Kodein-N-oksid
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| Sistemski IUPAC naziv
(1S,4S,5R,13R,14S,17R)-10-Metoksi-4-metil-12-oksa-4-azapentaciklo[9.6.1.01,13.05,17.07,18]oktadeka-7(18),8,10,15-tetraen-14-ol 4-oksid | |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.020.899 |
| |
| Svojstva | |
| C18H21NO4 | |
| Molarna masa | 315,37 g·mol−1 |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Kodein-N-oksid (genokodein) je metabolit kodeina.[3] On je opijat kontrolisana supstanca.[4]
Poput morfin-N-oksida, on je izučavan kao potencijalni farmaceutički lek i utvrđeno je da je slabiji od kodeina. Amin oksidi ovog tipa se formiraju kao oksidacioni produkti.
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Phillipson, J. David; El-Dabbas, Samia W.; Gorrod, John W. (1978). „In vivo and in vitro N-oxidation of morphine and codeine”. Biol. Oxid. Nitrogen, Proc. Int. Symp., 2nd: 125—30.
- ^ 21 C.F.R. 1308.11
