |||
|---|---|---|---|
 Vid Nježić | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 20. jun 1903. | ||
| Mesto rođenja | Gornji Vijačani, kod Prnjavora, Austrougarska | ||
| Datum smrti | mart 1945. (41 god.) | ||
| Mesto smrti | Teslić, DF Jugoslavija | ||
| Profesija | obućarski radnik | ||
| Delovanje | |||
| Član KPJ od | 1941. | ||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941 — 1945. | ||
| Heroj | |||
| Narodni heroj od | 23. jula 1953. | ||
| Odlikovanja |
| ||
Vid Nježić (Gornji Vijačani, kod Prnjavora, 20. jun 1903 — Teslić, mart 1945) bio je obućarski radnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 20. juna 1903. godine u selu Gornji Vijačani, kod Prnjavora. Bio je obućarski radnik i rano je stupio u politički život. Bio je aktivista levog krila Zemljoradničke stranke. Na parlamentarnim izborima 1935. godine, kao opozicioni kandidat dobio je većinu glasova, a kasnije je bio izabran i za predsednika opštine Prnjavor.
Vid se krajem jula 1941. godine povezao s komunistima i uključio se u oružanu borbu naroda Jugoslavije. Predvodio je ustanike u napadu na neprijateljske posade u Vijačanima i Hrvaćanima, i u borbama na komunikaciji Prnjavor—Banja Luka, na Ljubić-planini, na Kremnici, Gradini, Galjubovcima i drugim mestima srednje Bosne.[1]
U jesen 1941. godine, kao uticajna ličnost u svom kraju, Vid je po zadatku Komunističke partija Jugoslavije, radio na stvaranju Narodnooslobodilačkih odbora, a u novembru 1941. bio je izabran za predsednika Opštinskog Narodnooslobodilačkog odbora u Gornjim Vijačanima. Tada je postao i član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1]
U proleće 1942. godine, u vreme pojave četničkih jedinica na području srednje Bosne, Vid je prešao u ilegalnost i nastavio partijsko-politički rad. Četnici su ga nekoliko puta zarobljavali, ali zbog njegove popularnosti u narodu ga nisu smeli ubiti. Uprkos veoma teškim uslovima ilegalnog rada, uspešno je organizovao sistem ilegalnih punktova, okupljajući ljude u Narodnooslobodilački pokret (NOP).[1]
Dolaskom proleterskih brigada, januara 1943. godine, na područje srednje Bosne i oslobođenjem Prnjavora, Vid je ponovo radio na stvaranju Narodnooslobodilačkih odbora i jačanju partizanskih jedinica u svome kraju. Izvesno vreme bio je u Prnjavorskom partizanskom bataljonu, a sredinom 1943. godine postao je član Sreskog komiteta KPJ za Prnjavor. Novembra 1943. godine izabran je za prvog predsednika Sreskog narodnooslobodilačkog odbora za Prnjavor, i u toj funkciji učestvovao na Prvom zasedanju Zemaljskog antifašističkog veće narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine, 25. novembra u Mrkonjić gradu i na Drugom zasedanju Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije, 29. novembra u Jajcu.[1]
Kada je marta 1944. godine, u Prnjavoru, formiran Okružni narodnooslobodilački odbor za područje srednje Bosne, koji kasnije prešao u Teslić; Vid je izabran za njegovog prvog predsednika. Preminuo je marta 1945. godine u teslićkoj bolnici, od posledica teškog ranjavanja, kada su četnici napali voz na putu od Teslića do Blatnice.[1]
Ukazom Predsedništva AVNOJ-a, 26. jula 1945. godine, posmrtno je odlikovan Ordenom bratstva i jedinstva prvog reda,[2] a Ukazom predsednika FNRJ Jugoslavije Josipa Broza Tita, 23. jula 1953, proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ Narodni heroji 2 1982, str. 35.
- ^ „Službeni list FNRJ 95/45” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 7. 12. 1945.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982. COBISS.SR 48703239
Narodni heroji iz Bosanske Posavine, Semberije i Tuzle | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Bosanske Posavine, Semberije i grada Tuzle, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Bos. Posavina |  | |
| Semberija | ||
| Tuzla | ||
