Pređi na sadržaj

Manastir Voljavča

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Manastir Voljavča
Manastir Voljavča
Opšte informacije
MestoStragari
OpštinaKragujevac
Država Srbija
Vreme nastanka11. vek
Tip kulturnog dobraSpomenik kulture od velikog značaja
Nadležna ustanova za zaštituZavod za zaštitu spomenika kulture
www.zaprokul.org.rs/LKP/Kragujevac/zavod_za_zastitu_spomenika_kulture.html

Manastir Voljavča je manastir Srpske pravoslavne crkve i pripada Eparhiji Šumadijskoj.

Položaj i istorijat

[uredi | uredi izvor]

Skriven u gustoj šumi uz Voljavački potok na severoistočnoj padini Rudnika, u blizini Stragara, nalazi se manastir Voljavča sa crkvom posvećenom Sv. Mihailu i Gavrilu. Manastir, zadužbina Mihaila Končinovića, vlastelina despota Stefana Lazarevića, obnovljen je početkom 15 veka na ostacima stare crkve iz 1050. godine.[1] Upisan je registar spomenika kulture od izuzetnog značaja od 1981.[2]

Njegova Svetost Patrijarh Pavle u Voljavči 2005.

Istorijske podatke o manastiru daju turski defteri, u kojima se manastir pominje u opisu Smederevskog sandžaka 1516. godine. Godine 1607, kada je iguman bio Zaharija, napisan je manastirski tipik, a takođe se pominje i tapija manastira iz 1680. godine. 1759. godine manastir je teško postradao od Turaka. 1756. godine sa istočne strane je podignut novi konak, a iguman Aleksije vodi računa o duhovnim potrebama i za manastir nabavlja veći broj bogoslužbenih knjiga i ikona.

Na mesto igumana 1786. godine dolazi Hadži Ruvim, koji okuplja mlade i darovite ljude, uči ih pismenosti i duborezačkim, kamenorezačkim i slikarskim veštinama. Bio je protivnik turskih gospodara i energični borac za prava porobljenog srpskog naroda. 1789. godine Turci su opljačkali i spalili Voljavču. U vreme Prvog srpskog ustanka manastir je imao značajnu ulogu a u njemu se često skrivao i Karađorđe Petrović. U manastirskom konaku, izgrađenom 1765. godine i koji spada u najstarije konake u Srbiji, 1805. godine je bilo sedište Praviteljstvujuščeg sovjeta srpskog, prve Karađorđeve vlade na čijem je čelu bio Matija Nenadović.

Dve stotine godina nakon prvog zasedanja Praviteljstvujuščeg sovjeta srpskog, u Voljavči je u istoj prostoriji gde je zasedao Sovjet, održana svečana sednica Vlade Republike Srbije. Povodom 200 godišnjice zasedanja Praviteljstvujuščeg sovjeta srpskog u prizemlju konaka postavljena je stalna etnološka izložbena postavka.

Ovom rekonstrukcijom Narodni muzej u Kragujevcu nastoji da oživi i približi svakodnevni život prve polovine 19. veka u manastirskom kompleksu, u kome su se pored predavanja duhovnom životu odigrale i istorijski značajne sednice prve srpske Vlade u novovekovnoj istoriji Srbije.[3]

Izgradnja manastira je nastavljena 1838. godine, kada je Janićije Đurić na zapadnoj strani crkve podigao veliku kulu zvonaru. Bilo je to u vreme (1841) Hadži Maksima Neškovića igumana.[4] Voljavča je svoj današnji izgled dobila 1865. godine. Pored zida, kod leve pevnice u manastirskoj crkvi, uzidana je glava Tanaska Rajića, Karađorđevog barjaktara, kome su Turci odrubili glavu na Ljubiću kod Čačka.[5]

Od 1990. do 2018. igumanija manastira je bila Akvilina Čukanović.[6]

Arhitektura i slikarstvo

[uredi | uredi izvor]

Crkva manastira Voljavča podignuta je u graditeljskim tradicijama Moravske škole, u obliku trilista, sa kupolom iznad centralnog prostora i polukružnim apsidama na severnoj, istočnoj i južnoj strani. Brojna oštećenja i preziđivanja u potpunosti su uništila slikanu dekoraciju, za koju se zna da je postojala u 17. veku. Crkvu su nanovo oslikali profesori i studenti Fakulteta primenjenih umetnosti 2014.-15. godine.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Manastiri, Stragari Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. april 2014), Pristupljeno 12. april 2013.
  2. ^ Spomenici kulture: Manastir Voljavča, Pristupljeno 11. februar 2013.
  3. ^ Stalna etnološka izložbena postavka u konaku Manastira Voljavča, Narodni muzej Kragujevac Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. januar 2010), Pristupljeno 12. april 2013.
  4. ^ Pavle Stamatović: „Smatranj dela Božiji…”, Segedin 1841.
  5. ^ Voljavča Rudnička, Eparhija Šumadijska, Pristupljeno 12. april 2013.
  6. ^ „Igumanija Akvilina - privremeno zamenila za večno (SPC, 6. avgust 2018)”. Arhivirano iz originala 08. 08. 2018. g. Pristupljeno 08. 08. 2018. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]