Hrišćanska molitva

Hrišćanska molitva je religiozni čin izgovaranja određenog teksta u kojem se vernici hrišćani obraćaju Bogu. Za Hrišćane molitva predstavlja razgovor sa Bogom. Na molitvi se zasniva vera i molitva je održava i utvrđuje u privatnom i javnom životu.

Osim Bogu, Hrišćani se mole i Blaženoj Devici Mariji, svecima i anđelima čuvarima.

Molitva u raznim vidovima postoji u većini religija sveta. Biti u molitvenom stanju moguće je u svim životnim okolnostima, a najkvalitetniji uslovi za molitvu su u osamljenju.

U zapadnom ili latinskom obredu katoličke crkve, verovatno najčešći oblik molitve je Brojanica, dok je u istočnoj crkvi (istočni obredi katoličke crkve i pravoslavne crkve), najzastupljeniji Isusova molitva (Oče naš), koja se često ponavlja kao deo meditativnog isihazma prakse istočnog hrišćanstva.

Podela

Devojka se moli.

Pod molitvom se podrazumeva razgovarati sa Bogom, zahvaljivati Mu se, klanjati Mu se, iznositi Mu svoja razmišljanja i osećanja, moliti Ga za nešto. Načini na koje se hrišćani mole su vrlo raznoliki. Hrišćanska molitva se može podeliti na tri tipa molitvi u zavisnosti od njenog cilja:

• molitve hvale i slavljenja
• molitve blagodarnosti
• molitve moljenja

U hrišćanskoj katoličkoj tradiciji zastupljena je i meditativna molitva i razmišljanje uz molitvu, koje su uveli Sveti Jovan Krstitelj i Sveta Terezija.

Najpoznatije hrišćanske molitve

Za najpoznatiju hrišćansku molitvu smatra se molitva Oče naš, koju je prvi molio Isus Hristos. Među poznate molitve spadaju i molitve Zdravo Marijo, Slava Ocu, Nicejsko-Carigradski verovanje i pravoslavna molitva Kirie.

Molitva pomoću brojanica jedan je od najstarijih načina molitve. Male brojanice obično imaju 33 čvorića, a postoje i veće brojanice od po 50, 100 ili 300 čvorića i na svakom čvoriću se moli po jedna molitva. Ovakav način molitve je posebno bio negovan od strane pravoslavnih monaha.

Oče naš

Glavni članak: Oče naš

Molitva Oče naš na staroslovenskom jeziku

Molitva Gospodnja ili Oče naš (ponekad se nalazi i kao „Očenaš") je najpoznatija molitva u hrišćanstvu, i po Novom Zavetu je jedina molitva propovedena od samog Isusa Hristosa. Zapisana je u Bibliji (Svetom pismu - u dve od ukupno četiri knjige jevanđelja Novog Zaveta). Tekst molitve koji se koristi u bogosluženjima i molitvenicima Pravoslavne crkve neznatno odstupa od onog u Matejevom i Lukinom jevanđelju.

Molitva Oče naš na srpskom jeziku:

Oče naš, koji si na nebesima, da se sveti ime Tvoje, da dođe carstvo Tvoje;

da bude volja tvoja, i na zemlji kao i na nebu. Hljeb naš nasušni daj nam danas, i oprosti nam dugove naše, kao što i mi opraštamo dužnicima svojim;

i ne uvedi nas u iskušenje, no izbavi nas od zloga. Amen.

Teologija

Teologija (grč. Θεος — Bog i grč. λογος — nauka) je učenje o bogovima ili Bogu.

Termin je prvi put upotrebio Platon i odredio ga kao produbljivanje onoga u šta se veruje, kao racionalno preispitivanje verovanja u bogove, nauku o bogovima. Aristotel u svom delu „Metafizika“ teologiju naziva „prvom filozofijom“, naukom o apsolutnom biću, „prvom pokretaču“, neprouzrokovanom. Pojam „prvi pokretač“ kod Aristotela identičan je pojmu „Bog“, pa će Aristotelova terminologija kasnije ući u hrišćansku teologiju.

U spisima svetih otaca Pravoslavne crkve, teologija ima mnogo značenja: učenje o Bogu uopšte, znanje o Svetoj trojici, znanje o Gospodu Isusu Hristu, učenje o Hristu i Duhu svetom, učenje o spasenju u Hristu, ispovedanje dogmata, a među njima i molitveno n mistično poznanje Boga.

Danas se u pravoslavlju teologija smatra objavljivanjem i delovanjem Reči Božje, pa sa tog aspekta ona označava:

• Reč od Boga — Otkrivenje Božje preko prirode, starozavetnih događaja i Gospoda Isusa Hrista;
• Reč o Bogu — posmatrajući sebe i prirodu dolazimo do saznanja o Bogu;
• Reč ka Bogu — molitva je dijalog s Bogom;
• Reč u Bogu — kada u čoveku dođe do mističnog sjedinjavanja s Bogom. To je tzv. sozercanje — nadlogički, nadracionalni akt duše.

O molitvi

Molitva se definiše kao pobožan razgovor duše sa Bogom, uznošenje uma i srca Bogu. To je duhovna veza između ljudskog bića i Gospoda Boga. Hrišćanska molitva se sastoji, najmanje, iz tri dela. Prvi deo je zahvaljivanje Bogu na dosadašnjim darovima koje smo primili od Njega, drugi je naša molba, a treći je proslavljanje Boga. Molitva ne mora, čak ni ne treba da ima šablon, već su najlepše molitve koje čovek izgovori iz čistoga srca, sa punim poverenjem prema Bogu.

Molitva može biti posebna (samostalna) i zajednička. Pored posebne, domaće molitve, postoje i molitve u zajednici, u hramu. Zajedničke molitve podstiču uzajamnu ljubav, time što ukazuju da su svi delovi jednog tela Hristovog.