Ljubomir Ivković Šuca
ljubomir ivković šuca | ||||
---|---|---|---|---|
Lični podaci | ||||
Datum rođenja | 18. mart 1910. | |||
Mesto rođenja | Dučina, kod Sopota, Kraljevina Srbija | |||
Datum smrti | 21. septembar 1983.73 god.) ( | |||
Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija | |||
Delovanje | ||||
Član KPJ od | 1939. | |||
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||
Heroj | ||||
Narodni heroj od | 9. oktobra 1953. | |||
Odlikovanja |
|
Ljubomir Ivković Šuca (Dučina, kod Sopota, 18. mart 1910 — Beograd, 21. septembar 1983), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik Socijalističke Republike Srbije i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 18. marta 1910. godine u selu Dučini, kod Sopota. Posle završene osnovne škole izučio je opančarski zanat. Kao mladi radnik priključio se sindikatima, a preko njih je došao u dodir i sa revolucionarnim radničkim pokretom. Godine 1939. je postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i još aktivnije se angažovao na radu sindikalnih organizacija.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, aprila 1941. godine odmah se uključio u Narodnooslobodilački pokret (NOP) i aktivno je radio na organizovanju ustanka. Učestvovao je i u formiranju Kosmajsko-posavskog partizanskog odreda, početkom jula 1941. godine. U odredu je najpre bio zamenik komandira čete, a ubrzo je kao jedan od boljih boraca dobio novu dužnost – bio je kurir Glavnog štaba NOP odreda Srbije. Ovaj odgovoran zadatak veoma uspešno je vršio, obilazeći razne delove Srbije i izlažući se mnogim opasnostima.
Potom se u oktobru vratio u Kosmajski odred i preuzeo dužnost zamenika komandanta Odreda. Marta 1942. godine je prešao na politički rad u Sreski komitet KPJ za Kosmaj, a ubrzo potom je postao i sekretar tog komiteta. Decembra 1943. godine, posle povlačenja Prve šumadijske brigade u Sandžak, Šuca se vratio u Odred i preuzeo dužnost političkog komesara Odreda. Ovo je bio veoma težak period za Kosmajski odred, koji je usled jakog dejstva neprijateljskih snaga bio primoran da se povuče na teritoriju Prvog šumadijskog odreda. Prilikom povlačenja sa svoje teritorije, Odred je u selu Prkosavi, kod Lazarevca doživeo napad četnika, koji su iskoristili maglu i napali kosmajske partizane. U ovoj teškoj borbi, Odred je pretrpeo znatne gubitke, a Šuca je bio ranjen.
Do kraja aprila 1944. godine Kosmajski odred je narastao na oko 220 boraca, pa je početkom maja iz njegovog sastava izdvojeno oko 120 boraca za formiranje Druge šumadijske brigade. Juna 1944. godine Šuca je postao partijski rukovodilac Odreda i na toj dužnosti je ostao do kraja rata.
Iako je bio iskusan partijski rukovodilac i politički komesar, Šuca je učestvovao u mnogim borbama Odreda na Kosmaju i u Šumadiji. Posebno se istakao 1941. godine u borbama na Slatini i Rogači, kao i prilikom probijanja Kosmajskog odreda ka Sandžaku, za vreme Prve neprijateljske ofanzive i ponovnom povratku na Kosmaj.
Posle oslobođenja Jugoslavije, nalazio se na raznim odgovornim društveno-političkim dužnostima. Bio je predsednik Sreskog komiteta KPJ u Mladenovcu, predsednik Sreskog i Opštinskog narodnog odbora, sekretar Sreskog komiteta KPJ za Beograd i član Kontrolne komisije Centralnog komiteta KP Srbije. Za poslanika Savezne i Republičke skupštine biran je u više saziva.
Umro je 21. septembra 1983. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 9. oktobra 1953. godine.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.