Kleisoura (Vizantijski okrug)
U Vizantijskom carstvu, Kleisoura (grč. κλεισούρα, "granično, utvrđenje") je tradicionalni izraz koji se koristio za utvrđene planinske prevoje i vojne oblasti koje su ih štitile.[1]. Do kraja 7. veka ovaj naziv se primenjivao za šira pogranična područja, razlikujući se od većih podričja kao što su teme, većinom su se nalazile duž istočne granice carstva sa Kalifatom duž linije Tartus-Antitaur planine (na zapadu je samo Strimon u svojim ranim danima nazivan kleisoura).[1] Kleisoura ili kleisourarhija je bila autonomna komanda, kojom su upravljali kleisouri (grčki: κλεισουράρχης). U svoje vreme, većina kleisoura je podignuta širom teritorija mnogih tema, a ovaj termin se upotrebljavao sve do 10. veka (u kasno vizantijskom periodu dorungos, je imao isto značenje) . Njegov islamski sinonim u Kilikiji i Mesopotamiji bio je Avašim.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Kazhdan 1991, str. 1132; Glykatzi-Ahrweiler 1960, str. 1–111
Reference[uredi | uredi izvor]
- Glykatzi-Ahrweiler, Hélène (1960). „Recherches sur l'administration de l'empire byzantin aux IX-XIème siècles”. Bulletin de correspondance hellénique (na jeziku: French). 84 (1): 1—111. doi:10.3406/bch.1960.1551.
- Kazhdan, Alexander Petrovich, ur. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. New York, New York and Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.