Oslare

Oslare
Oslare;
Administrativni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Pčinjski
Opština	Bujanovac
Stanovništvo
— 2022.	762
Geografske karakteristike
Koordinate	42° 26′ 02″ S; 21° 43′ 27″ I / 42.433833° S; 21.724166° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	406 m
	Oslare Oslare na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj	017
Registarska oznaka	BU

Oslare je naselje u Srbiji u opštini Bujanovac u Pčinjskom okrugu. Prema popisu iz 2022. bilo je 762 stanovnika.

Demografija[uredi | uredi izvor]

U naselju Oslare živi 641 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 34,5 godina (33,6 kod muškaraca i 35,4 kod žena). U naselju ima 194 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 4,66.

Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno (prema popisu iz 2002. godine).

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija^[1]
Godina	Stanovnika
1948.	816
1953.	904
1961.	892
1971.	943
1981.	1.009
1991.	898	826
2002.	904	1.160
2022.	762

Stanovništvo prema polu i starosti^[2]


	m	ž
?	6	8
80+	3	7
75—79	6	12
70—74	21	21
65—69	18	16
60—64	22	29
55—59	27	23
50—54	20	19
45—49	25	16
40—44	33	34
35—39	32	25
30—34	29	28
25—29	35	32
20—24	25	34
15—19	48	36
10—14	36	33
5—9	35	36
0—4	42	32
Prosek :	33,6	35,4

Domaćinstva

**Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	126	149	160	162	176	159	194

**Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosek
Broj domaćinstava	12	33	18	35	29	30	19	9	1	8	4,66

Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu

Pol	Ukupno	Neoženjen/Neudata	Oženjen/Udata	Udovac/Udovica	Razveden/Razvedena	Nepoznato
Muški	350	111	216	17	6	0
Ženski	340	76	230	28	4	2
UKUPNO	690	187	446	45	10	2

Stanovništvo po delatnostima koje obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija
Muški	122	34	0	3	44
Ženski	53	24	0	0	16
UKUPNO	175	58	0	3	60
Pol	Proizvodnja i snabdevanje	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	0	3	5	7	2
Ženski	0	0	2	5	0
UKUPNO	0	3	7	12	2
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad
Muški	1	0	2	8	4
Ženski	0	1	0	0	1
UKUPNO	1	1	2	8	5
Pol	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	1	0	0	8
Ženski	1	0	0	3
UKUPNO	2	0	0	11

Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍^[3]

Albanci	498	55,08%
Srbi	400	44,24%
Muslimani	1	0,11%
nepoznato	2	0,22%

Etnički sastav prema popisu iz 2022.^[4]‍

Albanci	460	60,4%
Srbi	298	39,1%

Poreklo stanovništva[uredi | uredi izvor]

Podaci datiraju iz 1951. g.^[5]

Danas u selu živi starosedelačko i doseljeno stanovništvo. Po veri se stanovnici dele na: pravoslavne i muslimane. Muslimanske vere su i malobrojni seoski Romi.

Srpski rodovi:

Marčinci (4 k., Sv. Arhanđeo), starosedeoci.
Šipkovci (5 k., Sv. Arhanđeo), starosedeoci.
Markovci (3 k., Sv. Petka), starosedeoci.
Andrejci (4 k., Sv. Luka), doseljeni oko 1750. g. iz okoline Prištine. Pričaju da su iz mesta starine dobegli zbog Arbanasa, jer su im oni tamo "turčili sestru" i zato pali na krv. Iza njih su sa Kosova došli: Novakovci (5 k), Gaginci (3 k) i Ilinci (5 k). Svi slave Sv. Luku. Po predanju njihovi su stari bili u srodstvu sa precima iz roda Andrejci, te je verovatno da su svi oni iz istog mesta doseljeni.
Svirini (3 k), Pirkovi (4 k) i Zlatanovci (9 k). Oni su se doselili iz Gornje Morave oko Gnjilana. Svi slave Sv. Nikolu. Zlatanovci kao mesto porekla navode selo Boževac(selo Boževce/Božovce kod Kosovske Kamenice).
Melini (3 k., Sv. Nikola), došli iz okoline Gnjilana Tamo su živeli u selu Glogovcu, dok im je dalja starina u kosovskoj kotlini.
Golčinci (3 k., Sv. Nikola), doselili oko 1850. g. iz Turije. Tamo su živeli oko 50 godina. I njihova je dalja starina na Kosovu, odakle ih je doveo gospodar kao čifčije. Ime su dobili po tome što su oblačili odelo na golo telo.
Čoninci (3 k), Kadički (2 k) i Paunovići (2 k). Svi slave Sv. Luku. I oni su kosovski doseljenici. Ovde se doselili posle Golčinaca.
Aleksini (1 k., Sv. Arhanđeo), došli oko 1850. g. iz Rajinca, pošto su tamo ostali bez imanja.
Gavranci (10 k., Sv. Đorđe Alimpije), doselili se kad i Aleksini iz kumanovskog sela Suševa.
Miljini /4 k., Sv. Arhanđeo), došli su 1878. g. iz sela Šapranca. Tamo su im Turci zapalili kuću.
Trajkovići (1 k., Sv. Nikola), doselili s u tursko doba kao čifčije iz sela Krševice.
Filipovići (1 k., Sv. Arhanđeo), ime dobili po Filipu koji je došao 1915. g. na ženinu kuću iz Bilinca.
Mladenovići (1 k) i Rašići (1 k), došli su 1924. g. na kupljeno zemljište iz Žbevca. Slave Sv. Nikolu.
Pešići (2 k., Sv. Nikola), doseljeni 1924. g. iz Klinovca. Ovde žive na kupljenom imanju.
Krstići (1 k., Sv. Đorđe), došli iz 1926. g. iz Žbevca. Ovde žive na kupljenom imanju.
Stojmenovići (1 k., Sv. Arhanđeo), došli 1926. g. iz Klinovca.
Ristići ili Ovilarski (1 k., Sv. Arhanđeo), došli 1930. g. iz Žbevca, na kupljenom imanju. Rod su sa Ristićima u Nesalcu.

Rodovi srpskog poislamljenog stanovništva:

Ibraimovi ili Poturovci (5 k), starosedeoci. Ime Imraimovi dobili po Ibraimu, sinu pomuhadenjenog Filipa. Filip je na islam prešao pre tri pojasa. (Filip je u islamu prozvan Ramadan - Ibraim - Selman - Lim, an, danas živ). Filip je primio i fis Tsač, tj. fis kome pripadaju lučanski Arbanasi.
Gavranci ili Arani (3 k), rod su sa istoimenim pravoslavnim oslarskim stanovnicima. Poreklom su iz kumanovskog sela Suševa. Na islam prešao predak Anđelko odmah po doseljenju. Danas se računaju u fis Tsač. Način menjanja vere kod ovog roda je nejasan.

Arbanaški rodovi:

Ajredinci (5 k), od fisa Beriš. Doseljeni su 1878. g. iz Masurice. Dalja im je starina u severnoj Albaniji.
Devetinci (5 k), od fisa Sop. Doseljeni kao muhadžiri iz Jablanice u isto vreme kada i Ajredinci. Dalju starinu znaju u Malesiji.
Mahsutovi (1 k), od fisa Beriš. Muhadžiri iz Masurice. Disšli su 1878. g.
Emin (1 k), došli su kao muhadžiri iz Jelašnice. Starina im je u Šatri u severnoj Albaniji. Fisovu pripadnost ne znaju.
Ismailovi (1 k), došli su 1878. g. kao muhadžiri iz Jablanice. Dalja starina im je u severnoj Albaniji. Fisovu pripadnost ne znaju.

Romi:

U selu ima 5 ciganskih porodica. Svi su skitači po okolnim selima. Mesto stalnog boravka nemaju.

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.
^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
^ „Ethnic composition, all places: 2022 census”. pop-stat.mashke.org.
^ "Naselja" knj.33 (dr. Jovan. F. Trifunoski: Kumanovsko-Preševska Crna Gora

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.

[2] „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.

[3] „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.

[4] „Ethnic composition, all places: 2022 census”. pop-stat.mashke.org.

[5] "Naselja" knj.33 (dr. Jovan. F. Trifunoski: Kumanovsko-Preševska Crna Gora

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]