Danilo Lazović
| Danilo Lazović | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 Danilo Lazović | |||||
| Lični podaci | |||||
| Puno ime | Danilo Lazović | ||||
| Datum rođenja | 25. novembar 1951. | ||||
| Mesto rođenja | Brodarevo, NR Srbija, FNR Jugoslavija | ||||
| Datum smrti | 25. mart 2006. (54 god.) | ||||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija, Srbija i Crna Gora | ||||
| Uzrok smrti | infarkt | ||||
| Državljanstvo | Srbija i Crna Gora | ||||
| Religija | Pravoslavlje | ||||
| Univerzitet | Dramske umetnosti u Beogradu | ||||
| Zanimanje | Filmski, televizijski i pozorišni glumac | ||||
| Porodica | |||||
| Supružnici | Branka Lazović | ||||
| Deca | Jelena Vuk Milena Miloš | ||||
| Rad | |||||
| Aktivni period | 1973—2006. | ||||
| Bitne uloge | Porodično blago — Bogoljub Gagić Čerčil Srećni ljudi — Šćepan Šćekić Timočka buna — Kralj Milan Obrenović Sveto mesto — Doros | ||||
| Veza do IMDb-a | |||||
| |||||
Danilo Lazović (Brodarevo, 25. novembar 1951 — Beograd, 25. mart 2006) bio je srpski i jugoslovenski filmski, televizijski i pozorišni glumac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je Gimnaziju u Priboju. Diplomirao je glumu na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu, 1974.[1]
Prvu značajniju ulogu ostvario je u TV seriji „Otpisani“ (1974).
Bio je jedan od najpopularnijih domaćih dramskih umetnika. Glumio je u velikom broju filmova i pozorišnih predstava. Ostao je upamćen po ulozi Šćepana Šćekića u srpskoj TV seriji Srećni ljudi (1993—1996), zahvaljujući kojoj je stekao veliku popularnost u Srbiji, pa i šire.[2]
Značajniji filmovi: „Dvoboj za južnu prugu“ (1978), „Laf u srcu“ (1981), „Lazar“ (1984), "Najbolji" (1989), „Poslednji krug u Monci“ (1989), „Mala (film)“ (1991), „Tri karte za Holivud“ (1993), „Jagoda u supermarketu“ (2003).
Značajnije TV serije: „Bolji život" (1988), „Zaboravljeni" (1990), „Kraj dinastije Obrenović" (1994), „Srećni ljudi" (1993—1996), „Porodično blago" (1998—2001), „Stižu dolari" (2004—2005).
Iza sebe je ostavio suprugu Branku i četvoro dece: Jelena, Vuk, Milena i Miloš.[3]
Bio je veliki rodoljub i zalagao se za vraćanje Vjeronauke u osnovne i srednje škole i uvođenjem seljačkog vaspitanja.Bio je takođe i veliki monarhista i zalagao se za povratak Kraljevine.[traži se izvor]
Pozorište[uredi | uredi izvor]
Bio je član ansambla Narodnog pozorišta u Beogradu do 2001, ali je igrao i u mnogim drugim pozorištima, uključujući Atelje 212 i Zvezdara teatar (u čijih je osam predstava igrao blizu šest stotina puta, najviše u Kovačevićevoj „Klaustrofobičnoj komediji“ i Pavlovićevoj „Maloj“, koja je imala i filmsku verziju), kao i scene Studentskog kulturnog centra i drugih alternativnih scena.
U Narodnom pozorištu je ostvario veliki broj uloga,[4] među kojima su Miloš (Patka iz vrta kralja Gustava, Ž. Jovanovića), Aranđel (Zvono za našeg profesora, V. Ivanovića), Burnizijem (Suđenje gospođi Bovari, G. Flobera), Bogoslav (Ruke Zane Marije, Ž. Anuja), Relja (Međa vuka manitoga M. Bećković), Milutin Bojić (Gospođa Olga, M. Bojića) i Pukovnik Skaluzob (Nevolje zbog pameti, A. S. Gribojedova).
Igrao je i kao Vuk (Stanoje Glavaš, Đ. Jakšića), Vladika Danilo (Gorski vijenac, P. P. Njegoša), Gaj Julije Cezar (Vergilijeva smrt, H. Bloha), Lav Davidovič Bronštajn-Trocki (Lenjin, Staljin, Trocki, K. Vermorena), Stari Perišić (Kad su cvetale tikve, D. Mihailovića), Rogozin (Nastasja filipovna, F. M. Dostojevskog i A. Vajde), Agamemnon (Orestija, Eshila), Greger Verle (Divlja patka, H. Ibzena).
Politika[uredi | uredi izvor]
Tokom devedesetih je bio instruktor dobrovoljcima u bazi u Bubanj Potoku.[5] Bio je član Međunarodnog odbora za istinu o Radovanu Karadžiću.[6] Zalagao se da se u škole uvede seljačko vaspitanje, a veronauka postane obavezan predmet.[6] Februara 2006. godine je govorio na mitingu Srpske radikalne stranke, iako nije bio njen član. Spas srpskog naroda je video u jedinstvenoj političkoj sceni, većem posvećenju crkvi i postavljanjem srpskog kralja na presto.[7]
Smrt[uredi | uredi izvor]
Preminuo je 25. marta 2006. od infarkta.[8][9] Komemorativni skup je održan na Velikoj sceni Narodnog pozorišta u Beogradu. Po želji porodice niko nije držao govor, već je preko razglasa pušten Lazovićev monolog u poemi svetog Nikolaja Velimirovića „Kosovski zavet cara Lazara“. Sahranjen je na Topčiderskom groblju, uz prisustvo članova porodice, prijatelja i kolega i velikog broja poštovalaca njegovog rada. Ispred hrama Svetog Trifuna, opelo je služio mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, uz sveštenstvo i monaštvo Eparhije raško-prizrenske i mileševske.[10] U ime guslarskog društva „Radovan Bećirović Trebješki“, čiji je Lazović bio član, oprostili su se Slavko Aleksić i Boško Vujačić.
Uloge[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1970-e | |||
| 1973. | Brze godine (TV) | ||
| 1974. | Košava | Žika, radnik na kranu | |
| 1974. | Dimitrije Tucović (TV serija) | ||
| 1975. | Otpisani (serija) | Srba | |
| 1976. | Na putu izdaje (mini-serija) | Gospodin Vuković, Ljotićevac | |
| 1976. | Vrhovi Zelengore | komandir čete Dačo | |
| 1976. | Morava 76 (serija) | ||
| 1977. | Hajka | Slobo | |
| 1978. | Dvoboj za južnu prugu | Komesar | |
| 1978. | Boško Buha ( TV mini serija) | / | |
| 1978. | Boško Buha | partizanski major | |
| 1978. | Slučaj u tramvaju (TV) | Prvi agent | |
| 1979. | Pupinove zvezde (TV) | Bil Norton | |
| 1979. | Slom (serija) | Dušan Ličina | |
| 1979. | Gospodin Dimković (TV) | Poručnik Ilija | |
| 1979. | Drugarčine | Aca Džip | |
| 1980-e | |||
| 1980. | Snovi, život, smrt Filipa Filipovića | Nikola Grulović | |
| 1980. | Poseban tretman | Ćira | |
| 1981. | Kraljevski voz | ||
| 1981. | Laf u srcu | Crnogorac | |
| 1981. | Poslednji čin (serija) | Potpukovnik Lazić | |
| 1981. | Slučaj Bogoljuba Savkovića Livca | ||
| 1982. | Savamala | Ratko Knežević | |
| 1982. | Španac | Žikica Jovanović Španac | |
| 1982. | Sablazan | Gane | |
| 1982. | Ždrelo | ||
| 1982. | Venerijanska raja | pokeraš 1 | |
| 1983. | Dani Avnoj—a (serija) | ||
| 1983. | Snohvatice | Novak Radonjić | |
| 1983. | Pereat | ||
| 1983. | Rodoslov (TV) | ||
| 1983. | Igmanski marš | Crnogorac Nikola | |
| 1983. | Timočka buna | Kralj Milan Obrenović | |
| 1984. | Pješak u automobilu (serija) | ||
| 1984. | Lazar | Lazar stariji | |
| 1985. | Jedna polovina dana (TV) | Komandir Bojić | |
| 1985. | Crvena baraka (TV) | ||
| 1985. | Brisani prostor (serija) | Marko Vranac | |
| 1985. | I to će proći | Čovek iz kafane | |
| 1985. | Šest dana juna | Božo | |
| 1986. | Svečana obaveza (TV) | Stariji vodnik Kubura Ibro | |
| 1986. | Od zlata jabuka | Pavle Vukobrat | |
| 1986. | Misija majora Atertona (serija) | Komandir čete | |
| 1986. | Znamenite žene srpske prošlosti | Ljuba Nenadović | |
| 1986. | Odlazak ratnika, povratak maršala (serija) | General Peko Dapčević | |
| 1986. | Špadijer jedan život | Husnija | |
| 1987. | Mladost umetnika (TV) | Josif Pančić | |
| 1987. | Pogrešna procena (TV) | Aleksandar Ranković | |
| 1987. | Mesto susreta Beograd (TV) | Novinar Stanić | |
| 1987. | Vuk Karadžić (serija) | Stefan Karadžić | |
| 1988. | Portret Ilije Pevca (serija) | Ilija Pevac | |
| 1987—1988. | Bolji život (serija) | Šaban | |
| 1989. | Čovjek koji je znao gdje je sjever a gdje jug (TV) | Hadži-Osmanović | |
| 1989. | Krvopijci | Doktor Franc Golgovec | |
| 1989. | Poslednji krug u Monci | Zatvorenik | |
| 1989. | Krivda (TV) | Marko Petrović | |
| 1989. | Najbolji | Kapetan Zarija Mali | |
| 1989. | Stare granice očevog imanja (TV) | Vido | |
| 1990-e | |||
| 1990. | Cubok | Stojan | |
| 1990. | Jastuk groba mog (serija) | Jovan Drago Teodorović | |
| 1990. | Početni udarac | Adam | |
| 1990. | Zaboravljeni (serija) | Adam | |
| 1990. | Pokojnik (TV) | Aljoša, građevinski radnik | |
| 1990. | Klaustrofobična komedija (TV) | Milicioner Vule | |
| 1990. | Sveto mesto | Doroš | |
| 1991. | Boje slepila (TV) | Kapetan | |
| 1991. | Sarajevske priče (serija) | Spomenkin otac Jovo | |
| 1991. | Mala | Miodrag | |
| 1993. | Raj (TV) | Major | |
| 1993. | Tri karte za Holivud | Brica | |
| 1993. | Suza i njene sestre (TV) | Tamarin otac | |
| 1993. | Napadač (TV) | Inspektor u policiji | |
| 1994. | Goli život (serija) | Komandir policije | |
| 1994. | Teatar u Srba (serija) | ||
| 1994. | Kreni prema meni (TV) | Glomazić | |
| 1995. | Nasleđe (TV) | Srećko | |
| 1995. | Sve će to narod pozlatiti (TV) | Crnogorac | |
| 1995. | Provalnik (TV) | Službenik | |
| 1995. | Kraj dinastije Obrenović (serija) | Pukovnik Dimitrije Nikolić | |
| 1996. | Danilo Lazović protiv Šćepana Šćekića (monodrama) | Šćepan Šćekić | |
| 1996. | Ivan (TV) | Pavle | |
| 1993—1996. | Srećni ljudi (serija) | Šćepan Šćekić | |
| 1998. | Povratak lopova | Bidža | |
| 1998. | Džandrljivi muž (TV) | General Jevrem | |
| 1998. | Nepoznata otadžbina (monodrama) | Govori poeziju | |
| 1998—2002. | Porodično blago (serija) | Bogoljub Gagić „Čerčil“ | |
| 1999. | Mejdan Simeuna Đaka (TV) | Iguman Partenija Davidović | |
| 2000-e | |||
| 2000. | Tajna porodičnog blaga | Bogoljub Gagić „Čerčil“ | |
| 2000. | A sad adio (TV) | Bogoljub Gagić „Čerčil“ | |
| 2001. | Virtualna stvarnost | Petko | |
| 2003. | Jagoda u supermarketu | Šef specijalaca | |
| 2003. | Kazneni prostor 2 (serija) | Vlasnik kafića | |
| 2004—2006. | Stižu dolari (serija) | Laka Jovanović „Gušter“ | |
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- 1989. je primio Sterijinu nagradu za glumačko ostvarenje.
- Statuetu „Ćuran“ je dobio za najbolju ulogu u predstavi Klaustrofobična komedija.[11]
- Od Srpske pravoslavne crkve nagrađen je arhijerejskom zahvalnicom u Gračanici, zbog pomoći narodu koji živi na Kosovu i Metohiji.
Dani Danila Lazovića[uredi | uredi izvor]
Njemu u čast je 31. oktobra 2013. prvi put održan festival „Dani Danila Lazovića“ u Priboju.[12] Na ovoj manifestaciji se održava takmičenje u govorenju poezije i pobednik dobija povelju „Danilo Lazović“ i novčani deo nagrade. [13][14] Osmi put festival je održan septembra 2021.[15]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Životna priča – Danilo Lazović: Rodoljub za sva vremena”. story.rs. Arhivirano iz originala 5. 10. 2013. g. Pristupljeno 3. 10. 2013.
- ^ „Danilo Lazovic - Zivim kao svaki prosecan Srbin”. Balkanmedia.com. Arhivirano iz originala 19. 5. 2009. g. Pristupljeno 4. 3. 2011.
- ^ Naš plemeniti otac Danilo Lazović („Večernje novosti”, 20. novembar 2016)
- ^ „SAHRANJEN DANILO LAZOVIC | SEEcult.org Portal za kulturu jugoistočne Evrope”. Seecult.org. 27. 3. 2006. Pristupljeno 4. 3. 2011.
- ^ „Crna Radmila i još crnji Beograd”. E-novine. Pristupljeno 26. 12. 2011.
- ^ a b „Dvadeset zanimljivosti o seriji „Srećni ljudi“ koje do sada niste znali!”. alo.rs. 26. 9. 2014. Arhivirano iz originala 13. 01. 2020. g. Pristupljeno 13. 01. 2020.
- ^ „Srpska Politika”. Srpska Politika. Arhivirano iz originala 22. 5. 2008. g. Pristupljeno 4. 3. 2011.
- ^ „KURIR”. Arhiva.kurir-info.rs. Pristupljeno 4. 3. 2011.[mrtva veza]
- ^ „www.glas-javnosti.co.yu”. Arhiva.glas-javnosti.rs. Pristupljeno 4. 3. 2011.
- ^ Sahranjen velikan srpskog glumista Danilo Lazovic! :: www.domaci.de, Pristupljeno 31. 3. 2013.
- ^ „Zvezdara teatar”. Zvezdarateatar.rs. Arhivirano iz originala 30. 10. 2011. g. Pristupljeno 4. 3. 2011.
- ^ „„Dani Danila Lazovića“”. Arhivirano iz originala 02. 11. 2013. g. Pristupljeno 01. 11. 2013.
- ^ Festival u Danilovu čast („Večernje novosti“, 30. oktobar 2013)
- ^ Glumci stižu u Priboj („Politika”, 30. oktobar 2018)
- ^ Počinju „Dani Danila Lazovića” („Politika”, 22. septembar 2021)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Danilo Lazović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Danilo na prkosima („Večernje novosti“, 1. novembar 2013)
- „VIDIŠ LI ONU DEVOJKU? TO ĆE MI BITI ŽENA: Ćerka Danila Lazovića otkriva do sada NEPOZNATE detalje o životu slavnog glumca”. Kurir. espreso.rs. 25. 3. 2019. Arhivirano iz originala 26. 03. 2019. g. Pristupljeno 26. 3. 2019.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
