Pređi na sadržaj

Dejan Ognjanović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Dejan Ognjanović
Lični podaci
Datum rođenja(1973-01-30)30. januar 1973. (51 god.)
Mesto rođenjaNiš, SFRJ
ObrazovanjeFilozofski fakultet Univerziteta u Nišu, Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu
Književni rad
Uticaji odHauard Filips Lavkraft, Širli Džekson, Tomas Ligoti, Tomas Bernhard, Franc Kafka, Vilijam Barouz, L. F. Selin
Najvažnija delaFaustovski ekran: đavo na filmu; Naživo; Zavodnik; U brdima, horori: srpski film strave; Više od istine: Kadijević o Kadijeviću; Studija strave; Poetika horora.
NagradePrva nagrada za književnu kritiku (Gradina, Niš, 2004), Treća nagrada za esej (Ulaznica, Zrenjanin, 2005), Prva nagrada za esej (Ulaznica, 2005), Nagrada na konkursu za neobjavljenu esejističku knjigu za ediciju Istok-Zapad (Zaječar, 2006).

Dejan Ognjanović (Niš, 30. januar 1973) srpski je književnik, književni kritičar i filmski kritičar, urednik, prevodilac i esejista. Deluje pretežno u domenu horor žanra.

Prvi je u Srbiji i u regionu odbranio doktorsku disertaciju u celosti posvećenu horor žanru – poetici horora.[1][2] Važi za vodećeg poznavaoca horor žanra na Balkanu, što u književnosti što u kinematografiji.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Živi u Niškoj Banji, gde je završio osnovu školu Ivan Goran Kovačić (1980—1988). U Nišu je, takođe, završio gimnaziju Stevan Sremac, smer Inokorespondent-saradnik (1988—1992). Zvanje diplomiranog filologa stekao je na Filozofskom fakultetu u Nišu, gde je studirao engleski jezik i književnost.

Postdiplomske studije upisao je na istom fakultetu, na Departmanu anglistike, i sve ispite položio pre nego što je bio prinuđen da se odazove služenju obaveznog vojnog roka. Dodeljen mu je VES telefoniste, za šta se obučavao od decembra 1998. do marta 1999. godine, u kasarni na Topčideru, u Beogradu. Pre završene obuke, početkom marta meseca, poslat je na teritoriju Kosova i Metohije, najpre u Đakovicu, dve nedelje kasnije u Prištinu. Tamo je, kao prevodilac pri Komandi prištinskog korpusa, proveo sve vreme NATO bombardovanja SRJ. Ostatak vojnog roka odslužio je, takođe, pri Komandi prištinskog korpusa, koja je izmeštena u Leskovac.

Po završetku vojnog roka, Ognjanović je počeo da radi na Filozofskom fakultetu u Nišu, u zvanju asistenta-pripravnika, pri Departmanu anglistike, na predmetu Američka književnost. Na tom radnom mestu proveo je deset godina, od 1999. do 2009. godine.

U periodu od avgusta 2003. do jula 2004. godine, bio je na stručnom usavršavanju u SAD, iz oblasti Američkih studija, na Univerzitetu Kalifornija, u Berkliju, kao stipendista Junior Faculty Development Program (JFDP), organizacije American Councils for International Education (ACIE).

Neslaganja sa predmetnom profesorkom, a ujedno i mentorkom, na Filozofskom fakultetu u Nišu, doveli su do toga da Ognjanović novembra 2009. godine napusti Filozofski fakultet.[3]

Ognjanović je prethodno, ipak, kod pomenute predmetne profesorke magistrirao sa temom Gotski motivi u delu E. A. Poa, u maju 2009. godine.

Zvanje doktora nauka Ognjanović je stekao na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, odbranivši doktorsku disertaciju pod naslovom Istorijska poetika horor žanra u anglo-američkoj književnosti u februaru 2012. godine, pod mentorstvom vodećeg angliste, prof. dr Zorana Paunovića.[4]

Ognjanović je, zajedno sa Mičom Dejvisom, u okviru filmskog festivala Fantazija u Montrealu 2010. bio ko-selektor programa Subverzivna Srbija. Bio je gost-učesnik tog festivala i, u okviru njega, lično je predstavio odabrane srpske žanrovske filmove, u formi predavanja o hororu u srpskoj kinematografiji. Najavio je svih sedam odabranih filmova, učestvovao u diskusiji sa prisutnim gostima i autorima nekih od filmova. Povrh toga, o puštenim filmovima je napisao tekstove koji su uvršteni u katalog festivala.[5][6] Na festivalu, Ognjanović je, ujedno, dao i nekolicinu intervjua, tokom kojih je ukazao na potencijale i dostignuća žanrovske kinematografije u Srbiji, što je, skupa, bilo najveće celokupno predstavljanje srpske fantastične i horor produkcije u inostranstvu do tada i od tada. Neposredno nakon toga, napisao je i priredio temat o novim srpskim žanrovskim filmovima, sa naglaskom na Srpskom filmu, za prestižni svetski magazin Rue Morgue, nakon čega postaje njegov stalni saradnik.

Centar za naučna istraživanja Srpske akademije nauka i umetnosti i Niški kulturni centar objavili su krajem 2011. godine peti tom Enciklopedije Niša, posvećen kulturi. Na enciklopediji je, tokom godina, radilo više od šezdeset saradnika. U ovoj knjizi nalazi se i odrednica o Ognjanovićevom dotadašnjem kulturnom radu.

Književno stvaralaštvo[uredi | uredi izvor]

Književno stvaralaštvo, ponajpre pisanje horor pripovedaka i romana, Ognjanović smatra svojom primarnom vokacijom, čemu je posvećen od svoje 18. godine. Prozna dela nastala u tom periodu svoje mladosti nigde nisu objavljena, jer ih nije smatrao zadovoljavajućim.

Ognjanovićevo prvo objavljeno prozno delo jeste roman Naživo (Prosveta, Niš), objavljen 2003. godine. Ukratko, u romanu se pripoveda o čudnim zbivanjima u Nišu i Prištini, leta 1995. godine, koja na indirektan način odražavaju društvene i psihološke tenzije izazvane ratom. Roman je objavljen dok je Ognjanović boravio u SAD, te je tako namerno lišen promocije, koje nije bilo ni nakon njegovog povratka u Srbiju. Premda skromnog tiraža, od samo tri stotine primeraka, roman je stekao kultni status i naišao na pozitivan odziv kod književne kritike i publike.[7][8] Roman Naživo je doživeo i drugo izdanje, kao samizdat (Sven, Niš) 2010. godine, u još tri stotine primeraka. Svi primerci su odavno rasprodati i knjiga se više ne može naći u prodaji. U pripremi je treće izdanje.[9]

Drugo izdanje romana Zavodnik, na groblju u selu Špaj

Svoj drugi roman, Zavodnik, Ognjanović je najpre objavio 2014. godine (Sven, Niš), a potom i 2015. godine, u saradnji sa Orfelin izdavaštvom[10] iz Novog sada. Za razliku od Naživo, u Zavodniku se u prvi plan postavljaju elementi folklora i narodnih verovanja, a radnja u celosti smešta u gotovo napušteno selo Špaj, u jugoistočnoj Srbiji.[11] Zavodnika je Ognjanović zamislio kao roman u kojem je, u srpskom kulturnom krugu, na nov, originalan način, prerađena osnovna premisa novele Okretaj zavrtnja Henrija Džejmsa, i filmske adaptacije te novele u režiji Džeka Klejtona, pod naslovom Nevinost, iz 1961. godine.

Kratke priče Ognjanović je objavljivao u časopisima Gradina (Niš), Ulaznica (Zrenjanin), Politikin zabavnik (Beograd), Balkanski književni glasnik (Beograd) i drugim, kao i u knjiškim antologijama Gradske priče 3: fantastika (Albos, Kruševac, 2008), Alisa u zemlji priča: Najlepša ostvarenja sa V konkursa za najkraću kratku priču (Alma, Beograd, 2006), Izvan koridora - Vranac, Najbolja kratka priča 2010 (Karver, Podgorica, 2010), Beli šum (Paladin, Beograd, 2008), Istinite laži (Paladin, Beograd, 2009), Apokalipsa juče, danas, sutra (Paladin, Beograd, 2011), Tajanstveni putnik (NKC, Niš, 2012), U znaku vampira – Muške priče o krvopijama (Paladin, Beograd, 2012), Nova srpska pripovetka (Paladin, Beograd, 2014), HAARP i druge priče o teorijama zavere (Paladin, Beograd, 2014) i U vrzinom kolu (Strahor, Beograd, 2017).

Godine 2021. je objavljen roman Prokletije (koji se nadovezuje na neke likove i dešavanja iz romana Naživo).[12] Tri godine kasnije, 2024, je objavio roman Zadušnice.[13] U pripremi je roman Crno dete (prednastavak romana Zavodnik).

Filmska i književna kritika i esejistika na srpskom jeziku[uredi | uredi izvor]

Ognjanović se filmskom kritikom profesionalno bavi od 1996. godine, kada je prve prikaze filmova objavio u listu Niški analitičar. Nedugo zatim, počeo je saradnju sa studentskim, (kasnije, „akademskim”) listom Pressing, u kojem je, pored redovnih prikaza filmova, kraćih eseja i tome sličnog, uredno objavljivao tekstove u svojoj rubrici Kult horor, u periodu od 1997. do 2009. godine.[14]

Početkom 21. veka, Ognjanović počinje da objavljuje filmske kritike i eseje u beogradskim magazinima FAMA, OK, Evropa, Znak sagite, Polaris i u kulturnim dodacima dnevnih listova Politika, Večernje novosti, Dnevnik i Danas (Beton). Objavljivao je i u leskovačkom magazinu Think Tank i u kulturnom dodatku Kult niškog dnevnog lista Narodne novine.

Ognjanovićevi prikazi knjiga i filmova mogli su se pronaći i na internet portalu Popboks, od 2008. do 2009. godine, kada je portal ugašen.

U periodu od 2009. do 2016. godine, Ognjanović je bio zamenik glavnog i odgovornog urednika niškog filmskog časopisa Filaž, gde je objavio brojne kritike, eseje i intervjue.[15]

Izbor iz Ognjanovićevih filmskih kritika objavljen je u specijalnom izdanju časopisa Yu film danas, koji je posvećen Niškom filmskom kritičarskom krugu, pod naslovom Svetlo sa Tvrđave (2010), koji je priredio Severin M. Franić.[16]

Ognjanovićev esej o žanrovskom filmu u Srbiji objavljen je u dvojezičnom izdanju Uvođenje mladosti (Youth Rising) 2008. godine (Filmski centar Srbije), [17] a 2009. godine i u specijalnom izdanju internet magazina KinoKultura br. 8 na engleskom jeziku, kao Genre Films in Recent Serbian Cinema.[18]

Ognjanović je, ujedno, povremeni saradnik filmske revije Ekran iz Slovenije.

Ognjanović je objavljivao radove na teme književnosti i filma, književne i filmske kritike, u časopisima Književna istorija, Letopis Matice Srpske, Philologia, Zbornik FDU, Philologia Mediana, Polja, Gradina, Severni bunker, Plima plus, Ulaznica i tako dalje.

Filmska i književna kritika i esejistika na engleskom jeziku[uredi | uredi izvor]

Ognjanovićevi radovi o filmu objavljeni su u stručnim zbornicima u SAD i Ujedinjenom Kraljevstvu – u antologiji Speaking of Monsters: A Teratological Anthology 2012. godine (Palgrave Macmillan)[19] i u Digital Horror: Haunted Technologies, Network Panic and the Found Footage 2015. godine (IB Tauris).[20]

Ognjanovićevi eseji su, u inostranstvu, objavljeni i u knjigama 100 European Horror Films 2007. godine (BFI), 501 Movie Directors 2007. godine (Quintet) i 101 Horror Movies, 101 SF Movies, 101 Gangster Movies i 101 War Movies You Must See Before You Die 2009. godine (svaka u izdanju ABC Books).

Na engleskom jeziku, Ognjanović je 2017. godine publikovao knjigu The Weird World of H.P. Lovecraft u izdanju časopisa Rue Morgue. Knjiga je posvećena poetici, značaju i medijskom životu Hauarda Filipsa Lavkrafta.[21]

Od 2010. godine, Ognjanović je stalni saradnik časopisa Rue Morgue iz Kanade, vodećeg svetskog časopisa posvećenog horor žanru. Za Rue Morgue je dosad pisao prikaze knjiga, filmova, članke i intervjue. Za članke ovog časopisa je, u dva navrata – 2016. i 2017. godine – dospeo u najuži izbor za prestižnu žanrovsku nagradu Rondo Haton.[22][23]

Ognjanovićevi intervjui sa velikanima horor žanra, poput Kristofera Lija, Stjuarta Gordona, Žauma Balagera, Serđa Stivaletija, objavljeni su u knjizi Horror Movie Heroes u izdanju časopisa Rue Morgue 2014. godine.[24]

Prikaze knjiga i filmova na engleskom jeziku Ognjanović je pisao i za nekoliko inostranih internet stranica, od kojih većina više nije aktivna – Kung Fu Cult Cinema, Twitch, Beyond Hollywood, Unearthed i Quiet Earth.[25]

Urednik[uredi | uredi izvor]

Ognjanović je, kao urednik, priredio kritičku antologiju najboljih priča Hauarda Filipsa Lavkrafta – Nekronomikon, najpre, 2008. pa i 2012. godine u izdanju sad ugašene izdavačke kuće Everest Media. Nekronomikon, pored Lavkraftovih pripovedaka i novela, sadrži opšti uvod, specijalne uvode u svako književno delo, te iscrpne završne napomene, biografiju autora, njegovu anotiranu bibliografiju i sadržajan pogovor.

Kao ko-urednik, zajedno sa Ivanom Velisavljevićem, Ognjanović je radio na zborniku Novi kadrovi: skrajnute vrednosti srpskog filma, koji je objavila izdavačka kuća Clio iz Beograda, 2008. godine. Zbornik je posvećen novom sagledavanju slabije istraživanih tema, autora, žanrova i poetike u srpskoj kinematografiji.

Ognjanović je priredio i temate o američkim piscima Embrouzu Birsu 2008. godine (Gradina br. 25), Hauardu Filipsu Lavkraftu 2009. godine (Gradac br. 171-172) i Vilijamu Barouzu 2010. godine (Gradac 173-174). Priredio je, takođe, i izbor srpskih priča fantastike 2005. godine (Pressing br. 47).

Pri Orfelin izdavaštvu, kao urednik edicije Poetika strave, Ognjanović je priredio kritička izdanja i antologije izabranih dela Aldžernona Blekvuda, Hauarda Filipsa Lavkrafta, M. R. Džejmsa, Šeridana Le Fanua, Širli Džekson, Artura Makena, Tomasa Ligotija, Vilijama Houpa Hodžsona, Roberta Ejkmana i drugih, koja sadrže njegove fusnote, napomene, iscrpne pogovore i detaljne biografije i bibliografije tih autora. U ediciji Poetika strave dosad je uredio sledeća izdanja:

  • M. R. Džejms – Zazviždi i ja ću ti doći
  • R. Ejkman – Hladna ruka u mojoj
  • Š. Džekson – Ukleta Kuća na brdu
  • Š. Le Fanu – Karmila i druge priče strave
  • A. Maken – Veliki bog Pan
  • V. H. Hodžson – Glas u noći

U pripremi su i roman Rolanda Topora, Stanar, zbirka pripovedaka Roberta Ejkmana More boje crnog vina, roman Hauarda Filipsa Lavkrafta Slučaj Čarlsa Dekstera Vorda i zbirka pripovedaka Tomasa Ligotija Dnevnik noći.

Pored toga, ko-urednik je i knjige Snovita potraga za neznanim Kadatom H. F. Lavkrafta, u izdanju izdavačke kuće Makondo. Knjiga sadrži još četiri pripovetke, takođe u Ognjanovićevom prevodu, kao i njegove opsežne napomene, rečnik i pogovor.[26]

Pogovori[uredi | uredi izvor]

Pored pogovora koje je napisao za knjige u ediciji Poetika strave izdavačke kuće Orfelin iz Novog Sada, autor je pogovora i za nekoliko drugih knjiga.

  • Čudni slučaj doktora Džekila i gospodina Hajda izdavačke kuće Makondo, novi prevod R. L. Stivensonovog klasika horor žanra, sadrži detaljan pogovor pod naslovom Stranac u sopstvenoj kući.
  • U zbirci priča Kralj u žutom Roberta V. Čejmbersa, izdavačke kuće Gavran, nalazi se Ognjanovićev stručni pogovor pod naslovom Jeste li videli žuti znak.

Prevodilac[uredi | uredi izvor]

Ognjanović se aktivno bavi prevođenjem proze sa engleskog jezika, poglavito žanrovske proze. Takođe, sa srpskog jezika prevodi na engleski – sinopsise, filmske scenarije, dijalog liste i sl.

Njegovi prevodi sa engleskog jezika su, u knjiškom obliku, zastupljeni u izdanju Strah – mala antologija horora iz 2004. godine (Itaka, Beograd), u Nekronomikonu iz 2008, 2012. i 2018. godine, u zbirci pripovedaka Hauarda Filipsa Lavkrafta Šaptač u tami iz 2015. godine, u zbirci pripovedaka M. R. Džejmsa Zazviždi i ja ću ti doći iz 2015. godine, u zbirci pripovedaka Šeridana Le Fanua Karmila i druge priče strave iz 2015. godine, u zbirci pripovedaka Aldžernona Blekvuda Drevna svetla iz 2017. godine, i u zbirci pripovedaka Vilijama Houpa Hodžsona Glas u noći iz 2018. godine.

Ognjanović je u celosti preveo sledeće knjige: Crtani vodič kroz seks iz 2005. godine (Paramecijum, Beograd), roman Širli Džekson Ukleta kuća na brdu iz 2016. godine, zbirku pripovedaka Artura Makena Veliki bog Pan iz 2017. godine, roman Hauarda Filipsa Lavkrafta U planinama ludila iz 2018. godine i roman Snovita potraga za neznanim Kadatom istog autora, u izdanju izdavačke kuće Makondo 2017. godine. Prevodio je i stripove crtača Ričarda Korbena (Leglo strave: E. A. Po i Leglo strave: H. F. Lavkraft) u izdanju izdavačke kuće Darkwood iz 2014. godine.

Strip esejistika[uredi | uredi izvor]

Ognjanović aktivno piše o stripu. Stalni je saradnik izdavačke kuće Veseli četvrtak, za koju redovno piše prateće tekstove za serijal knjiga o Dilanu Dogu. Njegovi tekstovi dosad su propratili preko dvadeset njihovih knjiga.

Za prvu knjigu Martija Misterije iz 2013. godine, napisao je pogovor pod naslovom S one strane strave, dok je 2016. godine, za Biblioteku Zagor, za knjigu br. 27, napisao pogovor pod naslovom Zagor: horor priča; Elementi horora u klasičnim Zagorovim avanturama.

Ognjanović je, ujedno, autor pogovora za strip albume izdavačke kuće Darkwood Alberta Breće Mitovi o Ktuluu i Mort Cinder.

Transcendence[uredi | uredi izvor]

Ognjanović je autor stripa pod naslovom Transcendence, koji je objavljen u SAD. Na scenariju za strip zajedno su radili Edvard Li i Džon Pelan, na osnovu sopstvene pripovetke. Strip je objavila izdavačka kuća Necro Publications 2003. godine, u pedeset dva tvrdokoričena i potpisana primerka, i u hiljadu primeraka broširanog poveza. Izuzev stripa, na šesnaest stranica, i teksta pripovetke koja je adaptirana, ovo izdanje sadrži i malu galeriju od četiri Ognjanovićeva crteža, nevezana za ovaj strip.[27]

The Cult of Ghoul[uredi | uredi izvor]

Ognjanović je urednik bloga The Cult of Ghoul, posvećenog prikazima filmova i knjiga, najavama domaćih i regionalnih događaja, izveštajima sa festivala, objavljivanju ekskluzivnih intervjua i tome slično. Pored horora, na ovom blogu Ognjanović piše o knjigama i filmovima koji, nužno, ne pripadaju horor žanru – o naučnoj fantastici, folklornoj fantastici i tako dalje. Blog je pokrenut 2009. godine, a od tada ga je posetilo preko pet miliona ljudi.

Izlaganja na naučnim konferencijama[uredi | uredi izvor]

Ognjanović je izlagao na sledećim naučnim konferencijama:

Javni nastupi[uredi | uredi izvor]

  • U inostranstvu

Pored promocija knjiga na kojima je radio, kao urednik, prevodilac ili autor, Ognjanović je održao niz javnih predavanja i učestvovao u obilju okruglih stolova, panela, promocija i predavanja na književnim i filmskim festivalima u zemlji i inostranstvu.

Stalni je učesnik vodećeg regionalnog žanrovskog festivala - „Grossmann festival filma i vina“, koji se održava u Ljutomeru, u Sloveniji. Počev 0d 2007. godine, na tom festivalu je održao niz predavanja, promocija i javnih razgovora sa velikanima žanrovskog filma iz zemlje i sveta.[28]

Juna 2009. na festivalu Kratkofil u Banjaluci, Ognjanović je održao predavanje pod nazivom Horor i kratka forma.[29]

Jula 2010. Ognjanović je bio ko-selektor programa "Subversive Serbia" u okviru filmskog festivala Fantasia u Montrealu. Tom prilikom, lično je predstavio odabrane srpske žanrovske filmove i održao predavanje o hororu u srpskom filmu. Takođe, najavio je svih sedam odabranih filmova i vodio je razgovore sa prisutnim gostima-autorima nekih od filmova.[30]

Na festivalu „Fantastic Zagreb” u julu 2011, Ognjanović je učestvovao na dva panela – na temu Gde je granica između umjetnosti i eksploatacije, kao učesnik, a na drugom, pod naslovom Fantastika i horror u ex-Yu: danas i sutra, kao moderator.[31]

Septembra 2011. Ognjanović je na Slash Film Festival-u u Beču predstavio film Variola vera i učestvovao na okruglom stolu o subverziji na filmu.[32]

Na festivalu „Fantastic Zagreb” 2012. godine, Ognjanović je učestvovao na panel diskusiji Zombiji, koju je, tom prilikom, moderirao Vanja Vašcarac, ko-direktor programa. Osim Ognjanovića, na panelu su učestvovali i hrvatski reditelj Kristijan Milić i hrvatska antropološkinja Ana Rajner.[33]

U Zadru, decembra 2014. godine, Ognjanović je u okviru manifestacije "SF Week" održao predavanje pod nazivom: Večiti Lavkraft.

Sredinom juna 2018. Ognjanović je gostovao na regionalnom festivalu fantastike Refesticon u Bijelom Polju, gde je održao predavanje pod naslovom Srednji vek kao inspiracija u horor filmu i, kao urednik, promovisao ediciju Poetika strave izdavačke kuće Orfelin iz Novog Sada.[34]

  • U Srbiji

Ognjanović je čest učesnik Festivala srpskog filma fantastike i Festivala fantastične književnosti: Art-Anima, kao i manifestacije Beokon. Bio je i višestruki gost Festivala fantastike u Zaječaru, a dva puta je gostovao i na Hrizantema festivalu horor i fantastičnog filma u Subotici. Održao je jedno predavanje i na prvom Festivalu fantastike u Nišu.

U beogradskom Domu omladine, u proleće 2008. godine, Ognjanović je održao seriju predavanja o horor žanru, pod zajedničkim naslovom Uvod u užas. U Domu omladine je, takođe, 2009. godine, održao seriju od tri predavanja pod nazivom Klasični horor pisci na filmu.[35]

Marta 2009. godine, Ognjanović je održao predavanje Gotik Edgara A. Poa u Rimskoj dvorani Biblioteke grada Beograda.[36]

U okviru Beogradskog sajma knjiga 2009. godine, Ognjanović je učestvovao na okruglom stolu o Detektivima nemogućeg[37] kao i na panelu posvećenom Džejmiju Delanu.[38]

Na festivalu „Cinema city” u Novom Sadu 2010. Ognjanović je učestvovao na okruglom stolu pod nazivom Eksplicitne scene nasilja u službi filmskog ogledala.

U februaru 2011. godine, u Maloj sali Niškog kulturnog centra, Ognjanović je održao predavanje o američkom književniku Vilijamu Barouzu.[39]

Ognjanović je u Smederevu, 2011. godine, vodio tribinu posvećenu umetničkom izrazu reditelja Đorđa Kadijevića.[40]

U okviru manifestacije Dan Vilijama Barouza 9. novembra 2012. godine u Domu omladine Beograda, održana je tribina pod nazivom Vilijam Barouz među Srbima. Osim Ognjanovića, na tribini su učestvovali Dejan Ilić i Dejan D. Marković. Tribinu je moderirao Predrag Azdejković.[41]

U Tribinskoj sali Doma omladine u Beogradu, 12. oktobra 2012. godine, Ognjanović je govorio o fenomenu Novog francuskog horora.

Na Sajmu knjiga u Beogradu 2012. godine, Ognjanović je, u programu Draška Roganovića, održao predavanje pod nazivom Slike neiskazivog: Lavkraft u stripu.

U bioskopu Kupina u Nišu, u martu 2013. godine, Ognjanović je održao predavanje pod naslovom Edgar Alan Po: otac modernog horora, u okviru serije interaktivnih književnih večeri.[42]

Na Tolkin-fest-u 2015. Ognjanović je učestvovao na tribini Književnost na margini: horor i naučna fantastika. Osim Ognjanovića, na tribini su učestvovali i dr Novica Petrović i dr Marko Pišev, dok su moderatorke bile Marija Stanojević i Marija Milosavljević.

U domu kulture Studentski grad, u Beogradu, u martu 2017. godine, Ognjanović je učestvovao na tribini pod nazivom Strašno žensko u hororu: književnost i film. Tom prilikom, govorio je i Mladen Milosavljević, a tribinu je moderirala Marija Stanojević.

U klubu Ljubimac u Beogradu, Ognjanović je u novembru 2017. godine održao predavanje pod nazivom Tomas Ligoti – Pisanje u tami.

Na regionalnoj književnoj manifestaciji Book Talk 2017 u Novom Sadu, Ognjanović je učestvovao na okruglom stolu pod nazivom Motiv vampira u savremenoj regionalnoj književnosti. Okrugli sto je moderirao Dragoljub Igrošanac, a učesnici su, pored Ognjanovića, bili književnik i prevodilac Goran Skrobonja, Davor Šišović i Vladimir Krivošejev.

U Domu omladine Beograda, Ognjanović je u maju 2017. godine učestvovao na tribini Berni Rajtson i horor u stripu. Na tribini je govorio i Goran Skrobonja. Tribinu je moderirao Milan Jovanović.[43]

Ognjanović je u oktobru 2017, u okviru okruglog stola Smisao filmske kritike, na Međunarodnoj koloniji filmske kritike u Nišu, održao predavanje pod nazivom Filmska kritika na blogu – lični ugao (The Cult of Ghoul).[44]

U Nišu, u julu 2018. godine, Ognjanović je učestvovao u razgovoru o romanu Luzitanija Dejana Atanackovića, dobitnika NIN-ove nagrade za najbolji roman u 2017. godini, u Maloj sali Niškog kulturnog centra.

Publikacije[uredi | uredi izvor]

  • Faustovski ekran: đavo na filmu (Svetozar Marković, Zaječar) iz 2006. godine – Studija o prikazivanju figure Đavola na filmu, od samih začetaka filmske umetnosti do današnjeg dana.
  • U brdima, horori: srpski film strave (Niški kulturni centar, Niš) iz 2007. godine – Pionirska studija o elementima horor žanra u srpskoj kinematografiji.
  • Studija strave (Mali Nemo, Pančevo) iz 2008. godine – Zbirka eseja o horor žanru, koji su prethodno objavljivani u stručnoj periodici.
  • Poetika horora (Orfelin izdavaštvo, Novi Sad) iz 2014. godine – Prerađena verzija doktorske disertacije o istorijskoj poetici horor žanra u anglo-američkoj književnosti od sredine XVIII do XX veka.
  • Više od istine: Kadijević o Kadijeviću (Orfelin izdavaštvo, Novi Sad) iz 2017. godine – Knjiga razgovora sa velikanom srpske kinematografije, rediteljem Đorđem Kadijevićem.

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Ognjanović je dobitnik nekoliko nagrada. U nekoliko navrata je bio nominovan za prestižne književne i žanrovske nagrade.

  • 2004. godine − Prva nagrada za književnu kritiku (Gradina, Niš)
  • 2005. godine – Treća nagrada za esej (Ulaznica, Zrenjanin)
  • 2006. godine − Prva nagrada za esej (Ulaznica, Zrenjanin)
  • 2006. godine – Nagrada na konkursu za neobjavljenu esejističku knjigu za ediciju Istok-Zapad (Zaječar).[45]
  • 2015. godine – Nominovan za NIN-ovu nagradu za roman Zavodnik, širi izbor.[46]
  • 2015. godine – Nominovan za nagradu Nikola Milošević za knjigu Poetika horora, najuži izbor.[47]
  • 2016. i 2017. godine – Nominovan za prestižnu žanrovsku nagradu Rondo Haton za svoje tekstove u časopisu Rue Morgue.[48]
  • 2024. godine — Roman Zadušnice je bio u užem izboru za NIN-ovu nagradu[49]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Prvi doktor horora u Srbiji”. Večernje novosti. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  2. ^ Milovanović, Milorad (2016). Srpska naučna fantastika. Beograd: Everest media. str. 29. 
  3. ^ „Mobing na Filozofskom fakultetu u Nišu”. Blic. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  4. ^ „Prvi doktor horor žanra”. Art-anima. Arhivirano iz originala 30. 08. 2020. g. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  5. ^ „Srpski horor u Montrealu”. Fantasia Festival. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  6. ^ „O srpskom hororu u Montrealu”. The Cult of Ghoul. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  7. ^ „Prvi roman Dejana Ognjanovića”. Art Anima. Arhivirano iz originala 16. 08. 2018. g. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  8. ^ „Roman prvenac Dejana Ognjanovića”. Art Anima. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  9. ^ „Prvi roman Dejana Ognjanovića po treći put”. Glas Srpske. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  10. ^ „Orfelin izdavaštvo”. Orfelin izdavaštvo. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  11. ^ „Drugi roman Dejana Ognjanovića”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  12. ^ Ognjanovic, Dejan (utorak, 19. jul 2022). „The Cult of Ghoul: PROKLETIJE Dejana Ognjanovića: ROMAN O TAJNIM I OPASNIM STAZAMA”. The Cult of Ghoul. Pristupljeno 28. 5. 2024.  Proverite vrednost paramet(a)ra za datum: |date= (pomoć)
  13. ^ „„Zadušnice“ – Novi roman doktora horora Dejana Ognjanovića”. https://citymagazine.danas.rs/. Pristupljeno 28. 5. 2024.  Spoljašnja veza u |website= (pomoć)
  14. ^ „Presing”. The Cult of Ghoul. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  15. ^ „Ognjanović i Filaž”. The Cult of Ghoul. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  16. ^ „O svetlu sa tvrđave”. The Cult of Ghoul. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  17. ^ „O uvođenju mladosti”. SeeCult. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  18. ^ „Dejan Ognjanović o srpskim žanrovskim filmovima”. KinoKultura. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  19. ^ „Monster Anthology”. Palgrave. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  20. ^ „Of Digital Horror”. IB Tauris. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  21. ^ „A new Lovecraft study”. Rue Morgue. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  22. ^ „Rondo nagrada”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  23. ^ „Nominovani za Rondo Haton”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  24. ^ „Heroes of Horror”. Rue Morgue. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  25. ^ „Ognjanovic on Quiet Earth”. Quiet Earth. Arhivirano iz originala 04. 06. 2012. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  26. ^ Lavkraft, Hauard Filips (8. 8. 2018). Snovita potraga za neznanim Kadatom (Prvo izd.). Beograd: Makondo. 
  27. ^ „A glimpse into Transcendence”. NecroPublications. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 4. 8. 2018. 
  28. ^ „Grossman 2016.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  29. ^ „KRATKOFIL 2009.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  30. ^ „Fantasia 2010.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  31. ^ „Festival Fantastic Zagreb”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  32. ^ „Variola vera na Sleš festivalu”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  33. ^ „Fantastic Zagreb 2012.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  34. ^ „Na Refestikonu 2018.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  35. ^ „Dom omladine 2009.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  36. ^ „Gotik E. A. Poa”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  37. ^ „Ognjanović na Beogradskom sajmu 2009.”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  38. ^ „Ognjanović o Džejmiju Delanu”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  39. ^ „Predavanje o Barouzu”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  40. ^ „Tribina o Kadijeviću”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  41. ^ „Dan Vilijama Barouza”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  42. ^ „Edgar Alan Po: otac modernog horora”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  43. ^ „Berni Rajtson i horor u stripu”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  44. ^ „Filmska kritika na blogu”. Pristupljeno 8. 8. 2018. 
  45. ^ „Istok-Zapad”. Dereta. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  46. ^ „Širi izbor za NIN-a”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  47. ^ „Uži izbor za nagradu Nikola Milošević”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  48. ^ „Nominacije za Rondo Haton”. Art Anima. Arhivirano iz originala 05. 08. 2018. g. Pristupljeno 5. 8. 2018. 
  49. ^ „NIN-ova nagrada: U užem izboru 12 romana”. nin.rs. Pristupljeno 28. 5. 2024. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Дејан_Огњановић&oldid=27814984”