Eduard Limonov
| Eduard Limonov | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Eduard Limonov, 2016. godine | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 22. februar 1943. | ||||||||
| Mesto rođenja | Dzeržinsk, SSSR | ||||||||
| Datum smrti | 17. mart 2020. (77 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Moskva, Rusija | ||||||||
| Državljanstvo | Rusija | ||||||||
| Narodnost | Rus | ||||||||
| Profesija | Pisac | ||||||||
| Politička karijera | |||||||||
| Politička stranka | Nacional-boljševička partija | ||||||||
| |||||||||
Eduard Venijaminovič Limonov (rus. Эдуард Вениаминович Лимонов; Dzeržinsk, 22. februar 1943 — Moskva, 17. mart 2020) bio je ruski pisac i disident, te osnivač i vođa opozicione Nacional-boljševičke partije Rusije, kasnije partije Druga Rusija. U više navrata zalagao se za savez nacionalista i komunista, ali nije dobio veću podršku.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1943. godine u Dzeržinsku, a školu je završio u Harkovu. Stihove je počeo da piše u 15. godini, ali ih sovjetski izdavači nisu prihvatili. Kasnije se preselio u Moskvu gde je radio razne poslove - bio je prodavac, montažer, a zaposlen je bio i u livnici.
U SAD je emigrirao 1974. godine, a kasnije je živeo u Francuskoj čije je državljanstvo dobio 1987. godine. U Rusiju se vratio 1991. i naredne godine dobio i rusko državljanstvo.
Pored ruskog, govorio je engleski i francuski jezik.
Odnosi prema Srbima[uredi | uredi izvor]
Limonov je snažno podržavao Srbiju i Republiku Srpsku, kao i Republiku Srpsku Krajinu tokom ratova 90-ih godina. Prikazan je u BBC-jevom dokumentarcu u kojem se u društvu Radovana Karadžića nalazi na položajima srpske armije oko Sarajeva, takođe je u navedenom dokumentarcu prikazan kako puca iz mitraljeza na Sarajevo.[1][2] 1995. godine je objavio članak „Limonka u Hrvatskoj“, u kome oštro osuđuje hrvatsku akciju Oluja, i snažno podržava Republiku Srpsku Krajinu.[3]
Ratovi[uredi | uredi izvor]
Eduard Limonov je učestvovao kao ruski dobrovoljac u ratovima u Jugoslaviji, na strani Srba[4]. Takođe je učestvovao kao ruski dobrovoljac u sukobu između Gruzije i Abhazije, na strani Abhazije[4]. Učestvovao je i u ratu između Pridnjestrovlja i Moladivje, kao ruski doborvoljac, na strani Pridnjestrovlja.[4]
Kontroverze[uredi | uredi izvor]
1995. godine Eduard Limonov je objavio „Crnu listu naroda”, u kojoj govori da su Hrvati, Čečeni, Inguši, Letonci i Česi, zločinački narodi, zbog čega je protiv njega bila podneta krivična prijava.[5][6] 2001. godine je bio uhapšen zbog nelegalne kupovine naoružanja, i zbog organizovanja i naoružavanja Ruskih paravojnih formacija u Kazahstanu, zbog ovoga je 2003. osuđen na četiri godine zatvora, ali je pušten na uslovnu slobodu[7].
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Kako je ruski pisac Limonov pucao po Sarajevu (video)”. Sarajevo-x.com. 18. 10. 2007. Arhivirano iz originala 07. 08. 2011. g. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ „Karadzic - The Marketplace Massacre And Radovan Karadzic | The World's Most Wanted Man | FRONTLINE”. PBS. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ Limonov, Эduard. „Limonka №13 :: Statьi :: LIMONKA V HORVATOV”. Limonka.nbp-info.ru. Arhivirano iz originala 7. 9. 2011. g. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ a b v „Eduard Limonov – Russiapedia Literature Prominent Russians”. Russiapedia.rt.com. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ „Khlnmnb, Щdsюpd”. Lenta.ru. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ „Limonka №44, Iюlь 1996 :: Sveršilosь! //šemяkin sud (NBP)”. Limonka.nbp-info.ru. Arhivirano iz originala 9. 3. 2013. g. Pristupljeno 5. 11. 2011.
- ^ „Эduard Limonov”. Millionaire.ru. Arhivirano iz originala 13. 9. 2011. g. Pristupljeno 5. 11. 2011.
