Pređi na sadržaj

Jakov Milatović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jakov Milatović
Lični podaci
Datum rođenja(1986-12-07)7. decembar 1986. (37 god.)
Mesto rođenjaTitograd, SR Crna Gora, SFR Jugoslavija
Državljanstvocrnogorsko
Religijapravoslavac[1]
Srednja školaGimnazija Slobodan Škerović[2]
UniverzitetUniverzitet Crne Gore
Univerzitet Oksford
Profesijaekonomista
Porodica
SupružnikMilena Milatović
Deca3
Politička karijera
Politička
stranka		Evropa sad (2022—2024)
Trenutna funkcija
Funkciju obavlja od 20. maja 2023.
Izbori2023.
Predsednik vladeDritan Abazović
PrethodnikMilo Đukanović
Ministar ekonomskog razvoja
4. decembar 2020 — 28. april 2022.
Predsednik vladeZdravko Krivokapić
PrethodnikDragica Sekulić
NaslednikGoran Đurović
Potpis

Jakov Milatović (Titograd, 7. decembar 1986) crnogorski je ekonomista i političar. Predsednik Crne Gore je od 20. maja 2023. godine.

Nakon školovanja, usavršavanja i višegodišnjeg rada u inostranstvu, vratio se u Crnu Goru gdje se kao ekspert priključio Vladi Zdravka Krivokapića na funkciji ministra ekonomskog razvoja. Jedan je od osnivača i zamjenik predsjednika političkog pokreta Evropa sad. Kandidovao se za predsjednika Crne Gore na izborima 2023. godine gdje je ubedljivo pobijedio tadašnjeg predsjednika Mila Đukanovića u drugom krugu sa 58.88% glasova.

Mladost i obrazovanje

[uredi | uredi izvor]

Milatović je rođen 7. decembra 1986. godine[3] u Titogradu, SR Crna Gora, SFR Jugoslavija. U rodnom gradu je završio osnovnu školu i Gimnaziju „Slobodan Škerović“. U svom godišnjaku iz 2005. godine stajalo je da će Milatović za 10 godina postati predsjednik Crne Gore.[4]

Njegov pradeda bio je učesnik čuvene bitke na Mojkovcu 1916. godine.[4] Kasnije, taj njegov pradeda se zajedno sa njegovim dedom, tokom Drugog svjetskog rata, borili na strani Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije (NOVJ).[5] Otac Jakova Milatovića bio je srpsko-crnogorski unionista i jedan od osnivača Socijalističke narodne partije (SNP) 1997. godine.[6] A Milatović je i lično tvrdio da njegov otac nije mogao da nađe zaposlenje zbog protivljenja Demokratskoj partiji socijalista (DPS).[4]

Osnovne studije u oblasti ekonomije, Jakov je završio na Ekonomskom fakultetu Univerziteta Crne Gore sa prosječnom ocjenom 10 i bio je student generacije.[7] Dobitnik je brojnih domaćih priznanja od Ministarstva prosvjete, Univerziteta Crne Gore, Ministarstva spoljnih poslova i drugih organizacija u Crnoj Gori, kao i nekoliko inostranih stipendija. Kao stipendista američke vlade proveo je jednu studijsku godinu na Državnom univerzitetu Ilinoisa,[8] dok je kao stipendista austrijske vlade proveo jedan semestar na Univerzitetu za ekonomiju i biznis u Beču,[8] a kao stipendista Evropske komisije proveo je jednu studijsku godinu na Univerzitetu u Rimu.[9] Magistarske studije u oblasti ekonomije završio je na Univerzitetu Oksford kao stipendista britanske vlade.[10]

Poslovna karijera

[uredi | uredi izvor]

Radno iskustvo započeo je u NLB banci u Podgorici kao dio tima za upravljanje rizikom, a zatim je radio i u Dojče banci u Frankfurtu, kao dio tima za procjenu kreditnog rizika zemalja, sa fokusom na zemlje Centralne i Istočne Evrope.[11] Od 2014. godine radio je u Evropskoj banci za obnovu i razvoj u timu za ekonomsku i političku analizu, prvo kao ekonomski analitičar za region jugoistočne Evrope a zatim je unaprijeđen na poziciju ekonomiste, gdje je pokrivao zemlje Zapadnog Balkana iz kancelarije u Podgorici.[12] Godine 2018. unaprijeđen je u glavnog ekonomistu sa zadatkom da pokriva zemlje Evropske unije, uključujući Rumuniju, Bugarsku, Hrvatsku i Sloveniju iz kancelarije u Bukureštu.[13]

Milatović je pohađao razne programe i kurseve radi usavršavanja, kao što su programi Ujedinjenih nacija u Njujorku, njemačke Fondacije Konrad Adenauer u Podgorici, Ambasade Crne Gore u Rimu, Kancelarije za međunarodnu saradnju Ekonomskog fakulteta u Podgorici, Oksbridžkog akademskog programa u Oksfordu, Međunarodnog monetarnog fonda (MMF) u Londonu, Londonske škole ekonomije (LSE) i Univerziteta u Pekingu, Liderske akademije Univerziteta Standford i Univerziteta u Beogradu.[14]

Pisao je stručne tekstove za Vijesti.[15][16]

Politička karijera

[uredi | uredi izvor]

Jakov Milatović bio je ministar ekonomskog razvoja u Vladi Zdravka Krivokapića[17] od 4. decembra 2020. do 28. aprila 2022. godine. Tokom svog mandata, Milatović i ministar finansija Milojko Spajić predstavili su i sproveli kontroverzni program ekonomskih reformi „Evropa sad“.[18]

Milatović i Spajić su 2022. godine osnovali političku organizaciju [Evropa sad]] (PES). Spajić je izabran za predsjednika, a Milatović za zamenika predsjednika. Evropa sad je učestvovala na lokalnim izborima 2022. godine.[19] Milatović je bio nosilac liste na izborima u Podgorici[20] kada je njegova lista osvojila 21.7% glasova, Milatović je tada smatran za budućeg gradonačelnika Podgorice.[21]

Krajem februara 2024. podnio je ostavku na sve stranačke funkcije. On je na društvenim mrežama objavio da je dosadašnji način rada suprotan obećanom i vrednostima koje je imao na umu prilikom stvaranja PES-a.[22]

Kampanja za predsjedničke izbore 2023.

[uredi | uredi izvor]

U martu 2023. godine, Milatović se kandidovao za predsjednika Crne Gore nakon što je Spajićevu kandidaturu odbila Državna izborna komisija (DIK), pošto je otkriveno da posjeduje i državljanstvo Srbije.[23] U prvom krugu izbora Milatović je osvojio 28.92% glasova, dok je u drugom krugu ubedljivo pobjedio tadašnjeg predsjednika Mila Đukanovića sa 58.88% glasova i tako izabran za novog predsjednika Crne Gore.[24][25] Najavio je da će njegova prva inostrana poseta biti Briselu.[26]

Predsjednik Crne Gore

[uredi | uredi izvor]

Jakov Milatović je za predsjednika Crne Gore inaugurisan 20. maja 2023. godine u Skupštini Crne Gore u Podgorici. Njegovoj inauguraciji prisustvovali su Aleksandar Vučić, Zoran Milanović, Željka Cvijanović, Željko Komšić, Denis Bećirović, Bajram Begaj, Vjosa Osmani i Galab Donev,[27] dok je Papa Franja čestitao Milatoviću početak mandata.[28]

Političke pozicije

[uredi | uredi izvor]

Njegove političke pozicije su opisane kao centrističke.[29][30] Glasao je za nezavisnost Crne Gore na referendumu 2006. godine.[5] Pre ulaska u politiku glasao je za SNP, Demokratsku Crnu Goru i za koaliciju Za budućnost Crne Gore (ZBCG).[6]

Spoljna politika

[uredi | uredi izvor]

Prema njegovim riječima, Milatović podržava pristupanje Crne Gore Evropskoj uniji.[31] Takođe, on se zalaže za bolje odnose između Srbije i Crne Gore.[32][33] Milatović podržava uvođenje sankcija Rusiji zbog njene invazije na Ukrajinu, što smatra aktom agresije.[34] Nazvao je nerealnim prijedloge o povlačenju priznanja nezavisnosti Republike Kosovo, navodeći da je Kosovo međunarodno priznata država.[35] Milatović je izjavio da se slaže sa presudom Međunarodnog suda pravde o masakru u Srebrenici, koju je taj sud klasifikovao kao genocid.[36] Takođe, podržava inicijativu Otvoreni Balkan.[37][4]

Privatni život

[uredi | uredi izvor]

Oženjen je Milenom, i sa njom ima troje djece, kćerke Saru i Anu i sina Davida. Vjernik je Srpske pravoslavne crkve (SPC) i kršten je u manastiru Ostrog.[33] Izjašnjava se kao Crnogorac po narodnosti i govori srpskim jezikom.[38][39]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Magistrirao na Oksfordu, otac troje dece: Šta sve znamo o Jakovu Milatoviću”. telegraf.rs. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  2. ^ Milanović, Ozren (2. 4. 2023). „Ko je Jakov Milatović, čovek koji je pobedio Mila Đukanovića”. politika.rs. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  3. ^ „Kako je, još na maturi, predskazana budućnost ministra Jakova Milatovića”. Arhivirano iz originala 21. 3. 2023. g. Pristupljeno 21. 3. 2023. 
  4. ^ a b v g Dedeić, Siniša (2023-03-20). „Ko je Jakov Milatović koji tvrdi da će “Mila poslati u penziju”?”. Istinomer (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-08. 
  5. ^ a b „JAKOV MILATOVIĆ: Glasao sam za nezavisnost Crne Gore 2006. godine!”. kurir.rs (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 19. 3. 2023. g. Pristupljeno 19. 3. 2023. 
  6. ^ a b „GLASAO SAM DEMOKRATE: Milatović otkrio i da mu je otac jedan od osnivača SNP-a | Region”. Region.alo (na jeziku: srpski). 2023-03-05. Pristupljeno 2023-04-08. 
  7. ^ „Biografija Jakova Milatovića”. dan.co.me. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  8. ^ a b „Ko je novi predsednik Crne Gore Jakov Milatović: Uleteo kao rezerva, studirao na Oksfordu”. b92.net. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  9. ^ Ivanović, Maja (5. 9. 2011). „Jakov Milatović uzaludno traži novac za postdiplomske studije na Oksfordu”. vijesti.me. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  10. ^ „Milatović novi predsjednik Crne Gore, Đukanović priznao poraz”. balkans.aljazeera.net. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  11. ^ „Ko je Jakov Milatović, novi predsednik Crne Gore?”. danas.rs. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  12. ^ „Jakov Milatović novi predsjednik Crne Gore”. rtvbudva.me. 2. 4. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  13. ^ Muharem, Ahmed (2. 4. 2023). „Biografija Jakova Milatovića: Magistrirao na Oksfordu, bio dio Vlade Zdravka Krivokapića”. aa.com.tr. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  14. ^ „Ko je Jakov Milatović, koji će odmeriti snage sa Đukanovićem u 2. krugu?”. telegraf.rs. 19. 3. 2023. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  15. ^ „Milatović: Doživjećemo snažnu recesiju, dopunite mjere za pomoć”. vijesti.me. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  16. ^ „Ko je Jakov Milatović kandidat za ministra za ekonomski razvoj”. Biznis CG (na jeziku: bošnjački). 5. 11. 2020. Arhivirano iz originala 20. 11. 2020. g. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  17. ^ „Izabrana 42. Vlada Crne Gore”. Arhivirano iz originala 23. 10. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  18. ^ „Spajić, Milatović: Čvrsto stojimo iza programa Evropa sad! onako kako ga je Vlada predložila”. Arhivirano iz originala 23. 10. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  19. ^ „"Evropa sad" izlazi na lokalne izbore, misija Pokreta: Prosječna plata 1.000 eura, minimalna penzija 450 eura, bez nezaposlenih...”. Pobjeda. Arhivirano iz originala 28. 6. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  20. ^ „Lokalni izbori u Crnoj Gori: DPS bez apsolutne većine u Podgorici, uspon pokreta "Evropa sad"”. Glas Amerike (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 23. 10. 2022. g. Pristupljeno 23. 10. 2022. 
  21. ^ Nova.rs (23. 10. 2022). „Objavljeni konačni rezultati izbora u Podgorici: Opozicija potukla Mila Đukanovića”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 4. 4. 2023. g. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  22. ^ „RTS :: Region :: Jakov Milatović podneo ostavku na sve funkcije u Pokretu Evropa sad”. rts.rs. Pristupljeno 2024-02-24. 
  23. ^ Milićević, Nenad (23. 2. 2023). „"Evropa sad" umesto Spajića kandiduje Jakova Milatovića za predsednika Crne Gore”. N1 (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 4. 4. 2023. g. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  24. ^ Gedošević, Lana. „JAKOV MILATOVIĆ UBEDLJIV Obrađeno 90 odsto glasova, brojke za Mila Đukanovića NEDOSTIŽNE”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 2. 4. 2023. g. Pristupljeno 2. 4. 2023. 
  25. ^ www.antenam.net. „DIK utvrdio rezultate: Milatoviću 58,88 odsto glasova, Đukanoviću 41,12 odsto”. Antena M (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 5. 4. 2023. g. Pristupljeno 4. 4. 2023. 
  26. ^ portal, D. A. N. (2023-04-03). „DAN - Milatović: Cilj je pomirena Crna Gora, prvo ću posjetiti Brisel, nema saradnje sa DPS-om”. www.dan.co.me. Pristupljeno 2023-04-07. 
  27. ^ „Milatović položio zakletvu: Predstavljaću svakog od nas u naporima da tamo gdje su nas dijelili iznađemo slogu”. vijesti.me (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-05-20. 
  28. ^ „Papa Franjo čestitao Milatoviću početak mandata”. Radio Televizija Crne Gore. Pristupljeno 2023-05-20. 
  29. ^ „Montenegro elections: Long-standing leader Milo Djukanovic suffers defeat”. BBC News (na jeziku: engleski). 3. 4. 2023. Arhivirano iz originala 3. 4. 2023. g. Pristupljeno 3. 4. 2023. 
  30. ^ „RTS :: Region :: Đukanović ili Milatović – da li će dijaspora odlučiti izbore”. rts.rs. Arhivirano iz originala 3. 4. 2023. g. Pristupljeno 3. 4. 2023. 
  31. ^ „Milatović: Uvešću Crnu Goru u EU, a sjever Crne Gore preporoditi”. vijesti.me (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 19. 3. 2023. g. Pristupljeno 19. 3. 2023. 
  32. ^ Đurić, Novica. „Srbija je za Crnu Goru više od ekonomije”. Politika Online. Arhivirano iz originala 19. 3. 2023. g. Pristupljeno 19. 3. 2023. 
  33. ^ a b „Milatović: Decu sam krstio u SPC | Politika”. Direktno (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 24. 3. 2023. g. Pristupljeno 24. 3. 2023. 
  34. ^ „Jakov Milatović: Rusija je izvršila agresiju na Ukrajinu, Crna Gora će se u potpunosti držati političkog kursa EU”. Politika Online. Pristupljeno 7. 4. 2023. 
  35. ^ Nikolić, Mirjana (2023-04-05). „Milatović: Crna Gora još snažnije prema EU, Kosovo je završena priča”. N1 (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-07. 
  36. ^ „Milatović o Srebrenici: Moja pozicija je vrlo jasna”. Aljazeera. 2023-04-07. Pristupljeno 2023-04-07. 
  37. ^ „'Der Standard': Jakov Milatovic supports the 'Open Balkans', was supported by Serbian nationalists”. politiko.al. Pristupljeno 2023-04-08. 
  38. ^ „OVO JE NOVI PREDSEDNIK CRNE GORE Jakov Milatović je pobedio Mila Đukanovića: Crnogorac i pravoslavac, otac TROJE DECE”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 2. 4. 2023. g. Pristupljeno 2. 4. 2023. 
  39. ^ „Milatović: Na popisu ću se izjasniti kao Crnogorac, a govorim srpskim jezikom”. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јаков_Милатовић&oldid=28527673”