Vojislav Đurić (istoričar književnosti)
| Vojislav Đurić | |
|---|---|
 Fotografija akademika Đurića | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. januar 1912. |
| Mesto rođenja | Malo Krčmare, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 27. jul 2006. (94 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Vojislav Đurić (Malo Krčmare, 17. januar 1912 — Beograd, 27. jul 2006) bio je srpski istoričar književnosti, akademik i univerzitetski profesor. Bio je osnivač Katedre za opštu književnost i teoriju književnosti na beogradskom Filozofskom fakultetu (jednom od preteča Filološkog fakulteta) i današnjeg Instituta za teoriju književnosti i umetnosti.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je gimnaziju u Kragujevcu 1931. godine.[2] Završio je književnost u Beogradu (1935), gde je i doktorirao 1939. godine.[2] Radio je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, 1956. godine je izabran za redovnog profesora, a posle osnivanja Filološkog fakulteta (1960) prešao je da radi na njemu. Osnivač je Centra (danas Instituta) za teoriju književnosti i umetnosti (1950) i njegov direktor, u periodu od 1960. do 1966. godine.
Dopisni član Odeljenja literature i jezika SANU postao je 21. decembra 1961. godine, a za redovnog člana je izabran 16. decembra 1965. godine. Bio je na mestu sekretara Odeljenja literature i jezika, u periodu od 01.03. 1963. do 19. decembra 1974. godine, kada je postao generalni sekretar SANU. Tu dužnost je obavljao do 15. decembra 1977. godine, kada je izabran za potpredsednika SANU i na tom mestu se nalazio do 19. novembra 1981. godine.[1]
Bio je član nekoliko odbora SANU:
- Odbor za književne teorije (jedno vreme predsednik)
- MAO za jugoslovenske narodne umotvorine (jedno vreme predsednik)
- Hilandarski odbor (jedno vreme predsednik)
- Odbor za kritička izdanja srpskih pisaca
- Odbor za proučavanje istorije književnosti
- Odbor za balkanske narodne umotvorine
Sastavio je „Antologiju narodnih junačkih pesama“ čije prvo izdanje je bilo 1947. godine. Knjiga je imala veći broj izdanja, a od 2001. se štampala pod nazivom „Antologija srpskih narodnih junačkih pesama“. Izdanju iz 2013. godine pridodat je pogovor koji je napisao književnik Milorad Đurić (1937—2013), njegov sin, čiji je to bio poslednji tekst.[3][4]
Vojislav Đurić je preminuo 27.07. 2006. godine u Beogradu.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Vojislav Đurić je dobio niz nagrada i priznanja:[1]
- Sedmojulska nagrada Srbije (1969)
- Plaketa SANU povodom 100 godišnjice
- Izuzetna Vukova nagrada (1994)
- Nagrada Srpske književne zadruge (1994)
- Orden rada sa zlatnim vencem (1961)
- Orden rada sa crvenom zastavom (1964)
- Orden Republike sa srebrnim vencem (1983)
- Počasni član srpskog PEN centra (1998)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v „VOJISLAV ĐURIĆ”. sanu.ac.rs. Pristupljeno 26. 1. 2022.
- ^ a b Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 187.
- ^ Drago kamenje srpske epike („Politika“, 7. jun 2013)
- ^ Đurić, Vojislav (1982). Lirika u svetskoj knjizevnosti. Beograd: Beograd. str. 37—45.
Literatura[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Preminuo akademik Vojislav Đurić”. Pobjeda. 29. 7. 2006.[mrtva veza]
- Mitološki zbornik 15 - akademik Vojislav Đurić (2006)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
