Vladimir Petković
| Vladimir Petković | |
|---|---|
 Vladimir Petković, srpski istoričar umetnosti | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. septembar 1874. |
| Mesto rođenja | Donja Livadica, kod Velike Plane, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 13. novembar 1956. (82 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, NR Srbija, FNR Jugoslavija |
Vladimir Petković (Donja Livadica, kod Velike Plane, 30. septembar 1874 — Beograd, 13. novembar 1956) bio je srpski istoričar umetnosti i arheolog.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 30. septembra 1874. godine u selu Donja Livadica, kod Velike Plane.[1]
Prof. dr Vladimir Petković je diplomirao na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu (1897). Godine 1900. odlazi u na studije u Minhen, potom 1902. u Hale gde 1905. stiče doktorat. Po povratku u Srbiju 1911. postaje docent, 1919. vanredni, a 1922. redovni profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu. Od 1921. do 1935. godine bio je direktor Narodnog muzeja u Beogradu. Od 1932. je član Srpske akademije nauka, a od 1947. do 1956. upravnik njenog Arheološkog instituta.
Naučni rad[uredi | uredi izvor]
Glavna oblast naučnog istraživanja Vladimira Petkovića bila je srpska srednjovekovna umetnost, posebno fresko-slikarstvo. U srpskoj istoriografiji postavio je temelje naučnog izučavanja spomeničke baštine.
Znanja je sticao tokom velikog terenskog rada nakon koga je publikovao brojne članke i monografske studije o srpskim srednjovekovnim manastirima, crkvama i živopisu. Objavio je znamenite zbirke građe o srednjovekovnim freskama u Srbiji i Makedoniji, a posebno je značajan njegov pregled crkvenih spomenika.
Pisao je o stilskim karakteristikama živopisa, posebno o ikonografiji kada je uočio postojanje posebnih škola u srpskom srednjovekovnom slikarstvu. Takođe je prvi obratio pažnju na značaj spomenika kasnog srednjeg veka - XVI i XVII stoleća, deo kojih istraživanja je i publikovao. Kao arheolog radio je u Stobima i Caričinom gradu.
Odabrana dela[uredi | uredi izvor]
- 1906 „Žiča, arhitektura i živopis“, Starinar, Beograd
- 1908 „Freske iz unutrašnjeg narteksa crkve u Kaleniću“, Starinar, Beograd
- 1911 „Srpski spomenici VII-VIII veka“, Starinar, Beograd
- 1922 Manastir Ravanica, Beograd
- 1924 Manastir Studenica, Beograd
- 1926 Manastir Kalenić, Vršac
- 1933 Staro Nagoričino - Psača - Kalenić (ikonografija i živopis), Beograd
- 1937 „Antičke skulpture u Stobiju“, Starinar, Beograd
- 1939 „Iskopavanje Caričinog grada kod Lebana 1938. godine“, Starinar, Beograd
- 1941 Manastir Dečani, Beograd
- 1950 Pregled crkvenih spomenika kroz povesnicu srpskog naroda, Beograd
Izvori[uredi | uredi izvor]
- „Vladimir R. Petković“, Starinar, V-VI, Beograd, 1954 — 1955 (kompletna bibliografija)
- Svetozar Radojčić, „Dr. Vladimir Petković“, Glasnik SAN, br. 2, 1957, Beograd
- Enciklopedija likovnih umjetnosti, knj. 3, pp. 662, Jugoslavenski leksikografski zavod, Zagreb, 1964.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Direktori Narodnog muzeja Srbije | ||
|---|---|---|
|  | |
