Pređi na sadržaj

Mirko Filipović (narodni heroj)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
mirko filipović
Mirko Filipović
Lični podaci
Datum rođenja(1912-05-04)4. maj 1912.
Mesto rođenjaDubrave, kod Brčkog, Austrougarska
Datum smrtiavgust 1944.(1944-08-00) (32 god.)
Mesto smrtiDrenovci, kod Županje, ND Hrvatska
Profesijastudent prava
Delovanje
Član KPJ od1933.
Učešće u ratovimaAprilski rat
Narodnooslobodilačka borba
SlužbaJugoslovenska vojska
NOV i PO Jugoslavije
19411944.
Heroj
Narodni heroj od26. jula 1949.

Odlikovanja
Orden narodnog heroja Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem

Mirko Filipović (Dubrave, kod Brčkog, 4. maj 1912Drenovci, kod Županje, avgust 1944) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 4. maja 1912. godine u selu Dubrave kod Brčkog. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju je završio u Bijeljini, 1931. godine. Potom se upisao na Pravni fakultet Sveučilišta u Zagrebu.[1]

Kao učenik Bijeljinske gimnazije, uključio se u omladinski revolucionarni pokret, koji je u Bijeljini delovao preko Zavičajnog studentskog društva. Kao veoma aktivan omladinac, 1933. godine je bio primljen u članstvo tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Nakon jedne akcije štampanja i rasturanja ilegalnih partijskih letaka, tokom 1933. godine, policija je uhapsila čitavu grupu studenata, među kojima je bio i Mirko. Tokom policijske istrage, bio je tučen i maltretiran, a potom osuđen na šesnaest meseci zatvora.[1]

Nakon izlaska iz zatvora, zajedno sa drugovima je razvio još jaču revolucionarnu aktivnost. Pored studenata i đaka, sve aktivnije su politički radili na uključivanju građana i seljaka u revolucionarni pokret. Tada je bio izabran u rukovodstvo Mesnog komiteta KPJ za Bijeljinu. Zbog svoje aktivnosti, do 1941. godine, bio je više puta hapšen i proganjan od policije.[1]

Bio je učesnik kratkotrajnog Aprilskog rata, a nakon kapitulacije Jugoslovenske vojske vratio se u rodno mesto. Kao od ranije poznatog komunistu, ustaše su ga uhapsile u Bijeljini, ali je uspeo da pobegne iz zatvora. Potom se povezao sa partijskom organizacijom i u leto 1941. godine stupio u partizane. U Bijeljinskoj partizanskoj četi je bio postavljen za političkog komesara. Sa ovom četom je delovao na području Mačve, sve do oktobra 1941. godine, kada su se ponovo prebacili u Bosnu.[1]

Kada je novembra 1941. godine formiran partizanski bataljon, Mirko je bio postavljen za njegovog komandanta. Ovaj bataljon je ubrzo potom stupio u sastav Majevičkog partizanskog odreda. Kada su januara 1942. godine, četnici izvršili napad na Štab Majevičkog odreda u selu Vukosavcima i ubili komandanta i političkog komesara Odreda — Ivana Markovića i Fadila Jahića, Mirko je bio postavljen za zamenika komandanta Odreda.[1]

Početkom avgusta 1942. godine ovaj Odred je stupio u sastav tada Šeste istočnobosanske udarne brigade, a Mirko je tada bio postavljen za političkog komesara Drugog bataljona. Uporedo sa učešćem u borbama, aktivno je politički radio sa borcima i narodom. Marta 1943. godine bio je postavljen za političkog komesara tada formirane Majevičke udarne brigade. U jesen 1943. godine, nakon oslobođenja Tuzle, bio je postavljen za političkog komesara Osamnaeste hrvatske istočnobosanske brigade. Na ovoj dužnosti nije dugo ostao, jer je uskoro bio teško ranjen.[1]

Nakon ozdravljenja, Mirko nije vraćen u brigadu, već je bio upućen na politički rad u Oblasni komitet KPJ za Semberiju. Maja 1944. godine, s grupom partijskih radnika, upao je u četničku zasedu u selu Priboju, kod Lopara. Potom su ga četnici predali Nemcima u Brčko. Ovde je u zatvoru bio strahovito mučen. Avgusta 1944. godine, s grupom zatvorenika, bio je odveden u selo Drenovci, gde je bio streljan.[1]

Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ) 26. jula 1945. posthumno je odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[2] Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 26. jula 1949. proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije.[3][4]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d đ e Narodni heroji 1 1982, str. 249.
  2. ^ „Službeni list FNRJ 95/45” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 7. 12. 1945. str. 1025. 
  3. ^ Narodni heroji 1982, str. 249.
  4. ^ „Sl. list FNRJ 99/49” (PDF). www.slvesnik.com.mk. 26. 11. 1949. str. 1348. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]