Musići
Musići su bili srpska vlastelinska porodica iz druge polovine XIV veka. Vode poreklo od čelnika Muse koji je bio oženjen Draganom, sestrom kneza Lazara (1371—1389). Njeni najpoznatiji predstavnici bili su Musini sinovi:
Oni su upravljali severnim delom Kosova oko Ibra sa sedištem u Zvečanu, koji je čelniku Musi dao na upravu car Uroš (1355—1371). Svoje sedište su 1363. godine premestili u Brvenik na Ibru, pošto su se zamenili utvrđenih gradova sa knezom Vojislavom Vojinovićem (oko 1355—1363). Njihova oblast obuhvatala je masiv Kopaonika (su rudnicima na njemu), između srednjeg toka reka Ibar i Lab[1] i protezala se od Radočela i Brveničke župe (srednji tok Ibra i tok reke Brvenice) na severozapadu, do reke Brvenice, pritoke Laba, na jugoistoku.
Podržavali su politiku kneza Lazara i kao njegovi saveznici učestvovali su u ratu protiv velikog župana Nikole Altomanovića (1366—1373), koji je 1373. godine po ličnom naređenju Stefana Musića (najverovatnije po usmenoj direktivi samog kneza Lazara) oslepljen u Užičkom Gradu i na taj način odstranjen iz dalje političke borbe u doba raspada srpskog carstva. Obojica su učestvovala i poginula u Kosovskom boju 1389. godine čime je ugašena porodica Musića.
Braća Musići su nedaleko od Brvenika na Ibru podigli manastir Novu Pavlicu po ugledu na manastir Staru Pavlicu. On je po želji njihove majke bio ženski i ona je u njemu provela kraj svog života kao monahinja. Po porodičnom predanju, Ivan Musić je bio jedan od dalekih potomaka ove familije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Čelnik Musa
- Zvečan (tvrđava Zvečan)
- Brvenik na Ibru
- Nova Pavlica
- Musić Stevan (narodna epska pesma)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Mihaljčić, Rade (1975). Kraj srpskog carstva. Beograd. str. 216.