Kižski pogost

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kižski pogost
Kižski pogost
Kižski pogost
Kižski pogost
Informacije
Lokacija Rusija, ostrvo Kiži, Karelija
Status Rusko kulturno nasleđe
Sagrađena 17-18. vek
Kižski pogost
Svetska baština Uneska
Zvanično imeKižski pogost
MestoKiži, Kizhi, Rusija Uredi na Vikipodacima
Koordinate62° 04′ 04″ S; 35° 13′ 24″ I / 62.06767° S; 35.22345° I / 62.06767; 35.22345
Uključuje
  • Church of the Intercession
  • Church of the Transfiguration, Kizhi Edit this on Wikidata
KriterijumKulturna: 
Referenca544
Upis1990 (14. sednica)

Kižski pogost (rus. Кижский Погост) je istorijsko mesto iz 17. veka na ostrvu Kiži. Ostrvo se nalazi na jezeru Onjega u Republici Kareliji (okrug Medvežjegorski), u Rusiji. Pogost je prostor unutar ograde koji uključuje dve velike drvene crkve (crkva Preobraženja Gospodnjeg sa 22 kupole i crkva Pokrova Presvete Bogorodice sa 9 kupola) i zvonik. Pogost je poznat po svojoj lepoti i dugotrajnosti, iako je izgrađen isključivo od drveta. 1990. godine uvršten je na UNESKO-v spisak svetske baštine[1] a 1993. godine naveden je kao rusko kulturno nasleđe.[2]

Opšte informacije[uredi | uredi izvor]

Pogost je izgrađen na južnom delu ostrva Kiži, na uzvišenju 4 metra iznad nivoa jezera Onjega. Njegova glavna osnovna strukturna jedinica je okrugli trupac običnog bora (Pinus sylvestris) oko 30 cm prečnika i dužine 3 do 5 metara. Kižski pogost je napravljen bez upotrebe ijednog eksera. Mnogo hiljada trupaca dovezeno je za izgradnju sa kopna, što je u to vreme bio složen logistički zadatak.[3]

Crkva Preobraženja[uredi | uredi izvor]

Crkva Preobraženja Gospodnjeg (ruski: Cerkovь Preobraženiя Gospodnя) je najznačajniji deo pogosta. Ne greje se i zato se naziva letnjom crkvom i ne održava zimske službe. Njen oltar je postavljen 6. juna 1714. godine, kako je upisano na krst smešten unutar crkve. Ova crkva je sagrađena na mestu stare koja je izgorela od udara groma. Imena graditelja su nepoznata. Legenda kaže da je glavni graditelj za celu konstrukciju koristio jednu sekiru koju je po završetku bacio u jezero rečima „nije bilo i neće biti druge koja bi joj odgovarala“.[4] [5]

Crkva ima 22 kupole i sa visinom od 37 metara jedna je od najviših drvenih zgrada u severnoj Evropi. Njen obim je 20 × 29 metara. Smatra se da je crkva uništena vatrom 1694. godine - bila njena preteča.[6] Prema tadašnjim ruskim stolarskim tradicijama, bila je sagrađena samo od drveta bez eksera, osim kupola i krovne šindre. Približno 180 000 eksera pričvršćuju 60 000 krovnih pločica.[7] [8] Konstrukcija je pokrivena sa 22 kupole različite veličine i oblika, koje se protežu od vrha do bokova. Trpezarija je pokrivena krovom od tri nagiba. U 19. veku crkva je bila ukrašena lajsnama, a neki delovi prekriveni čelikom. Prvobitni izgled vraćen je rekonstrukcijom tokom pedesetih godina prošlog veka.[9] [10]

Detalji kupole crkve Preobraženja Crkva Pokrova Presvete Bogorodice Zvonik i crkva Preobraženja Gospodnjeg

Crkveni okvir počiva na kamenoj podlozi bez dubokog temelja, osim zapadnog prolaza za koji je temelj izgrađen 1870. godine. Većina drvenog materijala je bor sa smrčinim daskama na ravnim krovovima. Kupole su pokrivene jasikom.

Ikonostas ima četiri nivoa (rus. четырёхъярусный) i sadrži 102 ikone.[6] Datira se u drugu polovinu 18. veka - početak 19. veka. Ikone su iz tri perioda: dve najstarije ikone, „Preobraženje“ (rus. Преображение) i „Pokrov“ (rus. Покров) su sa kraja 17. veka i tipični su za severnjački stil. Centralne ikone su iz druge polovine 18. veka i takođe su lokalnog stila. Većina ikona tri gornja sloja su s kraja 18. veka, donete iz različitih delova Rusije.[10]

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice[uredi | uredi izvor]

Unutar crkve Preobraženja
Zvonik

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice (rus. Покровская церковь) je grejana („zimska“) crkva u kojoj se bogosluženja održavaju od 1. oktobra do Uskrsa. Crkva je bila prva na ostrvu nakon što je požar krajem 17. veka uništio sve prethodne crkve. Prvo je sagrađena 1694. godine kao jednokupolna građevina, a zatim je rekonstruisana 1720–1749. i 1764. obnovljena u svoj današnji izgled sa 9 kupola kao arhitektonski odjek glavne crkve Preobraženja.[11] [12] Visoka je 32 metra sa obimom 26 × 8 metara. Postoji devet kupola, jedna veća u centru, okružena sa osam manjih. Dekoracija je oskudna. Visoki jednodelni trem vodi u četiri unutrašnja dela crkve. Kao i u crkvi Preobraženja, oltar je postavljen u istočnom delu u obliku petougla. Prvobitni ikonostas je zamenjen krajem 19. veka i izgubljen je; obnovljen je pedesetih godina prošlog veka u prvobitnom stilu.[13]

Zvonik[uredi | uredi izvor]

Prvobitni zvonik je brzo propao i ponovo je sagrađen 1862. godine i dalje rekonstruisan 1874. i 1900. godine[6] [12] Toranj je visok 30 metara sa obimom 6 × 6 metara. Ima kvadratni drveni okvir naslonjen na temelj; okvir je iznutra podeljen sa dva zida u tri prostorije: predsoblje, stepenice i ostava. Iznad kvadratnog okvira nalazi se osmougaoni deo sa zvonicom na vrhu. Zatim postoji piramidalni (osmougaoni) krov oslonjen na stubove. Krov se završava krstom. Vrste drveta su iste kao u crkvama: bor, smrča i jasika.[14]

Popularna kultura[uredi | uredi izvor]

Crkva Preobraženja je Čudo Slovena u kompjuterskoj igri Age of Empires 2: Definitive Edition.

Ograda[uredi | uredi izvor]

Ograda uopšte nema nikakvu odbrambenu svrhu. To je simbolična podela između svete zemlje i spoljnog sveta.[15] Rekonstruisana je pedesetih godina prošlog veka kao struktura od trupaca, dužine 300 metara, koja okružuje dve crkve i zvonik. Glavni ulaz je širok 14,4 metra i visok 2,25 metara, a okrenut je prema istoku u blizini crkve Pokrova Presvete Bogorodice. Na istočnoj i severnoj strani su vrata za ulaz pešaka, a u severozapadnom uglu je mala drvena kula. Kula je četvrtaste osnove i krov je sa šiljkom. Zidovi, kapije i ulazi za pešake takođe su natkriveni.[16]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Kizhi Pogost at UNESCO
  2. ^ Decree N 1847 on November 6, 1993, by the President of Russia Arhivirano avgust 19, 2011 na sajtu Wayback Machine (in Russian)
  3. ^ Stephen J. Kelley, ur. (2000). Wood structures: a global forum on the treatment, conservation, and repair of cultural heritage. ASTM International. str. 42—47. ISBN 0-8031-2497-X. 
  4. ^ Stephen J. Kelley, Joseph R. Loferski, ur. (2000). Wood structures: a global forum on the treatment, conservation, and repair of cultural heritage. ASTM International. str. ix. ISBN 0-8031-2497-X. 
  5. ^ Robin Milner-Gulland (2000). The Russians. Wiley-Blackwell. str. 35. ISBN 0-631-21849-1. 
  6. ^ a b v Ethnographic and open-air museums, UNESCO, pp. 170-173
  7. ^ William Minor (1995). Unzipped souls: a jazz journey through the Soviet Union. Temple University Press. str. 142. ISBN 1-56639-324-8. 
  8. ^ John Onians (2004). Atlas of world art. Laurence King Publishing. str. 161. ISBN 1-85669-377-5. 
  9. ^ Stephen J. Kelley, ur. (2000). Wood structures: a global forum on the treatment, conservation, and repair of cultural heritage. ASTM International. str. 42—47. ISBN 0-8031-2497-X. 
  10. ^ a b Cerkovь Preobraženiя Gospodnя (in Russian) Kizhi Museum site
  11. ^ „Muzeй-zapovednik "KIŽI": 40 let — Эlektronnaя biblioteka — Muzeй-zapovednik "Kiži"”. muzeй-zapovednik KIŽI. Arhivirano iz originala 2009-05-10. g. 
  12. ^ a b Metamorphoses of the century, Kizhi Museum site
  13. ^ Cerkovь Pokrova Bogorodicы (Church of the Intercession) (in Russian) Kizhi Museum site
  14. ^ Kolokolьnя Kižskogo pogosta (Kizhi Pogost Belfry) Kizhi Museum site
  15. ^ „Dokumentы i materialы po istorii Kižskogo arhitekturnogo ansamblя” (na jeziku: ruski). Documents and materials on the history of the Kizhi architectural ensemble (1946-1979). 
  16. ^ Ograda Kižskogo pogosta (Kizhi Pogost Fence) Kizhi Museum site

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кижски_погост&oldid=26468374”