Obodriti
Obodriti (arhaično Reregi[1][2] i Bodrići[3]), srednjovjekovni je plemenski savez Slovena, povezan sa Polapskim Slovenima. Područje na kome se plemenski savez nalazio bila je donji tok rijeke Labe, zapad savremenog Meklenburga, istočni dio Šlezvig-Holštajna i sjevernoistočni dio današnje Donje Saksonije (oblast istočno od grada Lineburga, okrug Lihov-Danenberg) gdje su živjeli Drevani.
Etimologija[uredi | uredi izvor]
Etnonim Obodriti (ob-odriti) povezan je sa rijekom Odrom.[4]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Od 7. do 12. vijeka plemenski savez Obodriti je bio federalna unija Bodrića, Vagra, Polaba, Glinjana, Smolinaca, Varna i Drevana. Najveći grad plemenskog saveza je bio Rerik, na obali Baltičkog mora. Drugi centri su bili Stargard, Ljubice, Velegrad, Varnov, Zverin, Ilovo i Dobin (u okolini Vizmara).
Obodriti pod Karolinzima[uredi | uredi izvor]
Tokom vladavine Karla Velikog u Franačkoj, Obodriti su bili njegovi saveznici protiv u ratu protiv Ljutića i Sasa. Po Karlovoj naredbi odredi vazalnih slovenskih kneževa učestvovali su u tri desetljeća dugom franačkom osvajanju Saksonije. Obodritskog kneza Višana ubili su Sasi, u zasjedi negdje oko gornjeg toka rijeke Labe. Njegov nasljednik Dražko 798. godine je Sasima nanio osjetan poraz, nakon čega je uslijedilo primirje sa Karlom Velikim. Obodriti su se kasnije pobunili protiv svog kneza i on je bio primoran da napusti zemlju. Ojačani Dancima u 9. vijeku, 808. godine istupili su protiv Karla Velikog i njegovih saveznika. Danski kralj Gudfred je upao u Rerik, zarobio i objesio obodritskog kneza Godliba, uništio grad, a veći broj stanovnika (zanatlije i trgovce) preselio u Hedebi.
Poslije toga Danci su dva puta nanijeli poraz knezu Dražku, i Gudfred je Obodrite primorao na plaćanje danka. Poslije Dražkove smrti (810), za vrijeme obodritskog kneza Slavomira Obodriti se udaljavaju od Danaca i obnavljaju savez sa Karolinzima.
Od 9. vijeka uslijedilo je društveno raslojavanje među Obodritima, nastaje feudalna elita, koja pozajmljuje materijalnu kulturu njemačkog plemstva, koju su Franci stekli na jugu, u bivšem Rimu. Istovremeno, javljaju se i prve hrišćanske misije. Prvi je hrišćanstvo primio knez Slavomir 821. godine, ali je potpuno pokrštavanje Obodrita došlo mnogo kasnije, u 12. vijeku.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Annalista Saxo”. Monumenta Germaniae Historica. SS (VI izd.). Hannover: Impensis Bibliopolii Avlici Hahniani. 1844. str. 609.
- ^ „Saksonskiй annalist. Godы 745—1039”. Vostočnaя literatura. Arhivirano iz originala 10. 12. 2016. g. Pristupljeno 11. 4. 2017.
- ^ V. V. Dorošenko. BODRIČI. Sovetskaя istoričeskaя эnciklopediя.
- ^ „Istoriя slavяn v V—VIII vekah”. Arhivirano iz originala 22. 10. 2014. g. Pristupljeno 25. 12. 2012.
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
