Zdenko Blažeković
Zdenko Blažeković | |
---|---|
Datum rođenja | 23. septembar 1915. |
Mesto rođenja | Bihać, Austrougarska |
Datum smrti | 12. januar 1947.31 god.) ( |
Mesto smrti | Zagreb, FNR Jugoslavija |
Zdenko Blažeković (Bihać, 23. septembar 1915 — Zagreb, 12. januar 1947)[1] bio je hrvatski fašistički funkcioner.
Nalazio se na više položaja u ustaškom režimu Drugog svetskog rata u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj (NDH). Bio je studentski komesar Univerzitetskog centra Ustaše (UCU), vođa muške ustaške omladinske organizacije i sportski komesar u NDH.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen u Bihaću 23. septembra 1915. godine, poreklom iz Livna.[2] Završio je srednju školu u Osijeku prije nego što se prijavio za Politehnički fakultet u Zagrebu s namjerom da postane građevinar. U mladosti je bio član raznih hrvatskih kulturnih i atletskih organizacija, čak je igrao i kao golman fudbalskih klubova Hajduk Split, Osijek i HAŠK.
Ubrzo postaje član konzervativne Hrvatske seljačke stranke (HSS),[3] Blažekovića su jugoslovenske vlasti nekoliko puta hapsile zbog učešća u različitim hrvatskim omladinskim organizacijama koje su ga često dovodile u sukobe sa levičarskim studentima. Pridružio se fašističkim ustašama 1939. godine. Nakon invazije Sila Osovine na Jugoslaviju i uspostavljanja NDH, Slavko Kvaternik u aprilu 1941. godine ga imenuje u novoosnovani nadzorni odbor ustaše. Istog mjeseca postao je i vođa Sveučilišnog štaba ustaše i Ustaške omladine,[4] optužene za organizovanje studentskih tijela na Univerzitetu u u Zagrebu i promovisanje ustaške politike sprječavanja svih nehrvata da pohađaju univerzitete u zemlji.
Godine 1942. bio je uključen u formiranje 13. ustaške jurišne čete, a do 1943. godine stekao je mjesto u Hrvatskom saboru. Između 1942 i 1943, bio je uključen u regrutovanje učenika da se pridruže ličnom tjelohranitelju Ante Pavelića i unapređen je u čin majora. Na mestu šefa Ustaničkog univerzitetskog univerziteta i ustaške omladine bio je do januara 1945, kada je postavljen za komesara za fizički vaspitanje i sport. Blažeković je u maju 1945. pobjegao iz Zagreba od jugoslovenskih partizana i završio u izbjegličkom kampu u Salcburgu u Austriji. U avgustu su ga uhapsile američke snage koje su ga izručile Jugoslaviji 12. februara 1946. Sudilo mu se u Zagrebu 12. januara 1947, osuđen je na smrt i pogubljen istog dana.[5]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Zdenko Blažeković 1915—1947”. BillionGraves (na jeziku: engleski). Pristupljeno 23. 9. 2019.
- ^ „Blažeković”. Hrvatska enciklopedija (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 24. 9. 2019.
- ^ „Obitelj Blažeković”. Plemstvo (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 24. 9. 2019.
- ^ „About: Zdenko Blažeković”. Dbpedia (na jeziku: engleski). Pristupljeno 24. 9. 2019.
- ^ „Zdenko Blažeković”. Smrtna kazna. Pristupljeno 24. 9. 2019.