Pređi na sadržaj

Vojnomedicinska akademija Univerziteta odbrane u Beogradu

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vojnomedicinska akademija
Lokacija
Koordinate: 44° 45′ 51.9″ N 20° 28′ 1.8″ E / 44.764417° S; 20.467167° I / 44.764417; 20.467167
MestoBeograd
(Crnotravska 17)
Država Srbija
Istorija
Osnovana2. marta 1844.
Organizacija
Zdravstveni sistemsistem vojnog zdravstva
Finansiranjedržavna bolnica
Vrsta bolnicevojna bolnica
Afilacijske ustanoveUniverzitet odbrane u Beogradu
Zdravstvene usluge
Hitna pomoćda
Helidromda
Broj kreveta1.200 (2020)[1]
Veb-sajt
www.vma.mod.gov.rs

Vojnomedicinska akademija (VMA, ustaljeno „Ve-Me-A”)[2] je ustanova tercijarne zdravstvene zaštite i centar za postdiplomsko školovanje vojnomedicinskog kadra u Srbiji.[traži se izvor] Kompleks akademije se prostire na površini od 21 hektara, zgrada VMA ima oko 180.000 kvadratnih metara i podeljena je na 60 tehničko-tehnoloških celina. U svom sastavu ima 26 klinika, 25 operacionih sala, 11 instituta, Polikliniku sa različitim specijalističkim i supspecijalističkim kabinetima, Nacionalni centar za kontrolu trovanja, Centar hitne pomoći, Centar za transplantaciju organa, tkiva i ćelija itd. Godišnje se u njoj bolnički zbrine oko 30.000 pacijenata (vojnih i civilnih osiguranika), obavi isto toliko hirurških intervencija i više od 500.000 specijalističkih pregleda.[3]

VMA ima oko 2.500 zaposlenih, od čega preko 500 lekara i 160 profesora i drugog nastavnog osoblja. U njoj se školuje oko 400 lekara (na specijalističkim studijama iz oblasti medicine, stomatologije, farmacije, biohemije, molekularne biologije, veterine, fizičke hemije i psihologije),[4] domaći i strani studenti, a obavlja se i praktična nastava srednjih i viših medicinskih škola.

Krsna slava Vojnomedicinske akademije je Sveti arhiepiskop Luka simferopoljski i krimski.

Istorija

[uredi | uredi izvor]
Grb VMA iz perioda VJ

Vojnomedicinska akademija je osnovana ukazom kneza Aleksandra Karađorđevića 2. marta 1844. godine, kao prva centralna vojna bolnica. Jedan od njenih lekara je bio i dr Vladan Đorđević, osnivač srpske hirurgije. Godine 1909, ustanova je preseljena u novu zgradu sa 400 bolesničkih postelja, laboratorijom, kabinetom za rendgen, stomatološkim odeljenjem i sl.[5][6] Već u to vreme je važila za najmoderniju zdravstvenu ustanovu na Balkanu. Nakon završetka Prvog svetskog rata, lekari ove bolnice su učestvovali u osnivanju Medicinskog fakulteta u Beogradu.[3]

Poliklinika VMA je počela sa radom 1. aprila 1930. godine, a njen prvi upravnik je bio sanitetski general dr Sava Popović. Imala je i prijemno odeljenje na čijem čelu je bio sanitetski potpukovnik Aleksandar Milanović. U to vreme je Stalna bolnica Prve armije preimenovana u Glavnu vojnu bolnicu Kraljevine Jugoslavije. Godine 1948, osnovana je Specijalistička poliklinika čiji je načelnik bio general-major Andrija Dejak, a godinu dana kasnije i prijemno odeljenje koje je spojeno sa polikliničkom službom u jedinstvenu celinu. Godine 1950, ustanova je ponovo preimenovana i dobila je naziv Vojnomedicinska akademija[7]

U periodu od 1949. do 1976. godine osoblje bolnice su činili medicinski tehničari, dok su lekari imali stalna postavljenja na matičnim klinikama i odeljenjima. Vremenom se menjala organizaciona struktura ustanove i otvoren je veliki broj novih kabineta, posebno posle 1976. godine kada je znatno uvećan broj vojnih osiguranika. Od 1945. do 1962. godine na VMA su lečeni i civili, a zatim je otvorena posebna Specijalistička poliklinika za građanska lica. Nova zgrada bolnice je izgrađena 1980. godine i nalazi se na Banjici.[8]

Odlukom Vlade Srbije od 1. januara 2008. godine izvršena je funkcionalna integracija VMA u sistem javnog zdravstva Srbije. Time su stvoreni uslovi za besplatno medicinsko zbrinjavanje civilnih osiguranika, pod istim uslovima kao u Kliničkom centru Srbije.[9]

Aktivnosti i dostignuća

[uredi | uredi izvor]
Zgrada VMA u Beogradu

Najznačajnije aktivnosti VMA su dijagnostika i lečenje pacijenata. Na njoj se sprovodi oko 5.000 različitih dijagnostičkih i terapijskih procedura, od najjednostavnijih do veoma složenih poput transplantacije tkiva i organa. Svakodnevno se obavi oko 70-90 složenih hirurških intervencija, a ustanova ima i mobilnu ekipu za hitne medicinske intervencije i vanredne situacije (masovna trovanja, akcidentna zračenja, upotreba bioloških agenasa i sl).

Značajan aspekt rada VMA predstavlja prevencija različitih oboljenja. U sektoru preventivne medicine su zaposleni stručnjaci sa Instituta za higijenu, epidemiologiju, medicinu rada, vazduhoplovnu medicinu, odeljenja za mentalno zdravlje i vojnu psihologiju i odeljenja za medicinsku statistiku.

Pod pokroviteljstvom ustanove rade i Institut za medicinska istraživanja, genetiku i Institut za farmaciju, koga čine odeljenja za kontrolu, ispitivanje i proizvodnju lekova, kao i klinička i poliklinička apoteka.[3]

Godine 1990, na VMA je u dijagnostičke svrhe prvi put primenjen genetički inženjering, a tokom 2005. izvršena je prva transplantacija jetre sa živog davaoca.

Galerija

[uredi | uredi izvor]
  • VMA iz vazduha
    VMA iz vazduha
  • Prilaz polikliničkom delu
    Prilaz polikliničkom delu
  • Poliklinika
    Poliklinika
  • Deo bolničkog parka
    Deo bolničkog parka
  • Spomen-ploča o izgradnji zgrade VMA na ulazu u Dijagnostičko-poliklinički centar VMA
    Spomen-ploča o izgradnji zgrade VMA na ulazu u Dijagnostičko-poliklinički centar VMA
  • Spomen-ploča o Vojno-medicinskoj akademiji na ulazu u Dijagnostičko-poliklinički centar VMA
    Spomen-ploča o Vojno-medicinskoj akademiji na ulazu u Dijagnostičko-poliklinički centar VMA
  • Bolnička kapela
    Bolnička kapela
  • sat obeležava uspešnu saradnju ove bolnice 1982.
    sat obeležava uspešnu saradnju ove bolnice 1982.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „O nama”. www.vma.mod.gov.rs. Pristupljeno 1. 5. 2020. 
  2. ^ Pešikan, Mitar; Jerković, Jovan; Pižurica, Mato (2010), „Rečnik”, Pravopis srpskoga jezika, Novi Sad: Matica srpska, str. 282, ISBN 978-86-7946-079-0 
  3. ^ a b v „Brendovi Srbije” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 7. 3. 2016. g. Pristupljeno 1. 3. 2008. 
  4. ^ „Izlagači 2007.”. Arhivirano iz originala 11. 3. 2008. g. Pristupljeno 1. 3. 2008. 
  5. ^ Đorđević V. History of Serbian Medical Corps. Vol.1, Belgrade: Državna štamparija; 1879. (Serbian)
  6. ^ Archive of Serbia. Collection of laws and regulations of the Principaute of Serbia. Vol. XXX. Beograd: Archive of Serbia; 8–46. (Serbian)
  7. ^ .Popović Lj. „How the present Military Medical Academy was founded”. Vojnosanit. Pregl. 64 (3): 227—38. 2007.  (Serbian)
  8. ^ Stojiljković M, Zeljković J, Tadić V. „From the history of Military Medical Academy”. Vojnosanit Pregl. 59 (3): 329—33. 2002.  line feed character u |title= na poziciji 29 (pomoć) (Serbian)
  9. ^ „Ne tražimo privilegije”. Pristupljeno 1. 3. 2008. [mrtva veza]

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Popović, Ljubodrag. „Kako je nastala današnja Vojnomedicinska akademija“. Vojnosanitetski pregled 3 (2007): 227-238.
  • Nedok, Aleksandar. „Osnivanje i počeci rada prve vojne bolnice u Beogradu“. Vojnosanitetski pregled 3 (2009): 245-248.
  • Krulj, Uroš. „Principi jedne zdravstvene politike“. Glasnik Ministarstva narodnog zdravlja 1-2 (1919): 7-14.
  • Jovanović Simić, Jelena. „Prva varoška bolnica u Beogradu – prošlost, sadašnjost i budućnost“. Nasleđe 10 (2009): 213-220.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Војномедицинска_академија_Универзитета_одбране_у_Београду&oldid=28844879”