Bora Marković

bora marković
bora marković
	Bora Marković
Lični podaci
Datum rođenja	1. decembar 1907.
Mesto rođenja	Zabrežje, kod Obrenovca, Kraljevina Srbija
Datum smrti	29. novembar 1941. (33 god.)
Mesto smrti	Kadinjača, kod Užica, Srbija
Profesija	bravarski radnik
Delovanje
Član KPJ od	1934.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od	6. jula 1945.

Borivoje Bora Marković (Zabrežje, kod Obrenovca, 1. decembar 1907 — Kadinjača, kod Užica, 29. novembar 1941) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1. decembra 1907. godine u selu Zabrežju, kod Obrenovca. Bravarski zanat je izučio u Beogradu, gde je i radio do 1926. godine, kada je otišao na odsluženje vojnog roka.

Posle povratka iz vojske radio je kao bravar u privatnim radionicama. Radničkom pokretu je pristupio 1928. godine, kada je počeo da radi u podružnici metalskih radnika i Savezu komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Polovinom 1931. godine zaposlio se u Električnoj centrali u Beogradu, gde je 1932. učestvovao u formiranju Sindikalne podružnice, čiji je bio prvi sekretar. Godine 1934. primljen je za člana Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).

Bio je osnivač i predsednik Nabavno-prodajne zadruge radnika električne centrale. Preko te Zadruge, KPJ je vršila legalan uticaj na radnike, naročito posle ukidanja URS-ovih sindikata. Na vanrednom kongresu Saveza sindikata tramvajskih i električnih radnika, Bora je bio izabran za predsednika Centralne uprave, i na toj dužnosti ostao da zabrane URS-a, decembra 1940. godine.

Godine 1938. postao je član Okružnog komiteta KPJ za Beograd. Početkom januara 1939. godine je uhapšen, zbog partijske aktivnosti. Posle izlaska iz zatvora, maja iste godine, zaposlio se u Gradskom zelenilu u Beogradu. Pošto ga je lično poznavao policijski agent Đorđe Kosmajac, koji je takođe poreklom iz Obrenovca, nije dugo ostao na slobodi. Uhapšen je ponovo, krajem 1939. i ostao u zatvoru do 1. juna 1940. godine. Posle izlaska iz zatvora nastavio je da radi u Gradskom zelenilu, sve do juna 1941. godine.

Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, aktivno je radio na pripremama ustanka u Beogradu i okolini. Krajem juna je otišao iz Beograda na planinu Kosmaj, gde je učestvovao u formiranju Kosmajsko-posavskog partizanskog odreda, čiji je bio politički komesar. Kada je krajem jula 1941. godine ovaj Odred podeljen na Kosmajski i Posavski partizanski odred, Bora je postao politički komesar Posavskog odreda.

Učestvovao je u svim borbama Posavskog partizanskog odreda, u leto 1941. godine, kao i kasnije na terenu zapadne Srbije, tokom Prve neprijeteljske ofanzive. Po naređenju Vrhovnog štaba NOPOJ-a, za odbranu Užica, na Kadinjači, novembra 1941. godine, Radničkom bataljonu Užičkog partizanskog odreda, dodate su dve čete Posavskog odreda, kojima je komandovao Bora Marković. Poginuo je 29. novembra 1941. godine, tokom borbi na Kadinjači, zajedno sa komandantom Užičkog odreda Dušanom Jerkovićem, narodnim herojem.^[1]